Αν είσαι φίλος του βόλεϊ και όχι οπαδός του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟΚ, τότε πρέπει να έμεινες απόλυτα ικανοποιημένος με όσα συνέβησαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στους τελικούς του Λιγκ Καπ ανδρών. Δύο ομάδες της Περιφέρειας διεκδίκησαν τον τίτλο, αποκλείοντας, ο μεν Φοίνικας Σύρου τον πρωταθλητή, Ολυμπιακό, ο δε νεοφώτιστος στην Α1, Φίλιππος Βέροιας τον ΠΑΟΚ. Ηταν η πρώτη φορά, που στη δεκαετή διαδρομή του θεσμού, στον τελικό δεν υπήρχε έστω μία ομάδα από την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Αν θέλουμε να βρούμε κάποιον παρεμφερή τελικό, πρέπει να γυρίσουμε στην πρώτη διοργάνωση, αυτή του 2011-12, όταν και τότε ο Φοίνικας κατέκτησε το τρόπαιο, νικώντας τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Αλλά ο Απόλλων σύλλογος της Θεσσαλονίκης είναι. Επιπλέον, δεν είχαν μετάσχει οι διεθνείς παίκτες των ομάδων…
Ευχάριστο, λοιπόν, αλλά… Υπήρξαν και στο παρελθόν ισχυρότατες επαρχιακές ομάδες. Κορυφαίες διαχρονικά ήταν η Ορεστιάδα και ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης, χωρίς να παραγνωρίζονται οι επιτυχίες της Ε.Α. Πατρών και άλλων. Και εδώ μπαίνει το «αλλά». Αυτές οι ομάδες, που διακρίθηκαν και σε ευρωπαϊκά κύπελλα (κυρίως η Ορεστιάδα, λιγότερο ο Εθνικός) ήταν «αιμοδότες» του ελληνικού βόλεϊ. Ανέδειξαν μεγάλους παίκτες, που βοήθησαν τα μάλα την εθνική ομάδα, μερικοί των οποίων δε, σταδιοδρόμησαν και σε ξένα πρωταθλήματα.
Το ζητούμενο, λοιπόν, για τον καθιερωμένο Φοίνικα και τον ανερχόμενο Φίλιππο δεν είναι απλώς να μείνουν («Ηρθαμε… για να μείνουμε» έγραφε ένα πανό στο γήπεδο της Βέροιας), αλλά και να συνεισφέρουν στο ελληνικό βόλεϊ, καλλιεργώντας τις υποδομές τους. Διότι, αν κάποτε τα χρήματα στερέψουν, θα έχουν την τύχη άλλων ομάδων διαφόρων αθλημάτων. Πολλά τα παραδείγματα…