Από το 1992 έως το 2004 έφερε στην Ελλάδα 12 ολυμπιακά μετάλλια και αναρίθμητα παγκόσμια και ευρωπαϊκά. Σταδιακά άρχισε να φθίνει και, πλέον, πασχίζει να εκπροσωπηθεί με έναν αθλητή στους Ολυμπιακούς. Η ελληνική άρση βαρών, σαν τον Κρόνο, εδώ και μερικά χρόνια «τρώει τα παιδιά της».
Στο πρόσφατο πρωτάθλημα Ευρώπης παρουσίασε μια γηρασμένη, για τον αθλητισμό, ομάδα: Μία 36χρονη, μία 35χρονη, έναν 32χρονο, που πρόσφατα έγινε πατέρας, και έναν 30χρονο, τον Θοδωρή Ιακωβίδη, ο οποίος διεκδικεί την πρόκριση για το Τόκιο και, δυστυχώς, έχει δηλώσει ότι μετά θα σταματήσει. Την ίδια στιγμή, οι περισσότερες χώρες εμφάνισαν πολλούς νέους (ακόμη και 17ετείς) αθλητές, μαζί με κάποιους καθιερωμένους.
Μήπως δεν διαθέτουμε αξιόλογους νέους ή σε ιδανική ηλικία αθλητές; Κι όμως: Ο Ευάγγελος Γαλιατσάτος (γεννημένος το 2000) το 2017 αναδείχθηκε 1ος στο Ευρωπαϊκό παίδων και 2ος στο Παγκόσμιο. Ο αδελφός του, Γεράσιμος (2001) 3ος στο Ευρωπαϊκό παίδων το 2018. Και οι δύο απομακρύνθηκαν από την εθνική ομάδα για εξωαγωνιστικούς λόγους. Ο Αμος Μισακιάν (2002), 3ος στο Παγκόσμιο παίδων το 2019, βρήκε στέγη σε άλλη χώρα. Ο Στάθης Στρουμπής (1993, 3ος στο Ευρωπαϊκό εφήβων το 2013) τιμωρήθηκε επειδή εξέφρασε άποψη. Ο 29χρονος Αντώνης Μαρτασίδης (1ος το 2012 και 2ος το 2010 στο Ευρωπαϊκό εφήβων και 4ος το 2013 στο ανδρών), αναγκάσθηκε να πάει στην Κύπρο για να συνεχίσει.
Η ΕΟΑΒ ανέλαβε το Παγκόσμιο εφηβικό πρωτάθλημα του 2022. Με ποια ομάδα θα εκπροσωπηθούμε; Πώς θα αποκτήσουν εμπειρία όσα παιδιά μετάσχουν, όταν ούτε καν στην Ελλάδα αγωνίζονται, αφού από τον Απρίλιο του 2019 (πολύ προ κορωνοϊού), έχει διεξαχθεί μόνο ένα αγώνας; Αυτά τα προβλήματα καλείται ν’ αντιμετωπίσει ενωμένη η νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας. Συν το ενδεχόμενο διεθνούς αποκλεισμού, λόγω κρουσμάτων ντόπινγκ. Οψόμεθα…