Αθλητισμός σημαίνει γυμναστική, υγεία, κοινωνική συναναστροφή, χαρά. Αυτό το παζλ, που συνθέτει την άθληση, έρχεται σε αντίθεση με τις αποστάσεις και την απομόνωση που επιβάλλει ο νέος κορωνοϊός. Χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες είδαν από τη μία ημέρα στην άλλη να αλλάζει ο τρόπος ζωής τους. Σε πολλές περιπτώσεις, ο αθλητισμός αποτελούσε και τρόπο επιβίωσης ενώ, σε ό,τι αφορά τις μικρές ηλικίες, στο αθλητικό απουσιολόγιο του μέλλοντος θα φανεί πόσα παιδιά έκαναν υπομονή και πόσα εγκατέλειψαν βρίσκοντας άλλες διεξόδους.
Στο ποδόσφαιρο, πάνω από 1.500 ποδοσφαιριστές και οι οικογένειές τους είναι εγκλωβισμένοι εδώ και εννέα μήνες, όταν και σταμάτησαν τα πρωταθλήματα της Σούπερ Λιγκ 2 και της Φούτμπολ Λιγκ.
Και οι δύο κατηγορίες είναι επαγγελματικές, ωστόσο το πράσινο φως για την επανέναρξή τους δεν έχει δοθεί παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των αρμοδίων και του ΠΣΑΠ. «Πλέον το πρόβλημα έχει ξεφύγει. Μιλάμε για την επιβίωση ανθρώπων που οι περισσότεροι ζουν με τον βασικό μισθό και έφτασαν σε απόγνωση. Κάποια παιδιά, αντιμετωπίζουν ψυχολογικά θέματα, μην μπορώντας να αντεπεξέλθουν στις οικογενειακές τους ανάγκες», αναφέρει στην «Κ» ο πρόεδρος της Μικρής Λίγκας, Λεωνίδας Λεουτσάκος και συμπληρώνει: «Διακυβεύονται καριέρες επαγγελματιών ποδοσφαιριστών. Είναι άδικο να μην ξεκινάμε ενώ έχουμε δώσει εγγυήσεις σε κυβέρνηση και λοιμωξιολόγους πως θα τηρήσουμε τα ίδια αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα που τηρούν στη Σούπερ Λιγκ 1».
Τα προβλήματα στις δύο μικρότερες κατηγορίες προϋπήρχαν της πανδημίας. Πολλές ΠΑΕ χρεωμένες, έλλειψη εσόδων από τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγούς και στοίχημα. «Λίγες μέρες ακόμη αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, οι περισσότερες ομάδες πάνε για διάλυση. Δεν θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε καν. Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να βάζουν άλλα χρήματα από την τσέπη τους. Βρισκόμασταν σε συζητήσεις με την ΕΡΤ, τώρα και αυτή η συμφωνία είναι στον αέρα», τονίζει ο κ. Λεουτσάκος, ο οποίος κατέθεσε αίτημα στην ΕΠΟ για έκτακτη οικονομική ενίσχυση από τις FIFA και UEFA.
Στο βόλεϊ οι αθλητές και οι αθλήτριες σε όλες τις κατηγορίες αγγίζουν τις 29.000. Στο χάντμπολ φτάνουν τις 12.000. «Η πανδημία έχει κάνει ανυπολόγιστη ζημιά. Τίθεται θέμα επιβίωσης. Το δικό μας άθλημα διεξάγεται και σε κλειστό χώρο και έχει επαφή. Ο κάθε γονιός θα σκεφτεί εάν θα φέρει το παιδί του. Το 80% των σωματείων που ζει από τις ακαδημίες δεν θα επιβιώσει», μας λέει ο γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας χάντμπολ, Κώστας Σταματιάδης.
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στο πόλο αλλά και στα υπόλοιπα αθλήματα του υγρού στίβου, καθώς έχει μπει «λουκέτο» στα κολυμβητήρια. «Αυτή η αναστολή μας κάνει διπλή ζημιά. Οσοι αθλητές δεν προπονούνται, θα κάνουν διπλάσιο χρόνο για να επανέλθουν.
Πολλά νέα παιδιά θα εγκαταλείψουν και θα επικεντρωθούν στο σχολείο τους, κάτι που θα φανεί τα επόμενα χρόνια. Θα υπάρξει πρόβλημα ιδιαίτερα στους νέους που βρίσκονται στην ηλικία των 16-17 ετών, όταν και διαμορφώνεται το σώμα τους, καθώς θα χάσουν μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδο. Ετσι δεν θα υπάρχει μία συνέχεια σε παίκτες. Αυτό θα φανεί στο μέλλον», δήλωσε στην «Κ» ο Θεόδωρος Βλάχος, προπονητής της εθνικής ομάδας πόλο των ανδρών και του Ολυμπιακού.
Στα ατομικά αθλήματα, ο αριθμός των αθλητών που έχει μπει στον… πάγο ανέρχεται σε δεκάδες χιλιάδες. Πολλά παιδιά απογοητεύθηκαν και σταμάτησαν, ενώ η αγωνιστική απραξία έχει δημιουργήσει προβλήματα και στους αθλητές της πρώτης γραμμής. «Σε μία ολυμπιακή χρονιά κατά την οποία τα πληρώματα βρίσκονται σε άριστη αγωνιστική κατάσταση, η πανδημία ανέβαλε ή μείωσε τους αγώνες, κάτι που ενδέχεται να μας στοιχίσει στην προσεχή ολυμπιακή διοργάνωση. Από την άλλη πλευρά, η αναστολή της διάδοσης του αθλήματος, ελλοχεύει τον κίνδυνο της μη συμμετοχής των νέων παιδιών στις ακαδημίες, κάτι που μακροχρόνια θα στοιχίσει στον ελληνικό αθλητισμό», μας είπε ο Γιάννης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πειραιώς.