«Και ζήσαν αυτοί καλά»… Αυτός ο επίλογος των παραμυθιών θα μπορούσε να αποτελέσει και το τέλος της ανασκόπησης για το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.
Ολος ο οργανισμός της ΑΕΚ, διοίκηση, προπονητής, παίκτες και ο κόσμος της, ζουν στη δική τους ευδαιμονία, περιμένοντας να πραγματοποιήσουν και το νταμπλ. Σίγουρα έπαιξε κατά διαστήματα του μαραθωνίου την καλύτερη μπάλα.
Ο Παναθηναϊκός έμεινε με τη γλυκόπικρη γεύση πως έχασε τον τίτλο στην προτελευταία στροφή. Ηταν η ομάδα που παρουσίασε τη μεγαλύτερη βελτίωση συγκριτικά με την προηγούμενη περίοδο.
Ο Ολυμπιακός, ο χειρότερος των τελευταίων ετών, έδειξε στο φινάλε ότι σεβάστηκε το όνομά του και την ιστορία του. Δεν χαρίστηκε, αλλά ούτε του χάρισαν κάτι οι… φίλοι. Περιμένει τώρα να δει αν θα του ανταποδοθεί αυτή του η στάση, από όποιον… ευεργέτησε.
Ο ΠΑΟΚ δεν πίστεψε ποτέ ούτε ο ίδιος πως θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο. Μένει με την παρηγοριά, την ανάδειξη νέων παικτών, και ο προπονητής του δηλώνει πως χτίζει το μέλλον. Ο τελικός του Κυπέλλου σημαίνει πολλά για όλους στον Δικέφαλο. Οσο για τον Αρη και τον Βόλο, ήταν απλώς οι «ρυθμιστές» των πλέι οφ.
Μένει το δεύτερο μέρος του επιλόγου των παραμυθιών. Το «κι εμείς καλύτερα». Σ’ αυτό το σκέλος θεωρώ πως, εκτός των πρωταθλητών, δεν υπάρχει έστω και ένας να μπορεί να συμφωνήσει. Και φυσικά η αιτία είναι τα όσα είδαμε από τους διαιτητές.
Δυστυχώς το θέατρο του παραλόγου που παίχτηκε και με τη διαδικασία της επιλογής τους αλλά και με αποφάσεις τους τούς ανέδειξε σε αρνητικούς πρωταγωνιστές. Και το χειρότερο, τίποτα δεν δείχνει πως μπορεί του χρόνου να υπάρχει βελτίωση.