Jeddah Corniche Circuit: Η μάχη της Τζέντα έβγαλε ισοβαθμία, αλλά όχι ισοπαλία

Jeddah Corniche Circuit: Η μάχη της Τζέντα έβγαλε ισοβαθμία, αλλά όχι ισοπαλία

Στην πίστα της Τζέντα, που κατασκευάστηκε για να «προκαλεί τους οδηγούς», ο Χάμιλτον έφτασε τον Φερστάπεν στη βαθμολογία – Στο Άμπου Ντάμπι θα κριθούν τα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών.

16' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις 28 Νοεμβρίου 2021 «πέρασε στην άλλη μεριά» -ότι και να σημαίνει η φράση αυτή-, ο Φράνκ Ουίλλιαμς (Frank Williams) ο οποίος, επί πενήντα συναπτά έτη, έχει συνδέσει το όνομα του και την παρουσία του με τους αγώνες της Φόρμουλα Ένα. Ο Μάρκ Χιούζ (Mark Hughs), ίσως ο σημαντικότερος δημοσιογράφος του αθλήματος ξεκινά τον επικήδειο με την παρακάτω παράγραφο, η οποία παρατίθεται μεταφρασμένη από τα αγγλικά: «Υπήρξε ποτέ άνθρωπος τόσο βυθισμένος, τόσο απελπισμένα ενθουσιασμένος και ερωτευμένος με τους αγώνες αυτοκινήτου; Δεν είχε κάποιο σχέδιο, είχε μια επιθυμία. Ήξερε πού ήθελε να βρεθεί -ακριβώς στη μέση αυτού του μαγικού κόσμου που απέχει τόσο πολύ από την ανατροφή του στη βορειοανατολική Αγγλία. Δεν είχε κάποια δεξιότητα, μόνο πολλή γοητεία και αίσθηση της περιπέτειας. Χωρίς δεξιότητες και χωρίς σχέδιο, θα γινόταν ένας από τους σπουδαιότερους επικεφαλής ομάδας στην ιστορία της F1 -σχεδόν από το τίποτα».

Σε ελάχιστες λέξεις αναλύει και συνοψίζει συγχρόνως την ουσία της ζωής αυτού του ανθρώπου που θα πάρει οριστικά τη θέση του στις εμβληματικές προσωπικότητες του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Οδηγούμενος από μία αδηφάγο επιθυμία να «καταπιεί» όλον τον κόσμο, μία καθαρά επιθετική ενόρμηση που σκοπεύει στην εξαφάνιση – κατάκτηση συμπάσας της οικουμένης. Ευτυχώς γι’αυτόν, το αυτοκινητικό ατύχημα του 1986 περιόρισε, τουλάχιστον σωματικά, την ανεξέλεγκτη πορεία του καθηλώνοντας τον στο αναπηρικό καροτσάκι. Η αλλαγή των συνθηκών περιόρισε δραματικά την κίνηση του. Του έδωσε όμως τη δυνατότητα να μετουσιώσει τη μηδενιστική μανία του σε δημιουργία, έστω και παρά τη θέληση του. Η αναπηρία ήταν ο μοναδικός τρόπος να μεταμορφώσει την επιθυμία επιβολής σε ένα δομημένο κόσμο. Πιθανόν να ταλαιπωρήθηκαν αρκετοί άνθρωποι από τη φυσική γοητεία του και τον ενθουσιασμό του αλλά δεν θα μπορούσε εφεξής να ισοπεδώνει στο διάβα του. Χαρακτηριστικό που δεν του επέτρεψε να αποκτήσει ποτέ τη λεπτότητα που επιβάλλεται στις δεξιότητες ενός οδηγού αγώνων, το Ιδανικό Εγώ του. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να είναι ένας επιτυχημένος επικεφαλής αγωνιστικής ομάδας παρά η καλή πλευρά ενός αποτυχημένου οδηγού αγώνων; Συνολικά κατέκτησε εννέα πρωταθλήματα κατασκευαστών, επτά πρωταθλήματα οδηγών, νικώντας με τα αυτοκίνητα του σε 114 αγώνες. 

Το Jeddah Corniche (παραλιακός δρόμος) Circuit (αραβικά: حلبة كورنيش جدة) είναι μια σχεδιασμένη εκ τού μηδενός πίστα αγώνων αυτοκινήτου που κατασκευάστηκε στην πόλη-λιμάνι της Τζέντα, στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Σαουδική Αραβία, λίγες ήμερες πριν την έναρξη του αγώνα. Σχεδιασμένη από την εταιρεία Tilke, σε συνεργασία με την ομάδα μηχανοκίνητου αθλητισμού της Formula 1 – η οποία χρησιμοποίησε το Google Earth για τις αρχικές έρευνες σχετικά με τις πιθανές διατάξεις. Ο Ross Brawn* της F1 δήλωσε για την πίστα: «Αυτό που θέλουμε να δούμε είναι μια αγωνιστική πίστα. Δεν θέλουμε κυκλώματα του Μίκυ Μάους. Δεν θέλουμε αυτές τις παλιές κλασικές πίστες δρόμου με στροφές 90 μοιρών. Θέλουμε γρήγορες, σαρωτικές πίστες, πίστες που θα προκαλούν τους οδηγούς – και θα τους αρέσει”.

Jeddah Corniche Circuit: Η μάχη της Τζέντα έβγαλε ισοβαθμία, αλλά όχι ισοπαλία-1

Κρατηθείτε, ξεκινάμε τις στροφές

Οι μέσες ταχύτητες στην πίστα Jeddah Corniche Circuit είναι 252km/h – ταχύτερες από αυτές του Silverstone και δεύτερες στο ημερολόγιο του 2021 μετά τη Monza – ή αλλιώς «ο ναός της ταχύτητας». Είναι η ταχύτερη πίστα δρόμου που έχει δει ποτέ η Formula 1 – ενώ διαθέτει επίσης τις περισσότερες στροφές στο ημερολόγιο του 2021 με 27 στροφές – πολλές από τις οποίες είναι γρήγορες, ελικοειδείς- καθώς οι οδηγοί διασχίζουν την προκυμαία της Τζέντα. Η πίστα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στο ημερολόγιο της Formula One, μετά το Spa-Francorchamps.

“Η πίστα στην Τζέντα είναι εξαιρετική”, λέει ο σχεδιαστής πίστας της F1 Carsten Tilke. “Είναι ένα διαφορετικό είδος πίστας δρόμου, κάτι που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί”. Βέβαια πρέπει να επισημανθεί ότι πρόκειται για μια υβριδική πίστα δρόμου. Η έκταση βόρεια της πόλης-λιμάνι της Τζέντα ήταν απαλλαγμένη από κτίρια, επιτρέποντας στους σχεδιαστές να δημιουργήσουν κάτι μοναδικό. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του αυτοκινητοδρομίου Jeddah Corniche Circuit είναι η εγγύτητά του στη θάλασσα. Είναι ωραίο να περιγράφεις το Zandvoort ως μια ανάσα από την ακτή, αλλά όταν στέκεσαι στη στροφή 22, βρίσκεσαι ακριβώς πάνω στην ακτογραμμή.

Σχετικά μακριά από τη γραμμή εκκίνησης, η πρώτη είναι μια στροφή αριστερά-δεξιά, ενώ από τη στροφή 4 και μετά η πίστα ανοίγει σε μια σειρά από στροφές που τιμωρούν και το παραμικρό λάθος. Μετά από μια σύντομη ευθεία, πλησιάζουμε στην πανίσχυρη στροφή 13, η οποία είναι μια αριστερή φουρκέτα μεγάλης ακτίνας. Κάτω από τους προβολείς, αυτή η κεκλιμένη, υψηλής ταχύτητας στροφή 12 μοιρών είναι θεαματική τόσο για τους οδηγούς όσο και για τους θεατές.

Το σκέλος της επιστροφής κατά μήκος της όχθης έχει παρόμοια αίσθηση με την εναρκτήρια ακολουθία στροφών. Η μέση ταχύτητα για τις 27 στροφές εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 250km/h, καθιστώντας την ταχύτερη πίστα δρόμου που έχει φιλοξενήσει Grand Prix.
«Ο λόγος για τον οποίο αυτή η πίστα λειτουργεί τόσο καλά είναι ότι έχει την ατμόσφαιρα ενός αστικού χώρου, αλλά συγχρόνως τους χώρους διαφυγής, ώστε να μπορούμε να αυξήσουμε την ταχύτητα των στροφών», λέει ο Tilke. «Αυτό είναι κάτι που κανονικά μπορείς να κάνεις μόνο σε μια μόνιμη εγκατάσταση, αλλά εδώ καταφέραμε να δημιουργήσουμε πολύ απαιτητικές γρήγορες στροφές που θα αρέσουν στους οδηγούς».

«Έχω οδηγήσει τον γύρο πολλές φορές στον προσομοιωτή και με τα τμήματα που διαθέτουν τοίχους κοντά στην άκρη της πίστας, πρέπει πραγματικά να συγκεντρωθείς για να αποφύγεις να κάνεις κάποιο λάθος. Είναι πολύ ικανοποιητική η ανταμοιβή για όσους καταφέρουν να κυριαρχήσουν και στις 27 στροφές».

Λόγω της παραθαλάσσιας θέσης, το κλίμα στην Τζέντα δεν είναι μόνο ζεστό αλλά και υγρό, παρόμοιο με τις συνθήκες που οι ομάδες και οι οδηγοί συνήθιζαν να αντιμετωπίζουν στη Sepang της Μαλαισίας.

Jeddah Corniche Circuit: Η μάχη της Τζέντα έβγαλε ισοβαθμία, αλλά όχι ισοπαλία-2
Η τοποθεσία της πίστας

Φτάσαμε στον 21ο αγώνα, στη Μέκκα και στον Μωάμεθ

Ο εικοστός πρώτος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός πεντηκοστός έκτος (1056) σε απόλυτη αρίθμηση, διεξήχθη την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021 στην πίστα Jeddah Corniche Circuit της πόλης Τζέντα στην περιοχή Χετζάζ της Σαουδικής Αραβίας και εμπορικό κέντρο της χώρας. Με πληθυσμό περίπου 4.697.000 κατοίκων το 2021, η Τζέντα είναι η μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας Μάκκα, η μεγαλύτερη πόλη της Χετζάζ, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σαουδικής Αραβίας (μετά την πρωτεύουσα Ριάντ) και η δέκατη μεγαλύτερη στη Μέση Ανατολή.

Το Ισλαμικό Λιμάνι της Τζέντα, βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα, είναι το τριακοστό έκτο μεγαλύτερο λιμάνι στον κόσμο και το δεύτερο μεγαλύτερο και δεύτερο πιο πολυσύχναστο λιμάνι στη Μέση Ανατολή (μετά το λιμάνι Jebel Ali του Ντουμπάι). Η Τζέντα βρίσκεται στη δυτική ακτή της Αραβίας και για αιώνες λειτουργούσε ως πύλη για τους προσκυνητές που ταξίδευαν στην ιερή πόλη της Μέκκας. Ο Μωάμεθ γεννήθηκε στη Μέκκα το 570 μ.Χ. Ανήκε σε μία πατριά, τους Χασεμίτες, μέρος της φυλής των Κουραϊσιτών που κυβερνούσε την πόλη. Στο γειτονικό όρος Χίρα αναφέρεται ότι ο προφήτης είχε τη θεϊκή αποκάλυψη από τον αρχάγγελο Γαβριήλ το 610 και ξεκίνησε το κήρυγμα ενός αβρααμικού μονοθεϊσμού σε αντίθεση με τον παγανισμό και τον πολυθεϊσμό της πόλης του.

Μετά από 13 χρόνια συνεχούς αντίθεσης και διαμάχης με τις φυλές της Μέκκας που δεν τον αποδέχθηκαν, ο Μωάμεθ μετανάστευσε με τους συντρόφους του στην πόλη Γιαθρίμπ ( η Αιθρίβη των Βυζαντινών), η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Μεδίνα. Το ταξίδι αυτό ονομάστηκε μετανάστευση (Χιτζρ) -στα ελληνικά Εγίρα-, και είναι η αρχή του μουσουλμανικού ημερολογίου. Η διαμάχη μεταξύ των μουσουλμάνων και των Κουραϊσιτών συνεχίστηκε και έλαβε διαστάσεις ένοπλων συγκρούσεων. Οριστικά το έτος 630, κατά το γρηγοριανό ημερολόγιο, η Μέκκα κατακτήθηκε από τους μωαμεθανούς. Έκτοτε αποτελεί το φυσικό και πνευματικό κέντρο της μονοθεϊστικής μωαμεθανικής θρησκείας του Ισλάμ, το οποίο όμως είναι ταυτοχρόνως πολιτικό και πολιτιστικό σύστημα αξιών. Αυτή η πλούσια ιστορία είναι εμφανής στους δρόμους και τα κτίρια της παλιάς Τζέντα, που σήμερα προστατεύεται ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Αυτό το αρχαίο σκηνικό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα πολυτελή ξενοδοχεία, τα εμπορικά κέντρα και τη νέα μαρίνα που θα αποτελέσουν μέρος της εκτεταμένης παραλιακής οδού όπου βρίσκεται η πίστα. Με υπαίθρια γυμναστήρια, ποδηλατόδρομους διπλής κατεύθυνσης, γήπεδα beach volley και τένις, συνοδευόμενα από καφετέριες, εστιατόρια και τζαμιά. Με το 70% του πληθυσμού να είναι κάτω των 30 ετών, υπάρχει μια ζωντανή ατμόσφαιρα.

Το πρώτο γκραν πρι της Σαουδικής Αραβίας αποτελεί προέκταση της πολιτικής της χώρας για το Όραμα 2030, με στόχο τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας και την προώθηση του τουρισμού. Είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός που έχει διοργανώσει ποτέ το βασίλειο.

H πίστα έχει μήκος 5,174 χιλιόμετρα, περιλαμβάνει 27 στροφές (turns) και ο αγώνας ολοκληρώνεται μετά από 50 γύρους (laps) αφού έχουν διανύσει οι πιλότοι και τα αυτοκίνητα τους, κυκλικώς, συνολικά 308,45 χιλιόμετρα.

Oι πρακτικές δοκιμές του αγωνιστικού διημέρου εμφανίζουν υπεροχή της Mercedes έναντι της Red Bull σε ό,τι αφορά στον ρυθμό του αγώνα, δηλαδή στην ταχύτητα διαρκείας, αλλά ένα αντίστροφο προβάδισμα σε ό,τι αφορά στην ταχύτητα ενός γύρου. Στον τελευταίο γύρο κατάταξης (flying lap) o Φερστάπεν ήδη στα δύο πρώτα τμήματα (sectors) της πίστας προηγείται των δύο οδηγών της γερμανικής ομάδας κατά 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου και διαφαίνεται η επικράτησή του για την πρώτη θέση (pole position). Όμως, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο είτε από ακατανίκητη επιθυμία υπερίσχυσης δεν υπολογίζει σωστά τα φρένα του στην 27η και τελευταία στροφή του σιρκουΐ και προσκρούει με την πίσω πλευρά στο τοίχο. Οριστικά βρίσκεται στην τρίτη θέση εκκίνησης. Ανακουφισμένος ο Χάμιλτον, ακούει τα νέα από τον μηχανικό του, προσπερνώντας την αρχική εντύπωση που δημιούργησαν τα λόγια του Peter Bonnington (χαιδευτικά “Μπόνο”), καθώς προσπαθούσε να διηγηθεί συνολικά το γύρο του Ολλανδού,οπότε μοιραία ξεκίνησε την αφήγηση με την καταπληκτική επίδοση του ανταγωνιστή πιλότου μέχρι να φτάσει στην πρόσκρουση. 

Στην συνάντηση (session) της Κυριακής στήνονται στην εκκίνηση (grid) πρώτος ο Χάμιλτον, δεύτερος ο Μπότας, τρίτος ο Φερστάπεν, τέταρτος ο Λεκλέρ, πέμπτος ο Πέρεζ, έκτος ο Γκαζλί, έβδομος ο Νόρις, όγδοος ο Τσουνόντα, ένατος ο Οκόν, δέκατος ο Τζοβινάτσι, ενδέκατος ο Ρικιάρντο, δωδέκατος ο Ράικονεν, δέκατος τρίτος ο Αλόνσο, δέκατος τέταρτος ο Ράσελ, δέκατος πέμπτος ο Σάινθ, δέκατος έκτος ο Λατίφι, δέκατος έβδομος ο Φέτελ, δέκατος όγδοος ο Στρολ, δέκατος ένατος ο Σουμάχερ και εικοστός ο Μαζέπιν.

Οι πιλότοι ξεκινούν τον αγώνα τους με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή και έτσι αποφεύγονται οι συγκρούσεις. Η πίστα είναι καινούργια και κανείς δεν φαίνεται διαθετειμένος να ρισκάρει -αρχικώς τουλάχιστον. Όλες οι πίστες δρόμου, δηλαδή οι αυτοκινητόδρομοι εντός πόλεως, λόγω της στενότητας τους και της ελλείψεως περιοχών διαφυγής, είναι ιδανικές για ατυχήματα και συγκρούσεις. Πόσο μάλλον μία πίστα που έχει σχεδιαστεί να επιτρέπει μεγάλες ταχύτητες και να “ζαλίζει” με τις πολλές γρήγορες στροφές της. Ο νεαρός Τίλκε έχει επικεντρωθεί σε ένα σχεδιασμό υψηλών ταχυτήτων σε στενό χώρο. Η παροχή τέτοιων συνθηκών που οδηγούν σε ένα θέαμα ατυχημάτων και συγκρούσεων πρέπει να είναι μέσα στις επιδιώξεις ενός σχεδιαστή αγωνιστικών συναντήσεων ή μήπως όχι; 

Στον 10/50 γύρο, ακριβώς στο ένα πέμπτο του αγώνα, ο Σουμάχερ διαλύει το μονοθέσιο του στις στροφές 21, 22. Οι δύο Mercedes μπαίνουν για αλλαγή των ελαστικών τους σε σκληρή γόμα (χαρακτηριστικό λευκό σιρίτι), μαζί με κάποιες άλλες ομάδες. Δεν ακολουθεί την ίδια τακτική η Red Bull για τον Φερστάπεν, τον αφήνει έξω στην πίστα, στην πρώτη θέση.  Υπό αυτές τις συνθήκες φαίνεται ότι ο Χάμιλτον, τακτικώς, αποκτά πλεονέκτημα, γιατί ο Φερστάπεν αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί στην αλλαγή των φθαρμένων ελαστικών του. Ωστόσο, μετά από 4 γύρους με αυτοκίνητο ασφαλείας να οδηγεί τον αγώνα, ο αλυτάρχης του αγώνα Μάικλ Μάσι (Michael Masi) αποφασίζει τη διακοπή του διότι πρέπει να επαναφέρουν στην αρχική τους κατάσταση τα προστατευτικά κιγκλιδώματα που χάλασε ο γερμανός πιλότος της Haas. Tα αυτοκίνητα ακινητοποιούνται εντός του pit lane. Τώρα όλοι μπορούν, άνευ επιπτώσεων και καθυστερήσεων να αλλάξουν ελαστικά. Φυσικά η Red Bull δεν πιστεύει στην τύχη της. Ο Φερστάπεν θα σταθεί πρώτος στην επαναληπτική εκκίνηση με ολοκαίνουργια λάστιχα. 

Αφήνουν πίσω τους συντρίμμια

Στην δεύτερη εκκίνηση ο Χάμιλτον προσπερνά τον Φερστάπεν, μπαίνοντας πρώτος στην αριστερή στροφή 1. Ο Ολλανδός τον προσπερνά στη συνεχόμενη, δεξιά στροφή 2, βγαίνοντας όμως εκτός αγωνιστικών ορίων. Συγχρόνως, ο Οκόν εκμεταλλεύεται την προσπάθεια του Χάμιλτον να αποφύγει τη σύγκρουση και περνάει στη δεύτερη θέση. Πιό πίσω γίνεται χαμός. Πέρεζ, Μαζέπιν και Ράσελ, οριστικά εκτός αγώνα. Κόκκινη σημαία και νέα διακοπή. Ο αλυτάρχης παίρνει την πρωτοβουλία μιας εκτός αγωνοδικών διευθέτησης του προβλήματος, προτείνοντας στην επανεκκίνηση ο Φερστάπεν να είναι τρίτος και ο Χάμιλτον δεύτερος. Φυσικά ο Οκόν θα στηθεί στην πρώτη θέση. Οι ομάδες κάνουν δεκτή την εισήγηση του. Ο Χόρνερ και ο Μάρκο, ο επικεφαλής και σκιώδης διοικητής αντίστοιχα, της Red Bull, αποφασίζουν μια τρίτη τακτική προσέγγιση του αγώνα για τον διεκδικητή του τίτλου του -αγαπημένου τους για την ώρα-, «μικρού» Ολλανδού. Αλλαγή ελαστικών σε μεσαία γόμα (κίτρινο σιρίτι) για να τον διευκολυνουν στην προσπέραση του Χάμιλτον στη στροφή ένα. Υπολείπονται 34 γύροι. Θα αντέξουν τα ελαστικά την φθορά; Τίποτα δεν συνηγορεί σε αυτή την απόφαση εκτός από μια θολωμένη κρίση που έχει ως ορίζοντα την κατάκτηση του πρωταθλήματος ως αποτέλεσμα μιας ευκταίας επιθυμίας και όχι μιας ρεαλιστικής αντιμετώπισης της πραγματικότητας.

Πράγματι στην δεύτερη επανεκκίνηση ο Φερστάπεν περνάει πρώτος την στροφή 2 αφήνοντας πίσω του Οκόν και Χάμιλτον, οι οποίοι έχουν μικρή επαφή με μια ανεπαίσθητη ζημία στο εμπρός δεξί φτερό του Βρετανού. Πολύ γρηγόρα ο πρωταθλητής βρίσκεται στη δεύτερη θέση κυνηγώντας τον πρώτο Φερστάπεν με τα «κίτρινα» λάστιχά του. Στον 23/50 γύρο νέα κίτρινη σημαία. Ο Τσουνόντα εκτός αγώνα. Ο Τίλκε θα αισθάνεται δικαιωμένος για το σχεδιασμό της πίστας του; Γύρω – γύρω κόκκινες και κίτρινες σημαίες και στη μέση ο αγώνας. Το κυνηγητό συνεχίζεται με διαφορά μικρότερη των δύο δευτερολέπτων μέχρι την επόμενη κίτρινη σημαία. Αυτήν τη φορά έρχονται σε επαφή ο Φέτελ με τον Ράικονεν. Λίγο πιό κάτω ένας άραβας φροντιστής (marshal) μαζεύει κομμάτια από κάποιο αυτοκίνητο, στην έξοδο της στροφής 13. Το κυνηγητό ξαναρχίζει για να σταματήσει ξανά ένα γύρο μετά. Υπάρχουν συντρίμια που πρέπει να απομακρυνθούν. Φτάσαμε αισίως στον 33ο γύρο των διακοπών του αγώνα. Τα αυτοκίνητα εξακολουθούν να κινούνται ανάμεσα σε εναπομείναντα των επαφών κομμάτια. Ο Χάμιλτον είναι λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον Φερστάπεν και φαίνεται ότι είναι ζήτημα λίγου χρόνου να τον προσπεράσει. Ο Οκόν κινείται 21 δευτερόλεπτα πίσω από τους πρωτοπόρους και όλοι προσπαθούν να αποφύγουν τα συντρίμμια. 

Ολοι οι αγώνες φτάνουν σ’ ένα τέλος

Μόλις οι δύο πρωτοπόροι μπαίνουν στον 37ο γύρο ο Λούις επιχειρεί προσπέραση από την εξωτερική πλευρά του Μαξ, διότι έχει υπολογίσει ότι μετά την αριστερή πρώτη στροφή ακολουθεί αμέσως η δεξιά στροφή 2, οπότε θα έχει το απόλυτο πλεονέκτημα εάν τα αυτοκίνητα διατηρήσουν την αγωνιστική γραμμή. Ο Μαξ τον πιέζει για να αποτρέψει το μοιραίο, υπερστρέφει, βγαίνει από τα όρια της στροφής 2 και διατηρεί τη μεταξύ τους πρωτοπορία. Φυσικά του ζητάται από τον μηχανικό του να παραχωρήσει την πρώτη θέση στον Χάμιλτον γιατί έχει παραβιάσει τους κανόνες, έχει «κόψει» δρόμο. Πριν την στροφή 27, ο Φερστάπεν, υπακούοντας στην εντολή φρενάρει το αυτοκίνητο με την πονηρή σκέψη να αφήσει τον Λούις να περάσει πριν τη μεγάλη ευθεία έτσι ώστε να επωφεληθεί του slipstream (καθέλκυση του αέρα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου λόγω ταχύτητας, τέτοια που ρυμουλκεί κατά τι τον ακολουθόντα, χαρίζοντάς του μερικά επιπλέον αλλά κρίσιμα χιλιόμετρα) και να προσπεράσει εκ νέου. Ο Χάμιλτον αιφνιδιάζεται από την ανόητη και επικίνδυνη κίνηση στρίβει απότομα αριστερά αλλά δεν αποφεύγει εντελώς την επαφή και νέες μεταλλοπλαστικές σάρκες απλώνονται στην άσφαλτο, συνεχίζοντας τον αγώνα στην δεύτερη θέση με απολεσθέν το όρθιο τμήμα του δεξιού φτερού στο ρύγχος του. Ο Φερστάπεν επιταχύνει και διατηρεί την πρωτοπορία. Ο Τότο Βόλφ στα paddocks της Mercedes θα πετάξει τα ακουστικά του ωρυόμενος. 

Η ενέργεια του Μαξ φαίνεται ως ένα είδος “καψονιού” (break test) που έκαναν οι “παλαιοί” στους “νέους” πιλότους σε μια επίδειξη κυριαρχίας πάνω τους. Φυσικά δεν πρόκειται για κάτι ανάλογο, παρόλο που θα μπορούσε κανείς να το ισχυριστεί εάν συνυπολόγιζε την ανωριμότητα του Ολλανδού, η οποία εκδηλώνεται με τη γνωστή του επιθετικότητα και αυτή με τη σειρά της στηρίζεται στην εύνοια του πατέρα του, γνωστού οδηγού αγώνων, ίδιας νοοτροπίας και του πνευματικού του πατέρα, Μάρκο ο οποίος αρέσκεται στις “ανδροπρεπείς” συμπεριφορές. Ο Φερστάπεν σκεπτόμενος πονηρά, ήθελε να εξαντλήσει τίς δυνατότητες της αεροδυναμικής ρυμούλκησης (slipstream) εξασφαλίζοντας τη βοήθεια του DRS (Drag Reduction System, μείωση της οπισθέλκουσας δύναμεως) η οποία θα του δινόταν μερικά μέτρα μετά. Όμως, η επιβράδυνση ήταν μεγαλύτερη των 2,4g και οι αγωνοδίκες, ορθώς πράττοντες, τον τιμωρούν μετά το τέλος του αγώνα με ποινή 10 δευτερολέπτων και δύο βαθμούς υποβάθμισης της αγωνιστικής του επάρκειας. Για την προηγούμενη παράβαση στην στροφή 1 θα δεχτεί ποινή 5 δευτερολέπτων. Ευτυχώς δεν έχει την δυνατότητα εμπλοκής ο Μάσι και οι διαπραγματεύσεις του. 

Στον 40/50 γύρο ο Μπότας προσπερνά τον Ρικιάρντο για την τέταρτη θέση. Ο αλυτάρχης του αγώνα υπενθυμίζει στην Red Bull ότι ο Φερστάπεν πρέπει να παραχωρήσει τη θέση του στον Χάμιλτον. Ο Μαξ προηγείται στη συμπάθεια των θεατών με 27% έναντι 17% του Λούις στον άτυπο διαγωνισμό του “οδηγού της ημέρας”. Το φιλοθεάμον κοινό, εκ του ασφαλούς, ζητά να χορτάσει με ένταση και  συντρίμμια, κρυφά ελπίζοντας να δει αίμα. Ευτυχώς που υπάρχουν οι κανόνες και εμποδίζουν το δίκαιο του ισχυροτέρου, δηλαδή απαγορεύουν την ζούγκλα, την οποία οι ανυποψίαστοι ανώνυμοι ανόητοι νοσταλγούν καθισμένοι στις κερκίδες ή στον καναπέ τους. Στον 42/50 γύρο, στην στροφή 25 ο Χάμιλτον προσπερνά και ο Φερστάπεν περνάει πίσω, στην στροφή 27. Αμέσως μετά ανακοινώνεται η ποινή (5 second time penalty leaving the track and gaining an advantage) του Φερστάπεν για την παράβαση στην στροφή 1 του 37ου γύρου. Είναι η πρώτη εμφάνιση των αγωνοδικών σε έναν τόσο επεισοδιακό αγώνα. Αμέσως μετά ο Χάμιλτον προσπερνά. Απομένουν 7 γύροι έως το τέλος. Η φθορά των ελαστικών του Φερστάπεν είναι τέτοια που δεν φαίνεται να μπορεί να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από τη δεύτερη θέση και δεν έχει ασφαλή χρονική απόσταση από τον τρίτο Οκόν για να πετύχει τον ταχύτερο γύρο αφού αλλάξει τα ελαστικά του σε μαλακότερη και ταχύτερη γόμα. Απομένει να δούμε εάν θα αντέξει το πληγωμένο αυτοκίνητο του Λούις και τα νεύρα του που, όπως φάνηκε μετά το τέλος του αγώνα, δοκιμάστηκαν πολύ σοβαρά. Ο Χάμιλτον κάνει νέο ταχύτερο γύρο 1:30,734. 

Στον 50/50 ο Λεκλέρ υπερισχύει στην εσωτερική μονομαχία με τον Σάινθ και παίρνει την έβδομη θέση και ο Μπότας στην ευθεία τού τερματισμού προσπερνά, επιτέλους, τον Όκον και κατακτά την τρίτη θέση. Η Mercedes προηγείται στην κατάταξη των κατασκευαστών της Red Bull με 28 βαθμούς. Ο Λούις Χάμιλτον τερματίζει πρώτος και ισοβαθμίζει τον Μαξ Φερστάπεν στην κατάταξη των οδηγών, με τον δεύτερο να προηγείται αφού έχει μία νίκη περισσότερη στην διάρκεια της περιόδου. Στο Άμπου Ντάμπι θα κριθούν και τα δύο πρωταθλήματα με πλεονέκτημα της γερμανικής ομάδας έναντι της αυστριακής και του Φερστάπεν έναντι του αντιπάλου του αφού ωφελείται σε περίπτωση ισοπαλίας σε ένα πιθανό DNF (Do Not Finish) -σε μία πιθανή διπλή εγκατάλειψη, την οποία φαίνεται ικανός να επιδιώξει. 

*Είναι πρώην μηχανικός του μηχανοκίνητου αθλητισμού, επικεφαλής ομάδας της Formula 1 και έχει εργαστεί για πολλές ομάδες της Formula 1. Υπηρετώντας ως τεχνικός διευθυντής των ομάδων Benetton και Ferrari που κέρδισαν πρωταθλήματα, απέκτησε φήμη ως ο “εγκέφαλος” πίσω από τους επτά παγκόσμιους τίτλους του Michael Schumacher. Πήρε άδεια το 2007 και επέστρεψε στη Formula 1 για τη σεζόν 2008 ως διευθυντής ομάδας της Honda. Στις αρχές του 2009 έφτιαξε την ομάδα Brawn GP, η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα κατασκευαστών και οδηγών της Formula 1 εκείνη τη χρονιά. Η Mercedes εξαγόρασε την ομάδα το Νοέμβριο του 2009, καθιστώντας την Brawn επικεφαλής της ομάδας και συνιδιοκτήτη με τον Nick Fry.

Το 2011 ο Brawn και ο Fry πούλησαν τις υπόλοιπες μετοχές στη Mercedes Benz, με τον Brawn να παραμένει επικεφαλής της ομάδας. Το Νοέμβριο του 2013, ανακοινώθηκε ότι ο Brawn θα παραιτηθεί και η ηγεσία θα περάσει στους Paddy Lowe και Toto Wolff. Μετά από εικασίες που τον συνέδεαν με άλλες ομάδες, ο Brawn ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Φόρμουλα Ένα τον Φεβρουάριο του 2014. Οι ομάδες με τον Brawn σε βασικό ρόλο έχουν κατακτήσει συνολικά 8 πρωταθλήματα κατασκευαστών και 8 πρωταθλήματα οδηγών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή