Ο δέκατος έβδομος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εβδομηκοστός τρίτος (1.073) σε απόλυτη αρίθμηση, διεξήχθη την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022 στην πίστα Marina Bay στην Σιγκαπούρη, ένα κράτος-πόλη 719 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμού έξι εκατομμυρίων ανθρώπων, που όμως έχει το τέταρτο κατά κεφαλήν εισόδημα παγκοσμίως, 94.000 δολλάρια, και φυσικά το πρώτο στην Ασία. Ήταν εμπορικό λιμάνι των Μαλαισιανών γνωστό ως Temasek από τον 14ο αιώνα. Ο οικισμός άλλαξε χέρια αρκετές φορές στους επόμενους αιώνες και τελικά κάηκε τον 17ο αιώνα και έπεσε στην αφάνεια. Οι Βρετανοί ίδρυσαν τη σύγχρονη Σιγκαπούρη ως εμπορική αποικία το 1819. Εντάχθηκε στην Ομοσπονδία της Μαλαισίας το 1963. Δύο χρόνια αργότερα έγινε ανεξάρτητη. Έχει δύο επίσημες γλώσσες. Τα αγγλικά και τα μανδαρινικά. Βρίσκεται στον 1ο παράλληλο του Ισημερινού και το μεγαλύτερο υψόμετρο της χώρας των 60 νησιών είναι τα 162 μέτρα. Φυσικά το κλίμα είναι τροπικό, γεγονός που δίνει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στους αγώνες της Φόρμουλα Ένα. Οι οδηγοί εξαντλούνται μέχρι λιποθυμίας. Πολλές φορές, του αγώνα προηγούνται ατομικά μπάνια σε νερό με παγάκια για να ρίξουν τη θερμοκρασία του σώματος. Το 2008 έγινε το πρώτο νυχτερινό γκραν πρι στην ιστορία των αγώνων. Το 2010 ο Χάμιλτον αναγνώριζε τις δυσκολίες οδήγησης σε σχέση με το Μονακό, που είναι, μάλλον, η δυσκολότερη πίστας πόλης του αγωνιστικού ημερολογίου. Το Marina Bay Circuit έχει πιό ανώμαλη επιφάνεια και απαιτεί διπλάσιο φυσικό κόπο από τους πιλότους. Ο Μάσα έλεγε ότι τα κρασπεδόρειθρα της στροφής 10 είναι ικανά να σε βγάλουν εκτός αγώνα. Την πίστα επανασχεδίασαν οι ΚΒR πάνω στην αρχική πρόταση του Χέρμαν Τίλκε, που είναι ο ισόβιος σχεδιαστής των αγωνιστικών αυτοκινητοδρόμων της Φόρμουλα Ένα. Πέρυσι, ο γιός του σχεδίασε την πίστα της Τζέντα στην Σαουδική Αραβία.
Ιντριγκα και τιμωρία στο άθλημα της παγκοσμιώσεως
Ίσως η πιό ενδιαφέρουσα ιστορία για το σιρκουί της Σιγκαπούρης είναι το στημένο ατύχημα του Νέλσον Πικέ του νεότερου, γόνου του ομώνυμου τρις παγκοσμίου πρωταθλητή, το 2008. Με επικεφαλής της Ρενώ τον Μπριατόρε, ο Πικέ έπεσε στις μπαριέρες της στροφής 17 ή Esplanade, ονομασία που πιθανόν σχετίζεται με τη θέα που έχει προς τη θάλασσα. Το ατύχημα έδωσε ένα χρονικό πλεονέκτημα στον Αλόνσο, ο οποίος βρισκόταν για ανεφοδιασμό καυσίμου στα pits, και τελικώς του επέτρεψε να νικήσει τον αγώνα. Μάλλον για λόγους εκδίκησης, ο μέτριος βραζιλιάνος οδηγός, μετά την απόλυσή του από την ομάδα στα μέσα της περιόδου του 2009, κατέδωσε στη FIA το περιστατικό. Η Ρενό τιμωρήθηκε με δίχρονο αποκλεισμό, ο Μπριατόρε απεπέμφθη δια παντός από τους αγώνες, ο αρχιμηχανικός της Ρενώ για πέντε χρόνια, ο Πικέ ως αντισταθμιστικό όφελος συνεργασίας με τις αρχές δεν τιμωρήθηκε περαιτέρω. Ο Αλόνσο αθωώθηκε, λόγω αμφιβολιών, για πιθανή συμμετοχή του στη συνομωσία. Τελικώς, μετά από δικαστικές εφέσεις και αγώνες ο Μπριατόρε απεκαταστάθει τινί τρόπο. Πάντως κανείς άλλος πλην του Αλόνσο και της Ρενώ δεν επανήλθε στους αγώνες.
Είναι απορίας άξια η εμμονή της FIA σε τέτοιου είδους επιλογές; Όπως η σύνδεση του αγωνιστικού ημερολογίου με πίστες αμφιβόλου αγωνιστικής ποιότητας ή εξώθησης των φυσικών αντοχών των οδηγών; Όχι. Το άθλημα είναι ο ορισμός της παγκοσμιώσεως. Πλήρης συμμετοχή άνευ προϋποθέσεων, φυλετικών ή εθνικών, στην υπηρεσία της τεχνολογίας. Αυτό το μοναδικό περιοδεύων τσίρκο απάσης της οικουμένης, η Φόρμουλα Ένα, αγκαλιάζει κάθε σημείο του πλανήτη, φυσικά με την ελάχιστη πίστωση μιας αξιοπρεπούς πίστας. Ακριβώς όπως η σημαία της Σιγκαπούρης. Δύο ίσες οριζόντιες λωρίδες κόκκινου (πάνω) και λευκού χρώματος. Στην δεξιά πλευρά της κόκκινης λωρίδας, υπάρχει μια κατακόρυφη, λευκή ημισέληνος (το κλειστό τμήμα είναι προς την υψωμένη πλευρά) που περικλείει εν μέρει πέντε λευκά πεντάκτινα αστέρια τοποθετημένα σε κύκλο- το κόκκινο συμβολίζει την αδελφοσύνη και την ισότητα- το λευκό σηματοδοτεί την αγνότητα και την αρετή- η αυξανόμενη ημισέληνος συμβολίζει ένα νέο έθνος σε άνοδο- τα πέντε αστέρια αντιπροσωπεύουν τα ιδανικά του έθνους της δημοκρατίας, της ειρήνης, της προόδου, της δικαιοσύνης και της ισότητας.
Είμαστε έτοιμοι για μία λεπτομερή «βόλτα» στην πίστα;
Το Marina Bay Street Circuit ξεκινά με μια ειδικά διαμορφωμένη ευθεία pit με την πρώτη ζώνη DRS. Ο πιλότος πλησιάζει την γέφυρα Benjamin Sheares με ταχύτητα 308 km/h (191 mph) πριν φρενάρει στην αριστερή στροφή 1 στα 146 km/h (91 mph). Η εναρκτήρια ακολουθία των στροφών 1, 2 και 3 έχει σχήμα “S”. Μια στροφή προς τα δεξιά για τη στροφή 2, ενώ η στροφή 3 είναι προς τα αριστερά με ταχύτητα μόλις 90 km/h (56 mph). Τώρα, το αυτοκίνητο βρίσκεται στη Republic Boulevard (κατά μήκος της στροφής 4) επιταχύνοντας στα 260 km/h (160 mph), και στη συνέχεια κατευθύνεται προς τη δεξιά στροφή πέντε, φρενάροντας στα 145 km/h (90 mph). Στη λεωφόρο Raffles Boulevard (όπου βρίσκεται η δεύτερη ζώνη DRS), φρενάρει ολοταχώς για τη στροφή 6, στο ταχύτερο τμήμα της πίστας με ταχύτητες έως 320 km/h (200 mph). Τα αυτοκίνητα εισέρχονται στην κορυφή της στροφής 7 με έντονο φρενάρισμα, επιβραδύνοντας από τα 320 km/h (200 mph) στα 127 km/h (79 mph).
Το μονοθέσιο στρίβει, ελαφρώς προς τα δεξιά, στην αρχή της Nicoll Highway, ανεβάζοντας το γκάζι στα 220 km/h (140 mph), φρενάροντας προς τα δεξιά για τη στροφή 8 στα 81 km/h (50 mph), στην Stamford Road με 191 km/h (119 mph), πριν φρενάρει στα 140 km/h (87 mph) μπαίνοντας στη στροφή 9. Το φρενάρισμα οδηγεί στην οδό St. Andrews Road (μπροστά από το Padang), φτάνοντας σε ταχύτητες 276 km/h (171 mph). Η στροφή 10 είναι μια αριστερή στροφή με ταχύτητα 150 km/h (93 mph). Οι στροφές 11,12 και 13 επανασχεδιάστηκαν πριν από το Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης το 2015. Οι οδηγοί εξακολουθούν να στρίβουν δεξιά στη στροφή έντεκα, αλλά τώρα θα στρίβει ελαφρώς αριστερά κατά την είσοδο, με την πίστα να μετατοπίζεται στην αριστερή πλευρά της οδού Fullerton. Αυτό θα αλλάξει το προφίλ της στροφής 12, καθώς οι οδηγοί θα χρησιμοποιούν τώρα την άλλη πλευρά της γέφυρας Anderson με 190 km/h (120 mph), ενώ η φουρκέτα στη στροφή 13 (μπροστά από το Fullerton Hotel) έχει διευρυνθεί κατά ένα μέτρο, προκειμένου να αυξηθούν οι ευκαιρίες προσπέρασης με φρενάρισμα στα 67 km/h (42 mph).
Το αυτοκίνητο βρίσκεται τώρα στη γέφυρα Esplanade (όπου βρίσκεται η τρίτη ζώνη DRS) διασχίζοντας τον ποταμό της Σιγκαπούρης, αναπτύσσοντας ταχύτητα 290 km/h (180 mph). Η στροφή 14 σχεδόν συναντά τη στροφή 8, εκτρέποντας προς τα δεξιά με 90 km/h (56 mph) στη λεωφόρο Raffles (μπροστά από την Esplanade). Στη συνέχεια, μια σειρά από, κυρίως τυφλές, στροφές από τη στροφή 15 έως τη στροφή 19. Τα αυτοκίνητα πλησιάζουν στο μπροστινό μέρος της εξέδρας της πλωτής εξέδρας (στροφές 16 και 17), και στη συνέχεια περνούν κάτω από την εξέδρα της πλωτής εξέδρας (στροφές 18 και 19) με ταχύτητα 108 km/h (67 mph). Στη στροφή 18, τα αυτοκίνητα πρέπει να στρίψουν υπό συγκεκριμένη γωνία, διαφορετικά θα ακουμπήσουν ή θα συγκρουστούν στον τοίχο. Η στροφή 20 και 21 βρίσκεται αμέσως μετά τη λεωφόρο Bayfront Avenue. μια δεξιά στροφή 20, στη συνέχεια μια αριστερή στροφή 21 που οδηγεί το αυτοκίνητο προς τη στροφή 22. Το πόσο γρήγορα προσεγγίζουν τα αυτοκίνητα τη στροφή 22 καθορίζεται από την έξοδο της στροφής 21, επομένως οι περισσότεροι οδηγοί βγαίνουν από τη στροφή 21 πολύ κοντά στον τοίχο για να αποκτήσουν πλεονέκτημα ταχύτητας. Κατεβαίνοντας προς τη στροφή 22 περνάει το ψηλό Singapore Flyer των 165 μέτρων (541 ft), όπου η στροφή 22 και 23 παίρνεται με ταχύτητα περίπου 180 km/h (110 mph), προτού ξαναπάρει το γκάζι προς την ευθεία των pits που περνάει τη γραμμή τερματισμού.
Το κυνηγητό επιβίωσης απαλλάσει από τη σκέψη της αποτυχίας
Ο Πέρεζ πήρε την δεύτερη φετινή νίκη του και τέταρτη συνολικά, στις διακόσιες τριάντα εκκινήσεις του, στην Φόρμουλα Ένα. Είναι ένας πολύπειρος πιλότος, χωρίς όμως τις ανάλογες διακρίσεις• ακόμα και στην διανυόμενη αγωνιστική χρονιά που οδηγεί το ταχύτερο μονοθέσιο του grid. Επίσης, σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό τριήμερο, πρέπει να επισημανθούν οι ειδικές συνθήκες οι οποίες τον ευνόησαν.
Χωρίς τη βροχή, δεν θα υπήρχε λάθος υπολογισμός σχετικά με το επίπεδο καυσίμου του Μαξ Φερστάπεν στις κατατακτήριες δοκιμές• λάθος που τον οδήγησε στην όγδοη θέση της εκκίνησης και όχι στην πρώτη.
Χωρίς τη βροχή, το προσπέρασμα δεν θα ήταν τόσο κοντά στο αδύνατο την ημέρα του αγώνα.
Χωρίς τη βροχή, ο Πέρεζ δεν θα είχε την πολυτέλεια να αξιοποιήσει την υπερκέραση (overcut) για να αμυνθεί απέναντι στον Leclerc στα pit stop.
Από την άλλη μεριά φαίνεται ότι αισθάνεται άνετα στις πίστες πόλης• αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό. Άξιο σχολιασμού. Η αγωνιστική πίστα είναι οι δρόμοι της πόλης, ειδικά διαμορφωμένοι. Τα όρια κινήσεως είναι φυσικώς δεσμευτικά και οι έξοδοι διαφυγής, στην περίπτωση λάθους, λίγες και συγκεκριμένες. Συνήθως οι απροσεξίες πληρώνονται οριστικά και αμετάκλητα. Στον αγώνα της Κυριακής τερμάτισαν τα 14 από τα 20 αυτοκίνητα, ενώ ο Φερστάπεν και ο Χάμιλτον είχαν ατυχείς εξόδους που στοίχισαν βαθμούς. Σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον ο Πέρεζ -δεν είναι πρώτη φορά- τα πάει περίφημα. Η προηγούμενη νίκη του κατήχθη στο Μονακό, στην κατ’εξοχή πίστα πόλης. Η αμέσως προηγούμενη ήταν, πέρσι, στο Μπακού. Η αδιέξοδος πορεία γεμίζει με άγχος τον δρομέα, στερώντας τη δυνατότητα επαναπροσδιορισμού της τακτικής και διατηρώντας αποκλειστικά τη μία και μοναδική επιλογή. Νίκη ή θάνατος. Ίσως τα πιό συνηθισμένα όνειρα μας είναι αυτά με το συνεχές, ανελέητο κυνηγητό που καταλήγουν με ένα ταραγμένο ξύπνημα. Ποτέ δεν βιώνουμε την τελική έκβαση της καταδίωξης. Ο νυχτερινός αγώνας της Σιγκαπούρης προσιδιάζει τα μάλα σε ονειρικές συνθήκες. Επανειλημμένως οι οδηγοί παραπονέθηκαν για την δυσκολία να δουν, λόγω του φωτισμού, τα σημεία της πίστας που είναι βρεγμένα.
Η γενικότερη εικόνα θύμιζε την πασίγνωστη για την απόκοσμη, άγρια ατμόσφαιρα της ταινίας του Ρίντλεϊ Σκοτ “Blade Runner”. Σε αυτό το μυθικό, υπέρκοσμο, ονειρικό περιβάλλον ο ψυχισμός του Πέρεζ βρήκε ανακούφιση και ηρεμία. Το πιεστικό κυνηγητό που εξαπέλυσε ο Λεκλέρ μετά την επανεκκίνηση στο δεύτερο αυτοκίνητο ασφαλείας, έκανε την καρδιά του Μεξικανού να χτυπήσει δυνατά, αλλά η απαλλαγή από την ευθύνη της αποτυχίας σε τέτοιες συνθήκες τον κράτησαν αδιάφορο ως προς το αποτέλεσμα. Έπρεπε, απλώς, να τρέξει. Για να γλυτώσει από τον διώκτη του. Αρκετές φορές έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, και φυσικά άλλες τόσες τον επανέφερε. Έτρεχε, έτρεχε, έτρεχε. Ακόμα και όταν απομακρύνθηκε οριστικά από τον Μονεγάσκο και τα φθαρμένα εμπρός ελαστικά του, δόθηκε η εντολή να επιτύχει την μεγαλύτερη δυνατή χρονική διαφορά γιατί επίκειτο ποινή λόγω της κατάργησης της απόστασης των 10 μηκών μονοθεσίου από το αυτοκίνητο ασφαλείας, στη δεύτερη εμφάνιση του. Έπρεπε και πάλι να τρέξει, με όλες του τις δυνάμεις, χωρίς να βλέπει πίσω και δίπλα του. Η καρό σημαία σταμάτησε την κούρσα και έφερε την εξάντληση. Στην απονομή με δυσκολία σήκωσε το τρόπαιο. Το τροπικό κλίμα της νότιας Μαλαισίας και η καταδίωξη ρούφηξαν κάθε ικμάδα ζωής, καθάροντας, τινί τρόπο, τον Μεξικανό από τα σφάλματα που φέρουν οι ευθύνες της δεύτερης θέσης του στους τετράκις παγκόσμιους πρωταθλητές. Ευθύνες που δεν μπόρεσε να αναλάβει κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Υπολείπεται συνεχώς, σε χρόνους, του Φερστάπεν. Το ανελέητο κυνηγητό επιβίωσης στους στενούς δρόμους, σε απαλλάσει από τη σκέψη της απολογίας για την αποτυχία. Εάν δεν κερδίσεις θα φταίνε οι συνθήκες. Εάν κερδίσεις ακόμα καλύτερα.
Το χρονικό του αγώνα
Εκκίνηση: Το βρεγμένο οδόστρωμα αναγκάζει τους οδηγούς να ξεκινήσουν με δεύτερη ταχύτητα. Ο Λεκλέρ εκκινεί καλά αλλά λίγο περισσότερο νερό δημιουργεί κακή πρόσφυση και ο Πέρεζ περνά πρώτος την στροφή 1. Ο Χάμιλτον μένει πίσω από τον Σάινθ, παρότι τρίτος, γεγονός που θα του χαλάσει συνολικά τον αγώνα. Όχι μόνο δεν θα μπορέσει να προσπεράσει ποτέ τον Ισπανό, αλλά, στην προσπάθεια του να τον προσπεράσει, θα χάσει την τέταρτη θέση στην πίστα χτυπώντας στις μπαριέρες της στροφής 7, στον 33 από τους 61 γύρους του αγώνα, που όμως δεν συμπληρώθηκαν γιατί τελικώς τον τερματισμό τον έδωσε το όριο των δύο ωρών. Ο αγώνας ξεκίνησε με καθυστέρηση μιας ώρας. Ο Νόρις είχε μία καλή εκκίνηση, η οποία τον βοήθησε να τερματίσει στην τέταρτη θέση. Ο Φερστάπεν έχασε στην εκκίνηση τέσσερις θέσεις. Ανέκαμψε κατακτώντας τις τρείς, σχετικά νωρίς, αλλά μετά κόλλησε πίσω από τον Φέτελ και αργότερα πίσω από τον Αλόνσο. 33 λεπτά και 32 δευτερόλεπτα πριν τον τερματισμό -είχε ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση 35 λεπτά πρίν την συμπλήρωση δύο ωρών- στην προσπάθεια του να προσπεράσει τον Νόρις μπλόκαρε τα φρένα και έπεσε στην 12η θέση από την οποία τελικώς ανέκαμψε στην 7η λόγω της απροσεξίας του Χάμιλτον στην στροφή 8. Γενικώς οι προσπεράσεις ήταν δύσκολες λόγω της στενότητας του δρόμου και της ολισθηρότητας του οδοστρώματος. Τα δύο αυτοκίνητα ασφαλείας μετά τις εξόδους των Ζου στον 7ο γύρο και Τσουνόντα στον 36ο, καθώς και τα τρία εικονικά αυτοκίνητα ασφαλείας εξαφάνισαν τις πιθανότητες υπερκεράσεων λόγω τακτικής αλλαγής ελαστικών. Όλα ήταν βοηθητικά για την νίκη του Πέρεζ, κυρίως η άνεση του σε συνθήκες καταδιώξεως.
5/61: Ο Φερστάπεν επιστρέφει στην 8η θέση σε ρυθμό βραδύτερο των 3΄΄από τον επικεφαλής Πέρεζ. Ο Σάινθ, ανεξήγητα, είναι 3ος σε απόσταση 6΄΄από τον Λεκλέρ. Η ολοκλήρωση του γύρου ξεπερνά τα 2 λεπτά για όλους τους οδηγούς.
7/61: Ο Ζου χάνει την 8, μετά από επαφή με τον Λατίφι, υπό το αγωνιώδες βλέμμα των συγγενών του που έχουν έρθει να τον δουν. Αναπτύσσεται εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας και ο Μάγκνουσεν μπαίνει στα pits. Βάζει πάλι intermediate. O Λατίφι αλλάζει ρύγχος αλλά τελικά είναι εκτός αγώνα.
11/61: Ο Φερστάπεν προσπερνά τον Φέτελ και τον Γκαζλί. Είναι 7ος. Ο Σάινθ εξακολουθεί να είναι 1΄΄πιό αργός από τους πρωτοπόρους και από τον τέταρτο Χάμιλτον, κατά 1/10΄΄.
16/61: Ο Φερστάπεν έχει κολλήσει πίσω από τον Αλόνσο. Ο Πέρεζ είναι κατά 3/10΄΄πιό γρήγορος από τον δεύτερο Λεκλέρ. Ο Φερστάπεν στην τηλεπικοινωνία υπερθεματίζει για τα λάστιχα στο βρεγμένο οδόστρωμα, αντιθέτως με τον Σάινθ που λέει ότι είναι σχεδόν η ώρα για αλλαγή σε slick λάστιχα, για στεγνό οδόστρωμα. Φυσικά ο δεύτερος κάνει λάθος.
20/61: O Λεκλέρ γίνεται συνεχώς πιό αργός από τον πρωτοπόρο Πέρεζ. Απέχει 2,5΄΄και κινείται με πιό αργό ρυθμό κατά 4/10΄΄.
22/61: Ο Αλόνσο δίνει τέλος στο μαρτύριο του Φερστάπεν. Βγαίνει εκτός στην στροφή 10. Δεν ολοκληρώνει τον 350ο αγώνα του στην Φόρμουλα Ένα. Τον αγώνα καθορίζει εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας και η Mercedes βάζει τον Ράσελ στα pits, o οποίος παλεύει στις τελευταίες θέσεις αφού έκανε εκκίνηση από το pit lane λόγω τιμωρίας για αλλαγή κινητήρα. Βάζει μεσαία slick ελαστικά, γόμας c4. Αρχίζει το μαρτύριό του. Δεν έχει πρόσφυση λόγω βρεγμένου οδοστρώματος και θερμοκρασιών. Παλεύει με το αυτοκίνητο. Γυρίζει με ρυθμό κατά 9΄΄αργότερο από οποιονδήποτε άλλο οδηγό.
28/61: Ο Οκόν βγαίνει εκτός στην 13. Έχει προηγηθεί ο Άλμπον στην 8. Έχουμε πάλι εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας.
34/61: Ο Τσουνόντα μπαίνει για slicks, γιατί επιτέλους ο “μάρτυρας” Ράσελ κάνει τον ταχύτερο γύρο. Στον 33ο ο Χάμιλτον στην προσπάθεια του να πιέσει τον αργό αλλά απροσπέραστο Σάινθ πέφτει στις μπαριέρες της 7.
36/61: Ο Τσουνόντα μένει εκτός στην 10. Αναπτύσσεται αυτοκίνητο ασφαλείας. Όλοι οι αγωνιζόμενοι μπαίνουν για λάστιχα στεγνού οδοστρώματος. Στην πλειοψηφία τους βάζουν μέση γόμα c4. Οι Μπότας και Ρικιάρντο βγαίνουν με soft, c5. Στην πίστα έχουν μείνει 14 οδηγοί από τους 20 που ξεκίνησαν.
33:32: λεπτά πριν τον τερματισμό: Ο Φερστάπεν δεν υπολογίζει καλά τα φρένα του στην προσπέραση επί του Νόρις και χάνει την στροφή 7. Μπαίνει για soft ελαστικά και βγαίνει 12ος.
29:46 πριν τον τερματισμό: Ο Λεκλέρ πιέζει τον Πέρεζ. Σε λίγο θα έχει, για πρώτη φορά στον αγώνα, τη βοήθεια του DRS (Μείωση της οπισθέλκουσας δυνάμεως που ενεργοποιείται όταν η διαφορά των μονοθεσίων είναι μικρότερη του 1΄΄).
16:50 πριν την καρό σημαία: Ο Λεκλέρ πιέζει αφόρητα. Οι δύο οδηγοί διατηρούν με δυσκολία τα μονοθέσια εντός πίστας.
11:56, απομένουν: Ο Φερστάπεν έχει φτάσει πίσω από τον Χάμιλτον στην 9η θέση. Ο Πέρεζ αρχίζει να απομακρύνεται από τον Λεκλέρ, τα εμπρός λάστιχα του οποίου φθίνουν.
11:56, απομένουν: Ο Χάμιλτον χάνει την 8 στην προσπάθεια του να πιέσει τον Φέτελ. Ο Φερστάπεν ακούραστα περνάει στην 8η θέση.
00:12, απομένουν: Ο Λεκλέρ απέχει από τον Πέρεζ 6,45΄΄, ο οποίος φαίνεται να έχει καλύψει την πιθανή ποινή για τη συμπεριφορά του στο δεύτερο αυτοκίνητο ασφαλείας. Φυσικά μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα τερματίζει πρώτος.
Ο Φερστάπεν προηγείται στην κατάταξη των οδηγών με 104 βαθμούς διαφορά από τον Λεκλέρ που προηγείται του Πέρεζ κατά 2 βαθμούς. Η Red Bull προηγείται της Ferrari στην κατάταξη κατασκευαστών του πρωταθλήματος με 137 βαθμούς. Η Mercedes είναι τρίτη, με 66 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο. Η Red Bull οδηγεί με ασφάλεια την κούρσα.
Ο επόμενος αγώνας θα γίνει σε μία εβδομάδα, στην πίστα που έφτιαξε ο Soichiro Honda, την εταιρεία αυτοκινήτων του οποίου ίσως έχετε ακουστά. Επιδιώκοντας να μετατρέψει τη Honda σε αυτοκινητοβιομηχανία, αποφάσισε ότι η εταιρεία του θα έπρεπε να έχει τη δική της πίστα δοκιμών. Ο Ολλανδός John Hugenholtz πήρε το χρίσμα και σχεδίασε την πλέον εμβληματική “crossover” πίστα Suzuka -αν και τα αρχικά σχέδια έβλεπαν την πίστα να περνάει πάνω και κάτω από τον εαυτό της τρεις φορές. Οι οδηγοί τη λατρεύουν από το 1987 που μπήκε στο αγωνιστικό ημερολόγιο. Η Red Bull, δηλαδή ο Φερστάπεν, δεν κινδυνεύει.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr