Την περασμένη Κυριακή, αργά το μεσημέρι, μια παρέα πέντε ατόμων κάθισε για φαγητό στο πιο κεντρικό σημείο της Τρίπολης, την Πλατεία Άρεως.
Ο ένας εξ αυτών ήταν ιδιαίτερα παρατηρητικός. Μέσα από τα σκούρα γυαλιά του, φίλτραρε κάθε κίνηση κοντά του, σα να προσπαθούσε να καταλάβει ποιο μπορεί να είναι το μέλλον του σε αυτή την ελληνική πόλη. Με την σειρά τους, όσοι έβλεπαν, τον μεσήλικα με το μπλε πουκάμισο και το περιποιημένο μουσάκι, ακόνιζαν την μνήμη τους και αναρωτιόνταν πού τον ξέρουν. Η αναζήτηση του Αστέρα για προπονητή ήταν σε εξέλιξη και κάποιοι οπαδοί της ομάδας έβαζαν στοιχήματα ότι είναι ο «εκλεκτός».
Κανείς όμως δεν μπορούσε να φανταστεί πως ο συγκεκριμένος ήταν ο ποδοσφαιριστής που άλλαξε τον ορισμό του χαφ στο άθλημα. Η Super League δεν θα μπορούσε ποτέ να υποδεχθεί τον Κλοντ Μακελελέ ως ποδοσφαιριστή. Είναι έτοιμη όμως να του δώσει μια ευκαιρία να αποδείξει πως ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής μπορεί να κάνει βήματα προόδου και στην προπονητική.
Η απόλυτη επιτομή του αμυντικού μέσου στον 21ο αιώνα, θα είναι σε λίγες ώρες και επίσημα ο νέος προπονητής του Αστέρα Τρίπολης αφού αναμένεται να ανακοινωθεί και το Σάββατο θα παρακολουθήσει για πρώτη φορά τη νέα του ομάδα στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Οι Αρκάδες ποντάρουν στην τεράστια προσωπικότητα του Γάλλου ώστε να ανέβει επίπεδο και η ομάδα. Ισως γι αυτό προχώρησαν στην κατά τα άλλα ακατανόητη απόλυση του Μίλαν Ράσταβατς. Αναζητώντας ένα «βαρύ» όνομα στον πάγκο τους, αρχικά προσέγγισαν τον Ρόμπι Κιν, ο οποίος αποδείχθηκε ιδιαίτερα σνομπ με τον σύλλογο και την πόλη και κατέληξαν στον 51χρονο Μακελελέ. Τον άνθρωπο που έχει επαναπροσδιορίσει την θέση του αμυντικού χαφ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, σε σημείο που να μιλάμε για «θέση Μακελελέ».
Γι αυτό το λόγο και κάνουν την δική τους υπέρβαση προσφέροντας στον παλαίμαχο άσο ετήσιο συμβόλαιο 600.000 ευρώ με προοπτική ανανέωσης για έναν ακόμη χρόνο και άλλα τόσα για τους δύο στενούς συνεργάτες του που θα φέρει στην ομάδα.
Ενας «χαμάλης» πολυτελείας
Ιδιαίτερες συστάσεις για τον κορυφαίο χαφ που ανέδειξε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο δεν χρειάζονται.
Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που φόρεσε την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης των «galacticos», κι όμως ακόμη οι προπονητές σε όλο τον κόσμο αναζητούν έναν τέτοιο μέσο για την ομάδα τους.
Να «δαγκώνει» με όλη την έννοια της λέξης, να τρέχει ακούραστος πάνω κάτω αλλά παράλληλα να σκέφτεται την επόμενη κίνηση.
Να κόβει αλλά και να οργανώνει, να συνδέει την άμυνα με το κέντρο, να δίνει τις σίγουρες πάσες στην επίθεση ξεκινώντας από τα πόδια του όλες τις προσπάθειες. Ο Κλοντ Μακελελέ ήταν ένας «χαμάλης» πολυτελείας στην Ρεάλ. Και το είχε παραδεχτεί δημοσίως ο Αρίγκο Σάκι που ήταν τεχνικός διευθυντής του συλλόγου «Ξέραμε ότι ο Ζιντάν , ο Ραούλ και ο Φίγκο δεν θα γύριζαν πίσω για να μαρκάρουν, οπότε έπρεπε να βάλουμε έναν τύπο μπροστά από την τετράδα της άμυνας που θα έτρεχε και γι αυτούς. Και βρήκαμε τον πιο κατάλληλο».
Ο Μακελελέ εκτιμήθηκε εκ των υστέρων στην Μαδρίτη. Και για να ακριβολογούμε όταν έφυγε. Με αυτόν στο ρόστερ της η «βασίλισσα» κατέκτησε συνολικά επτά τίτλους σε τρία χρόνια. Ενα Τσάμπιονς Λιγκ (2001-02), δύο πρωταθλήματα ( 2000-01, 2002-03), ένα UEFA Super Cup (2001-02), δύο Super Cup Ισπανίας (2001-02, 2002-03). Χωρίς αυτόν έκανε τρία χρόνια να πανηγυρίσει τίτλο.
Οταν συνέχισε να γράφει ιστορία με την φανέλα της Τσέλσι χαρίζοντας στους Λονδρέζους το πρώτο τους πρωτάθλημα (2004-05) ύστερα από 50 χρόνια, τότε το μεγάλο κενό του έγινε εμφανές στο «Μπερναμπέου». Ηταν τότε που ο Ζινεντίν Ζιντάν έθεσε το περίφημο ερώτημα , λίγο αφότου ο σύλλογος είχε αποκτήσει τον Ντέιβιντ Μπέκαμ για αντικαταστάτη του. «Γιατί να περάσεις άλλο ένα στρώμα χρυσής μπογιάς στη Bentley όταν χάνεις ολόκληρο τον κινητήρα;».
Ο Μακελελέ ήταν η λιγότερο προβεβλημένη μεταγραφή στην Ρεάλ αλλά αποδείχθηκε η χρησιμότερη. Ενσάρκωνε με τον καλύτερο τρόπο τον ρόλο του παίκτη που θυσίαζε την προσωπική του προβολή και τις απεριόριστες ικανότητες που είχε, για το καλό της ομάδας.
Εκτιμήθηκε όταν έφυγε
Τα όσα πέτυχε στην Μαδρίτη και όσα πέτυχε η Ρεάλ με αυτόν, δύσκολα αποτιμώνται. Ωστόσο, παρά την αγωνιστική του αξία, ήταν ο πιο κακοκπληρωμένος σε σχέση με τους Ζιντάν, Φίγκο, Ραούλ, Ρονάλντο, Ρομπέρτο Κάρλος, ΜακΜάναμαν και Γκούτι. Το ποτήρι ξεχείλισε γι αυτόν όταν το καλοκαίρι του 2003, μετά την απόλυση του Ντελ Μπόσκε αφίχθη ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, με πενταπλάσιες αποδοχές.
«Δεν νιώθω καλά και όταν νιώθεις έτσι είναι καλύτερο να μην πιέζεις τον εαυτό σου», είχε πει, ενώ ο πατέρας του, τον είχε συμβουλέψει πως «αν δεν σε σεβαστούν μια φορά, δεν θα σε σεβαστούν ποτέ».
Η πρώτη αντίδραση ήταν η αποχή από τις προπονήσεις και ύστερα από μια έντονη διαμάχη με την διοίκηση, ο Πέρεθ έκανε αποδεκτή την πρόταση 17 εκατομμυρίων της Τσέλσι, μιλώντας υποτιμητικά για τον Γάλλο.
«Δεν μπορούσε να κερδίσει ούτε μια κεφαλιά και σπάνια πέρναγε τη μπάλα πάνω από τρία μέτρα. Θα έρθουν νεότεροι παίκτες που θα κάνουν τον Μακαλελέ να ξεχαστεί» είχε πει ο πρόεδρος των «μερέγχες», λόγια που χαρακτηρίστηκαν από θαυμαστές αλλά και τους εχθρούς του Γάλλου ως ιεροσυλία.
Στην αυτοβιογραφία του, που δημοσιεύτηκε το 2006, ο ΜακΜάναμαν περιέγραψε τον Μακελελέ ως τον πιο σημαντικό και λιγότερο εκτιμώμενο μέσο της Ρεάλ ενώ ο αρχηγός Φερνάντο Ιέρο είχε επικρίνει τον Πέρεθ τόσο για την αποχώρηση του Γάλλου όσο και για τον τρόπο αποχώρησής του: «Νομίζω ότι ο Κλοντ ήταν ο καλύτερος παίκτης της Ρεάλ όλα τα χρόνια που έπαιξε αλλά οι άνθρωποι απλά δεν τον προσέχουν. Όλοι οι παίκτες ξέραμε, πως ήταν ο πιο σημαντικός από όλους μας. Η απώλεια του ήταν η αρχή του τέλους για τους «Galacticos». Το ίδιο συνέβη και στην Τσέλσι όπου ήταν η βάση για ένα νέο ξεκίνημα της ομάδας».
Η…μπαταρία της Τσέλσι
«Ο Κλοντ θα είναι η μπαταρία της ομάδας». Με αυτά τα λόγια τον είχε υποδεχθεί στο Λονδίνο και την Τσέλσι, ο τότε προπονητής της ομάδας Κλαούντιο Ρανιέρι.
Την πρώτη χρονιά του, η Τσέλσι τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα και αποκλείστηκε από τη Μονακό στους ημιτελικούς του Champions League (2003–04).
Μετά την απόλυση του Ρανιέρι και τη διαδοχή του από τον Μουρίνιο, ο Μακελελέ κέρδισε τον τίτλο και το Λιγκ Καπ κάνοντας τον Πορτογάλο τεχνικό να τον αποθεώσει λέγοντας πως «ο Κλόντ ήταν ο παίκτης της χρονιάς για εμάς». Οι αμυντικές του ιδιότητες επέτρεψαν στους Λάμπαρντ, Κόουλ , Ρόμπεν, Νταφ και Γκούντγιονσεν να αναδείξουν τα επιθετικά τους καθήκοντα και την ικανότητά τους στο σκοράρισμα.
Εκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα του στην Παρί Σεν Ζερμέν (2008-2011), εκεί ξεκίνησε και την προπονητική του ως βοηθός του Κάρλος Αντσελότι όταν ο Ιταλός ανέλαβε την ομάδα.
Με την εθνική Γαλλίας, τα πράγματα δεν ήταν επίσης τόσο ιδανικά για το νέο τεχνικό του Αστέρα Τρίπολης καθώς δεν ήταν καν στις επιλογές για το Μουντιάλ του 1998 και το Euro 2000 που είχαν κατακτήσει οι «τρικολόρ». Ήταν άτυχος αφού έμελλε εκείνη η ομάδα να έχει στα χαφ τους Ντεσάμπ, Βιειρά, Καρεμπέ, Πετί και Μπογκοσιάν. Αγωνίστηκε στο «μαγικό» για την εθνική μας Euro 2004 ενώ στο Μουντιάλ του 2006 μετά τον χαμένο τελικό από την Ιταλία και την κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι εξέφρασε την επιθυμία να σταματήσει και αυτός. Ο Ντοεμενέκ ωστόσο τον ξανακάλεσε για τα προκριματικά του Euro, κάνοντας τον Μουρίνιο να πει ότι του συμπεριφέρεται σαν σκλάβο και δεν σέβεται την απόφασή του. Το ίδιο βράδυ με τη συνέντευξη του Μουρίνιο, ο Μακελελέ έλεγε στον γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό TPS Star: «Ακόμα κι αν η Τσέλσι δεν συμφωνήσει, θα τιμήσω ταπεινά την κλήση». Συνέχισε να παίζει με την εθνική και μετά το Euro 2008, όπου η Γαλλία αποκλείστηκε από την φάση των ομίλων μαζί με τον Τουράμ ανακοίνωσε την αποχώρησή του.
Το σκηνοθετημένο επεισόδιο
Γεννημένος στην Κινσάσα του Κονγκό, μετακόμισε σε ηλικία 4 ετών στο Σαβονί Λετάμπλ ένα προάστιο 30 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι, όπου κατοικούσαν κυρίως μετανάστες. Ο πατέρας του Αντρε Ζοζέφ χρίστηκε διεθνής με το Κονγκό, κλείνοντας την καριέρα του στην Βελγική Ουνιόν Ρουαγιάλ
Σε ηλικία 16 ετών εντάχθηκε στην ομάδα Νέων της Μπρεστ αλλά τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου και ο υποβιβασμός στην Γ΄εθνική τον οδήγησαν στην Ναντ όπου έκανε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Εκεί δημιούργησε μαζί με τον Κριστιάν Καρεμπέ και τον Πατρίκ Λοκό μια τριάδα με την οποία τα «καναρίνια» την σεζόν 1995-96 έφτασαν στα ημιτελικά του Champions League.
Αυτη η σεζόν του χάρισε την μεταγραφή στη Μαρσέιγ για την οποία έπαιξε για μία σεζόν (1997-98).
Σειρά πήρε η Ισπανία και η Θέλτα όπου πέρασε δύο επιτυχημένες σεζόν. Στον σύλλογο της Γαλικίας είχε συμπαίκτες τους Μοστοβόι, Κάρπιν, Ρεβίβο και Σαλγκάδο. Μαζί έφτιαξαν ένα δυνατό σύνολο το οποίο πέτυχε ιστορικές νίκες όπως το 4-1 επί της Λίβερπουλ και το 4-0 κόντρα στην Γιουβέντους για το κύπελλο UEFA .
Οι εμφανίσεις του εκεί, ήταν αυτές που έπεισαν τους Μαδριλένους να τον εντάξουν στο δυναμικό τους, παρά την άρνηση της Θέλτα να τον παραχωρήσει, κάτι που προκάλεσε την δυσαρέσκεια του παίκτη. Είναι χαρακτηριστικό πως αρκετά χρόνια αργότερα, αποκάλυψε πως είχε σκηνοθετήσει επεισόδιο, θυσιάζοντας το ακριβό του αυτοκίνητο, το οποίο δήθεν του το είχαν σπάσει οπαδοί της ομάδας αντιδρώντας σε μια πιθανή μεταγραφή στην Ρεάλ!Τελικά, η Θέλτα αναγκάστηκε να τον πουλήσει για 14 εκατομμύρια ευρώ και ο Μακαλελέ πήρε την θέση του φίλου του Κριστιάν Καρεμπέ που έφυγε για την Premier League και την Μίντλεσμπρο.
Τώρα είπε το «ναι» στον Καρεμπέ
Η φιλία του με τον Κριστιάν Καρεμπέ είναι παροιμιώδης και κρατά πάνω από 30 χρόνια. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο νυν στρατηγικός σύμβουλος του Ολυμπιακού έπαιξε καταλυτικό ρόλο ώστε ο Μακελελέ να πει το «ναι» πιέζοντάς τον, να αποδεχτεί την πρόταση και να έρθει στην Ελλάδα. Το ίδιο είχε κάνει το 2007 όταν μόλις είχε κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια στην Μπαστιά, και γνωρίζοντας πως ο φίλος του ολοκλήρωνε τον κύκλο του στην Τσέλσι προσπαθούσε να τον πείσει να έρθει στον Ολυμπιακό, χωρίς επιτυχία όμως. Τελικά έμεινε στην Τσέλσι για ακόμη έναν χρόνο και το καλοκαίρι του 2008 επέλεξε ως ελεύθερος την Παρί Σεν Ζερμέν.
Εκεί έπαιξε ως τα 38 του οπότε και αποσύρθηκε. Ως προπονητής δεν έχει καταφέρει να πάρει ένα παράσημο από αυτά που κατέκτησε ως παίκτης. Στη Μπαστιά και στην Βελγική Εουπεν δεν μπόρεσε να μεταφέρει τις γνώσεις του στους ποδοσφαιριστές, ενώ στην πορεία άλλαξε και ρόλους γυρνώντας στην Τσέλσι όπου είχε την επίβλεψη των δανεικών της αλλά και των ακαδημιών.Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν ο σπουδαίος πρώην χαφ βρει στον Μοριά την προπονητική του Ιθάκη, ωστόσο για όλους τους απ’ έξω μόνο και μόνο η παρουσία του αποτελεί έναν ακόμη καλό λόγο για να ασχοληθούμε περισσότερο με την Super League…