Αποκάλυψη τώρα. Αργεντινή – Γαλλία συγκρούονται το απόγευμα στις 17.00 στο «Lusail Iconic Stadium» με έπαθλο το πιο όμορφο και πιο πολυπόθητο τρόπαιο, αυτό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ, το πρώτο που διεξήχθη μέσα στον χειμώνα.
Δύο ποδοσφαιρικές σχολές που αν και ακολούθησαν σε αυτή τη διοργάνωση διαφορετική πορεία, έφθασαν στην ίδια πηγή.
Αυτό που μένει να δούμε είναι ποια θα καταφέρει να πιει το νέκταρ που πηγάζει από αυτήν και θα ράψει το τρίτο αστέρι στη φανέλα της, καθώς τόσο οι «μπλε» όσο και η «αλμπισελέστε» μετρούν από δύο κατακτήσεις.
Ενας τελικός που όπως όλα δείχνουν θα είναι και ο τελευταίος χορός του Λιονέλ Μέσι σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο 35χρονος σούπερ σταρ της Παρί Σεν Ζερμέν θέλει να φύγει από το Κατάρ έχοντας στις αποσκευές του το χρυσό τρόπαιο.
Απέναντί του θα έχει τη Γαλλία όχι μόνο του Εμπαπέ και του Κριεζμάν, αλλά και του Ντιντιέ Ντεσάν. Ο 54χρονος τεχνικός των «μπλε» έγινε ο 4ος που καταφέρνει να προκριθεί σε back to back τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Είχαν προηγηθεί ο Βιτόριο Πότσο με την Ιταλία (1934, 1938), o Κάρλος Μπιλάρδο με την Αργεντινή (1986, 1990) και o Φραντς Μπεκενμπάουερ με τη Δυτική Γερμανία (1986, 1990), με τον Ιταλό να είναι και ο μοναδικός που έχει δύο κατακτήσεις, καθώς Μπιλάρδο και Μπεκενμπάουερ έχουν από μία.
Αν η Γαλλία πάρει την «κούπα», ο Ντεσάν θα γράψει τη δική του ιστορία μπαίνοντας στο ίδιο κάδρο με τον Πότσο.
Η «Κ» μίλησε με ανθρώπους του ποδοσφαίρου, τον πρώην τεχνικό του Παναθηναϊκού και νυν του Θεσπρωτού Χουάν Ραμόν Ρότσα, τον παλαίμαχο άσο της ΑΕΛ Μιχάλη Ζιώγα, τον πρώην τεχνικό του Παναθηναϊκού και του ΟΦΗ Νίκο Νιόπλια, τον παλιό άσο του Ατρομήτου Χαβιέρ Ούμπιδες και τον παλαίμαχο Αργεντινό παίκτη του ΠΑΣ Γιάννινα Εδουάρδο Κοντογιωργάκη, οι οποίοι ανέλυσαν τις σκέψεις τους και κατέθεσαν τις προβλέψεις τους για το σημερινό σπουδαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού.
ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΡΟΤΣΑ
Δεν είναι Ντιέγκο
Είναι ένα ζευγάρι με λάμψη, αντάξιο ενός τελικού. Ισως μόνο το Αργεντινή – Βραζιλία να ήταν πιο λαμπερό, αλλά δεν έβγαινε στις διασταυρώσεις παρά μόνον στον ημιτελικό. Η Γαλλία είναι εξαιρετική ομάδα, ίσως για πολλούς και το φαβορί, ως κάτοχος του τροπαίου και με δεύτερη σερί παρουσία σε τελικό.
Η Αργεντινή, όμως, δεν πρόκειται να είναι αφελής όπως το Μαρόκο που σπατάλησε λόγω απειρίας τις ευκαιρίες του και το πλήρωσε. Την τελευταία φορά οι Γάλλοι νίκησαν 4-3, όμως τότε είχαμε προπονητή τον Σαμπάολι και πολλά εσωτερικά προβλήματα.
Τώρα ο Σκαλόνι με τους Αγιάλα και Αϊμάρ συνθέτουν ένα εξαιρετικό επιτελείο, έχουμε ομάδα σοβαρή και με ταλέντο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πέσουν κορμιά, θα καθηλωθεί ο κόσμος.
Ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου θέλω να ζήσω το συναίσθημα, τη φιέστα, το τραγούδι, το γέλιο της νίκης και το δάκρυ της ήττας, αυτά και τίποτα παραπάνω.
Μιλούν όλοι για κόντρα Μέσι και Εμπαπέ. Υπάρχουν κι άλλοι που μπορούν να κάνουν τη διαφορά όπως ο εκπληκτικός Γκριεζμάν σε μια πρωτόγνωρη θέση, όπου αμύνεται, δέχεται την πρώτη μπάλα, τα κάνει όλα τέλεια, είναι αποκάλυψη.
Ο Εμπαπέ δεν είναι γρήγορος μόνο στον χώρο, έχουμε δει τι μπορεί να κάνει και μέσα στην περιοχή. Ο Μέσι είναι αξιοζήλευτος, χρόνια τώρα αποδεικνύει σε κάθε παιχνίδι ότι είναι ο καλύτερος, του αξίζει να πάρει το μόνο που του λείπει.
Ντιέγκο, όμως, δεν είναι. Δεν ξαναβγαίνει άλλος Μαραντόνα, αυτά που έκανε είναι ασύλληπτα, σε εποχές που το ποδόσφαιρο ήταν βάρβαρο, με κλωτσιές πάνω από το γόνατο.
Ο ένας θα προσπαθήσει να εξουδετερώσει τη μεγάλη προσωπικότητα του άλλου. Τα μεγάλα αστέρια καθαρίζουν έως ένα σημείο τα μεγάλα παιχνίδια, αλλά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο την περισσότερη δουλειά δεν την έχουν οι παίκτες και οι προπονητές, την έχουν οι αναλυτές.
Θα ζυγίσουν χιλιάδες λεπτομέρειες για να καθορίσουν τη στρατηγική. Μερικοί κουλτουριάρηδες νομίζουν ότι το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι κάτι απλό, δεν ξέρουν ότι είναι επιστήμη.
Ολοι θα δουλέψουν σκληρά για μία λεπτομέρεια από αυτές που κρίνουν ένα παιχνίδι.
Για εμάς στην Αργεντινή ένας τέτοιος τελικός είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα «αθώο» παιχνίδι. Ο Ντιέγκο έκανε περήφανους όλους τους μη προνομιούχους, ελπίζω να κάνει το ίδιο και ο Λιονέλ…
ΜΙΧΑΛΗΣ ΖΙΩΓΑΣ
Δίκοπο μαχαίρι όλα
Είναι το καλύτερο ζευγάρι για έναν τελικό με λάμψη. Στη μια ομάδα ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου, ο Μέσι, και στην άλλη ο διάδοχός του, ο Εμπαπέ, συμπαίκτες και οι δύο στην Παρί.
Με μικρό, έστω, προβάδισμα φαβορί χρίζω τη Γαλλία γιατί υπερτερεί στη γραμμή κρούσης, έχει μεγαλύτερη δύναμη πυρός με τους τέσσερις σούπερ παίκτες που διαθέτει στην επίθεση.
Από την άλλη, ο Μέσι δείχνει να το θέλει περισσότερο απ’ όλους κι αυτή τη φορά έχει δίπλα του παίκτες που μπορούν να τον στηρίξουν, όπως ο Αλβαρες που ήταν καθοριστικός στον ημιτελικό.
Συν τοις άλλοις, είναι ακόμα αρχή της περιόδου και παραμένει πολύ πιο φρέσκος απ’ όσο θα ήταν στο τέλος μιας σεζόν, το καλοκαίρι.
Η τακτική θα παίξει μεγάλο ρόλο. Η Γαλλία είναι τρομερά γρήγορη ομάδα και ίσως επιδιώξει να αφήσει στην Αργεντινή την μπάλα για να βγει περισσότερο στην κόντρα σε ανοικτό γήπεδο.
Είναι πολύ δυνατή και στις στατικές φάσεις, ενώ παίρνει μεγάλες βοήθειες απ’ όλους τους παίκτες της, όχι μόνο τους πιο προβεβλημένους.
Η Αργεντινή θα θελήσει να μαρκάρει στο δικό της επιθετικό τρίτο, αλλά αυτό θα της δώσει πλεονέκτημα μόνο αν βρει τρόπο να κόψει τις γρήγορες αντεπιθέσεις των Γάλλων, που κάνουν κάθε άμυνα να νιώθει ευάλωτη.
Ολα είναι δίκοπο μαχαίρι, μικροπράγματα μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Κομβική θα είναι η τακτική ανάλυση, ο τρόπος που θα επιλέξουν να διαχειριστούν τις δυσκολίες οι δύο προπονητές.
ΝΙΚΟΣ ΝΙΟΠΛΙΑΣ
Προβάδισμα η Γαλλία
Σίγουρα είναι ένας τελικός με λάμψη. Παίζουν δύο πολύ μεγάλες ομάδες, με εκπληκτικούς παίκτες, που νομίζω ότι έφτασαν δίκαια μέχρι το τέλος της διαδρομής. Είναι δύο σύνολα που έχουν διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Από τη μια η Γαλλία είναι σαφώς πιο ομάδα.
Στηρίζεται στη συνολική της λειτουργία, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι οι εκρήξεις και η ταχύτητα του Εμπαπέ δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να κρίνουν έναν αγώνα, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο. Το πόσο έχει δουλέψει την ομάδα του ο Ντιντιέ Ντεσάν φαίνεται και από τον ρόλο και την απόδοση του Γκριεζμάν.
Είναι νομίζω η αποκάλυψη της Γαλλίας. Παίζει εκπληκτικά σε αυτόν τον ρόλο, γιατί πρώτα από όλα είναι ένας πολύ έξυπνος παίκτης. Εχει φέρει φοβερή ισορροπία στο παιχνίδι της Γαλλίας, με δεδομένες και τις πολλές απουσίες που είχε από το ξεκίνημα της διοργάνωσης. Ο,τι κάνει η Γαλλία το κάνει πολύ μεστά. Το είδαμε και στον ημιτελικό με το Μαρόκο, το οποίο είναι πολύ καλή ομάδα και δεν έφτασε τυχαία στην τετράδα.
Από την άλλη βέβαια είναι ο Μέσι. Είναι αυτός που κάνει καλύτερη ομάδα την Αργεντινή, καθώς πολλά στο παιχνίδι της εξαρτώνται από τη δική του απόδοση και ευτυχώς γι’ αυτήν κάνει το καλύτερο τουρνουά της καριέρας του. Μετά την ήττα από τη Σαουδική Αραβία, ο Λάιονελ Σκαλόνι το έψαξε αρκετά και ήταν πολύ σημαντική η αλλαγή στην επίθεση με την παρουσία του Αλβαρες αντί του Λαουτάρο Μαρτίνες.
Ο «μικρός» της Σίτι δίνει περισσότερες λύσεις στον Μέσι με τις κινήσεις του σε σχέση με τον Λαουτάρο, κάτι που φάνηκε και στον αγώνα με την Κροατία, όπου με τρεις ευκαιρίες πέτυχε τρία γκολ. Επίσης, κάνει εξαιρετικό τουρνουά ο Οταμέτι, όπως και ο Εμιλιάνο Μαρτίνες που είναι πολύ καλός τερματοφύλακας.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί στον τελικό, γιατί παρά την προσμονή μπορεί να δούμε έναν κακό αγώνα που θα κριθεί στα πέναλτι, αν και δίνω ένα μικρό προβάδισμα στη Γαλλία.
Γενικά πάντως έγινε ένα πολύ καλό Μουντιάλ. Το γεγονός ότι έγινε στη μέση της αγωνιστικής περιόδου βοήθησε πολύ, διότι οι παίκτες είναι στην καλύτερη αγωνιστική τους κατάσταση, καθώς πήγαν κατευθείαν από τα πρωταθλήματά τους στο Κατάρ, χωρίς να ρίξουν ταχύτητα.
ΧΑΒΙΕΡ ΟΥΜΠΙΔΕΣ
Το αξίζει ο Μέσι
Τα πάντα έχουν σταματήσει στη χώρα γι’ αυτό το παιχνίδι. Ολος ο κόσμος βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει μετά τις νίκες με Ολλανδία και Κροατία.
Φανταστείτε τι θα συμβεί αν σηκώσουμε το κύπελλο. Είναι ιστορική στιγμή για το ποδόσφαιρό μας έπειτα από χρόνια. Πιστεύω ότι θα δούμε έναν ποιοτικό τελικό με θέαμα ανάμεσα σε δύο μεγάλες ομάδες και νομίζω ότι θα είμαστε εμείς οι νικητές. Βγάζουμε πάθος και ψυχή, δείχνουμε πως είχαμε προετοιμαστεί για να πάρουμε το τουρνουά.
Και κυρίως ο Μέσι. Θέλει να σηκώσει το κύπελλο, είναι αποφασισμένος, το αξίζει γιατί είναι ακόμη ο καλύτερος όλων. Μπορεί να μην έχει την ίδια σπιρτάδα που είχε όταν ήταν 27-28 ετών, αλλά βγάζει στο παιχνίδι του όλη την εμπειρία που έχει αποκομίσει αυτά τα χρόνια.
Αυτή η εμπειρία είναι που κάνει και τη διαφορά μέχρι στιγμής. Είναι ένας ηγέτης και παρασύρει και τους υπόλοιπους. Δεν θα πω αν η κορνίζα του θα πάει δίπλα σε αυτή του Μαραντόνα. Τότε που ο Μαραντόνα σήκωσε το κύπελλο ήταν 1986, τώρα είναι 2022.
Αλλες εποχές, όμως σίγουρα ο λαός της Αργεντινής θα τον ευγνωμονεί γιατί την έχει ανάγκη αυτή τη διάκριση. Σίγουρα ένα πολύ μεγάλο μερίδιο επιτυχίας ανήκει και στον Σκαλόνι, ο οποίος όταν είχε αναλάβει την ομάδα κατακρίθηκε πολύ. Ομως η ανανέωση που έκανε πέτυχε, και οι νέοι όπως ο Αλβαρες, ο Φερνάντες, ο Μακ Αλιστερ, τον δικαίωσαν απόλυτα.
ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΑΚΗΣ
Ποιότητα και αδυναμίες
Πιστεύω ότι θα είναι ένα παιχνίδι αντάξιο ενός τελικού Παγκοσμίου Κυπέλλου, που θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Η Γαλλία είναι μια ποιοτική ομάδα με φοβερή ταχύτητα, ωστόσο όπως είδα στο παιχνίδι με το Μαρόκο έχει αμυντικές αδυναμίες.
Αν κάνει τα ίδια λάθη, η Αργεντινή θα επωφεληθεί και θα νικήσει. Και με την Αγγλία, η Γαλλία αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα. Η Αργεντινή αυτή τη στιγμή έχει καλύτερη ψυχολογία και τον Μέσι που θέλει όσο τίποτα άλλο το τρόπαιο, και αυτή τη φορά δείχνει να αντέχει την πίεση.
Μιλάω καθημερινά με συγγενείς μου στη χώρα και 45 εκατομμύρια κόσμος τον αποθεώνει. Είναι έτοιμοι να τον αποδεχθούν ως ισάξιο του Μαραντόνα αν σηκώσει το κύπελλο. Αλλωστε από ένα κύπελλο θα έχουν και οι δύο, μεγάλοι μπαλαδόροι και οι δύο.
Δεν είναι τυχαίο πως στις σημαίες, στα πανό των φιλάθλων, ο Ντιέγκο είναι μαζί με τον Μέσι στις φωτογραφίες και οδηγούν την ομάδα στο τρόπαιο.
Ενα στοιχείο που μπορεί να επηρεάσει είναι και η μία επιπλέον μέρα ξεκούρασης που είχε η Αργεντινή από τους ημιτελικούς.
Ο Σκαλόνι έχει δώσει σπουδαία δείγματα προπονητή στο κομμάτι της τακτικής. Ενίσχυσε τη μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας και κατάφερε να απελευθερώσει τον Μέσι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πριν από το ματς με τη Σαουδική Αραβία η ομάδα ήταν 36 παιχνίδια αήττητη.