Πολλά τα… διδάγματα και για πολλούς, από το ντέρμπι των «αιωνίων» την Κυριακή, στο Καραϊσκάκη. Το πρώτο, πως δεν υπάρχουν… απόρθητα κάστρα. Το δεύτερο, πως στο ποδόσφαιρο είναι μύθος το «ακλόνητο» φαβορί. Πάνω στο χορτάρι έχουν διαψευστεί πολλάκις οι… ασκήσεις επί χάρτου. Στην μπάλα, δεν υπάρχουν αναλύσεις και στατιστικά. Αυτά είναι για τα αθλήματα που παίζονται με τα χέρια.
Τα υπόλοιπα που έγιναν εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, δεν εξέπληξαν κανέναν. Στην Ελλάδα, ο ηττημένος δεν μπορεί να παραδεχτεί την ανωτερότητα του αντιπάλου και ξεσπάει επί δικαίων και αδίκων. Και όσο υπάρχουν τα παραθυράκια του νόμου και δεν πέφτουν οι βαριές ποινές, θα βρεθούμε πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Μέχρι να θρηνήσουμε θύματα και να διεξάγονται οι αγώνες με άδειες τις εξέδρες. Πόσο θα αντέξει ακόμα ο φίλαθλος να πηγαίνει στο γήπεδο;
Εστω κι αν την Κυριακή, στο Νέο Φάληρο, υπήρξαν στιγμές που ο φανατισμός νικήθηκε από την ανθρωπιά. Το έμπρακτο ενδιαφέρον όλων των Παναθηναϊκών τη στιγμή του επεισοδίου του Ολαϊτάν. Η άμεση παρουσία του Μίτσελ δίπλα στον Αναστασίου, όταν δέχτηκε το ποτήρι στο κεφάλι, είναι γεγονότα που αφήνουν χαραμάδες ελπίδας. Μέχρι την… επομένη, όμως. Τα πρωτοσέλιδα και οι «πολεμικές ανακοινώσεις» μάς επανέφεραν στη σκληρή πραγματικότητα.