Βία στα γήπεδα: Τέσσερα αθλητικά νομοσχέδια από το 2006 έως σήμερα

Βία στα γήπεδα: Τέσσερα αθλητικά νομοσχέδια από το 2006 έως σήμερα

Οι νόμοι προέβλεπαν αυστηρές κυρώσεις για τη βία στα γήπεδα, αλλά το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε.

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ολα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν. Σίγουρα οι συγκεκριμένοι στίχοι του Μανώλη Ρασούλη δεν αναφέρονται στα αθλητικά νομοσχέδια που έχουν κατά καιρούς ψηφιστεί από τη Βουλή, όμως από την άλλη ταιριάζουν γάντι στα όσα εδώ και χρόνια καταδυναστεύουν κυρίως το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η στυγνή δολοφονία του 19χρονου Αλκη, πριν από μία εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, ήταν για πολλούς η σταγόνα αίματος που ξεχείλισε το ποτήρι. Ομως, αν κάποιος επιχειρήσει μια βόλτα στο Διαδίκτυο, θα δει ότι τα όσα λέγονται τώρα είχαν ειπωθεί και μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου, το 2007, στο ραντεβού θανάτου μεταξύ οπαδών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στην Παιανία, και μετά τον θάνατο από ξυλοδαρμό του φιλάθλου του Εθνικού Κώστα Κατσούλη, το 2014, από οπαδούς του Ηροδότου, και μετά τα όσα συνέβησαν στο «Πανθεσσαλικό» στον τελικό ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, και βέβαια πριν από περίπου ένα χρόνο, όταν έπεφτε νεκρός, πάλι στη Θεσσαλονίκη, ο Βούλγαρος οπαδός Τόσκο Μποζατζίσκι.

Το 2006, πριν δηλαδή θρηνήσουμε τον πρώτο νεκρό από οπαδική βία, ο τότε υφυπουργός Γιώργος Ορφανός νομοθετεί και βάζει στην καθημερινότητά μας τον όρο «ιδιώνυμο αδίκημα», δηλαδή την άμεση φυλάκιση όσων αποδεδειγμένα μετείχαν σε επεισόδια σε γήπεδα. Ούτε δύο χρόνια δεν κράτησε ο νόμος Ορφανού, καθώς ο διάδοχός του Γιάννης Ιωαννίδης τον έβαλε στο ντουλάπι της ιστορίας. Το 2012, το ιδιώνυμο επανήλθε με τον νόμο Γερουλάνου – Μπιτσαξή, ο οποίος όμως έθετε πιο αυστηρά κριτήρια για την εφαρμογή του (οι δράστες να είναι υπότροποι ή ιδιαίτερα επικίνδυνοι), ενώ στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε και ο Σταύρος Κοντονής. Στο δικό του νομοσχέδιο, το 2015, δινόταν η δυνατότητα ακόμα και στον ίδιο τον υφυπουργό να επιβάλει χρηματικά πρόστιμα, ενώ προβλεπόταν αυτεπάγγελτη δίωξη των διοικήσεων των ΠΑΕ για παράνομη διακίνηση εισιτηρίων στους συνδέσμους. Παράλληλα, απέκλειε από τις διοργανώσεις τα αθλητικά σωματεία που δεν θα εφάρμοζαν το ηλεκτρονικό εισιτήριο και τα γήπεδά τους δεν είχαν τις απαραίτητες υποδομές ηλεκτρονικής εποπτείας.

Τέλος, ο Λευτέρης Αυγενάκης, στη δική του προσπάθεια περιορισμού και αντιμετώπισης της βίας στα γήπεδα, μεταξύ άλλων επανέφερε το ιδιώνυμο, έθεσε νέο πλαίσιο στις μετακινήσεων φιλάθλων, ενώ έκανε λόγο για αντικειμενική ευθύνη των ομάδων για τη δράση των φιλάθλων τους, διευκολύνοντας έτσι την αναγνώριση από μεριάς τους των λεσχών φιλάθλων.

Είναι δεδομένο ότι όλοι τους είχαν καλές προθέσεις. Νόμοι άλλωστε υπήρχαν και θα υπάρχουν ακόμα πιο αυστηροί στο μέλλον. Αυτό που μας έχει διδάξει η ιστορία, όσοι αθώοι και αν χαθούν, είναι ότι την κρίσιμη ώρα κανείς δεν επιθυμεί την εφαρμογή τους.

Οι ΠΑΕ και οι ΚΑΕ συνεχίζουν να κάνουν τα «χατίρια» των οπαδών, τα γήπεδα παραμένουν ανοχύρωτα και οι περισσότερες κάμερες «χαλασμένες», ενώ ελάχιστες είναι οι λέσχες που λειτουργούν βάσει του νόμου. Τέλος, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι δράστες είτε δεν έφτασαν ποτέ ενώπιον της Δικαιοσύνης είτε έπεσαν στα μαλακά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή