Η UEFA δεν κρύβει την προτίμησή της στους Queen, επιλέγοντας το «We Are The Champions» του θρυλικού ροκ συγκροτήματος για να ντύνει ηχητικά τις απονομές του Τσάμπιονς Λιγκ κάθε χρόνο. Ωστόσο, δείχνει ότι o τίτλος άλλου κομματιού των Queen την εκφράζει περισσότερο, και δεν είναι άλλος από το «The Show Must Go On».
Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία δέχθηκε πολλά βέλη για την επιμονή της να συνεχιστεί ο αγώνας της Δανίας με τη Φινλανδία το Σάββατο κι ενώ η ζωή του Κρίστιαν Ερικσεν κρεμόταν ακόμη από μια κλωστή, σχεδόν μία ώρα αφότου κατέρρευσε από ανακοπή καρδιάς στο «Πάρκεν» της Κοπεγχάγης και επανήλθε στη ζωή χάρη στην άμεση παρέμβαση των συμπαικτών του και του ιατρικού προσωπικού της Εθνικής Δανίας.
Ο αγώνας διακόπηκε στο 42ο λεπτό και με όσα έβλεπαν οι φίλαθλοι κατάλαβαν ότι το ματς δεν θα συνεχιζόταν – άλλωστε, αυτό είχε πια ήσσονα σημασία. Οχι όμως και για την UEFA, που μερικά λεπτά μετά τη μεταφορά του Ερικσεν, με τις αισθήσεις του πλέον, στο νοσοκομείο, έσπευσε να καλέσει τους 16.000 φιλάθλους να μείνουν στις θέσεις τους μήπως ο αγώνας συνεχιστεί – σε στιγμές, δηλαδή, που κανείς δεν μπορούσε να είναι βέβαιος ότι ο Ερικσεν θα επιβίωνε.
Ακολούθως, η UEFA όχι μόνο φέρεται να επέμεινε στη συνέχιση του αγώνα, αλλά και απέδωσε την απόφαση στην «κοινή θέληση των παικτών των δύο ομάδων», πράγμα που δεν επιβεβαιώνεται – το αντίθετο μάλιστα!
«Ο κορωνοϊός σού επιτρέπει να αναβάλεις έναν αγώνα κατά 48 ώρες. Γιατί δεν ισχύει το ίδιο με την καρδιακή προσβολή;» διερωτήθηκε ο προπονητής της Δανίας, Κάσπερ Χιούλμαντ. «Αυτό είναι λάθος», τόνισε.
Οπως λέγεται, η UEFA πίεσε τους Δανούς να παίξουν την επόμενη ημέρα τον αγώνα, αλλιώς θα έπρεπε να τον ολοκληρώσουν επιτόπου, όπως και τελικά έγινε. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ούτε οι Δανοί ούτε καν οι Φινλανδοί επιθυμούσαν τη συνέχιση του αγώνα. Ειδικά για τους Δανούς, φάνηκε στο υπόλοιπο της αναμέτρησης πόσο επηρεασμένοι ήταν, ακόμη και στην αποτυχημένη εκτέλεση πέναλτι του Πιερ-Εμίλ Χόιμπιεργκ.
Η κίνηση της UEFA προκάλεσε επίσης την οργή βετεράνων Δανών παικτών, όπως ο Πέτερ Σμάιχελ και ο Μίχαελ Λάουντρουπ, με τον πατέρα του Κάσπερ Σμάιχελ να κάνει λόγο για «γελοία απόφαση» και τον Λάουντρουπ να ζητεί ανθρωπιά από την UEFA.
Θα πει κανείς, πρώτη φορά είναι που το κάνει αυτό η UEFA; Μπορεί κανείς να ξεχάσει το 1985, όταν 39 άνθρωποι πέθαιναν στο «Χέιζελ», αλλά η UEFA επέμεινε στη διεξαγωγή του τελικού εκείνου;
Πού θέτουμε, λοιπόν, το όριο για το πότε πρέπει να διακόπτεται οριστικά ένας αγώνας; Στη λιποθυμία/απώλεια των αισθήσεων; Στον τραυματισμό ενός ή πολλών φιλάθλων; Στον θάνατο φιλάθλου; Στις ρατσιστικές επιθέσεις από την εξέδρα, ίσως; Ή στον θάνατο ενός εκ των συμμετεχόντων στον αγώνα;
Η απάντηση θα πρέπει να βρίσκεται στην επιτόπου συνεννόηση με τους αρχηγούς των ομάδων, διότι «για όλα τα πράγματα μέτρο είναι ο άνθρωπος», όπως είχε πει ο Πρωταγόρας. Και η πίεση των διοργανωτών πρέπει να έχει επίσης μέτρο.
H UEFA κέρδισε την άνοιξη τις εντυπώσεις με την επιτυχημένη απόκρουση της προσπάθειας της ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας, τονίζοντας τότε ότι πάνω από το χρήμα πρέπει να είναι ο άνθρωπος. Καλό θα ήταν να εφαρμόζει όσα διακηρύττει.