«Ο Θεός φυλούσε αυτή τη στιγμή για μένα», δήλωσε ο Λιονέλ Μέσι, όταν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα, χαράς, συγκίνησης και κυρίως λύτρωσης, καθώς είχε μόλις καταφέρει επιτέλους να οδηγήσει την Αργεντινή σε ένα τρόπαιο.
Κι αυτό ήρθε τα ξημερώματα προχθές, σαν βγαλμένο από παραμύθι, στα 34 πια χρόνια του κορυφαίου ποδοσφαιριστή, έπειτα από σειρά χαμένων τελικών και δύο αποχωρήσεις από την εθνική του ομάδα.
Και τι νίκη ήταν αυτή! Δεν ήταν απλώς ένας τελικός Κόπα Αμέρικα, δεν ήταν μόνο το πρώτο τρόπαιο για την Αργεντινή από το 1993, ούτε μόνο η λύτρωση για τον Μέσι και άλλες παλιές καραβάνες, όπως ο Κουν Αγουέρο, αλλά ήταν νίκη επί της Βραζιλίας μέσα στο «Μαρακανά». Πιο ονειρεμένο Κόπα Αμέρικα δεν μπορούσε να φανταστεί ο Μέσι, ο οποίος ήταν και ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.
Τι κι αν το μοναδικό γκολ στο 1-0 επί της παρέας του μεγάλου Νεϊμάρ πέτυχε ο Ανχελ ντι Μαρία, στο 22ο λεπτό, από λάθος του Λόντι στην άμυνα… Ο τελικός αυτός ήταν του Μέσι και θα μείνει για πάντα, όπως φάνηκε και όταν τον πετούσαν οι συμπαίκτες του στον αέρα.
Ετσι, επτάμισι μήνες μετά τον θάνατό του, ο Ντιέγκο Μαραντόνα χαμογέλασε ξανά, από εκεί ψηλά. Ισως να έβαλε κι εκείνος το… χέρι του τελικά.