Ενας Γερμανός μάς έδειξε τον δρόμο προς την κορυφή. Ενας Πορτογάλος μάς κράτησε στην ελίτ. Και ένας Ιταλός φιλοδοξεί να διατηρήσει την εθνική μας ομάδα στην ίδια ρότα. Μετά τον Οτο Ρεχάγκελ και τον Φερνάντο Σάντος, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα περνάει στην εποχή του Κλάουντιο Ρανιέρι, ο οποίος θα πιάσει δουλειά στην προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016, δίχως προηγουμένως να έχει τη δυνατότητα δοκιμών των σκέψεών του, καθ’ ότι ακυρώθηκε η ημερομηνία διεξαγωγής φιλικών στα μέσα Αυγούστου.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Ρανιέρι είναι ένας από τους δημοφιλέστερους Ιταλούς προπονητές παγκοσμίως, με παραστάσεις από ιστορικούς συλλόγους, όπως Κάλιαρι, Νάπολι, Φιορεντίνα, Βαλένθια, Ατλέτικο Μαδρίτης, Τσέλσι, Πάρμα,Γιουβέντους, Ρόμα, Ιντερ και Μονακό. Με βάση την προϋπηρεσία του, είναι καθ’ όλα έτοιμος να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της θέσης του ομοσπονδιακού τεχνικού της εθνικής μας ομάδας.
Αυτομάτως προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα: θα συνεχίσει να εφαρμόζει τη «συνταγή» του Σάντος ή θα προχωρήσει σε αλλαγές προσώπων και σχεδίων δράσεως; Σε ό,τι αφορά τους συνεργάτες του, θεωρείται δεδομένο πως θα έχει στο πλευρό του ένα συμπατριώτη του. Ετσι, μοιάζει αβέβαιο το μέλλον του Λεωνίδα Βόκολου και του Τάκη Φύσσα, οι οποίοι ίσως παραμείνουν σε άλλο πόστο, ενώ έχει ακουστεί και το όνομα του Καραγκούνη, αν αποφασίσει να κρεμάσει τα παπούτσια του.
Απ’ τη στιγμή κατά την οποία ο πρώην τεχνικός της Μονακό θα φέρει δικό του βοηθό, δύσκολα θα μείνει ο Βόκολος. Ομως, δεν αποκλείεται να πάρει πόστο στις μικρότερες εθνικές ομάδες και να τρέξει το πλάνο του Σάντος, σύμφωνα με το οποίο όλα τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της χώρας (παίδες, νέοι, ελπίδες) θα πρέπει να παίζουν με το σύστημα της ανδρικής ομάδας. Από την πλευρά του ο Φύσσας έχει και άλλες αρμοδιότητες, οι οποίες αφορούν στο οργανωτικό σκέλος της Εθνικής. Το τι μέλλει γενέσθαι θα ξεκαθαρίσει άμεσα.
Σε ό,τι αφορά το δυναμικό της Εθνικής μας, ο Γιώργος Καραγκούνης έκλεισε τον κύκλο του στην ομάδα. Από εκεί και έπειτα, ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα πράξει με την παλιά «φρουρά», Κώστα Κατσουράνη, Φάνη Γκέκα, αλλά και τον Λουκά Βύντρα. Το ενδεχόμενο να μην κληθούν ξανά στην Εθνική συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, αλλά ουδείς μπορεί να το πει με βεβαιότητα.
Αναμφίβολα, ο Ρανιέρι ξέρει την ελληνική ομάδα πολύ καλά, αφού την πέρασε από την «κρησάρα» του στη διάρκεια των αγώνων της στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι εμφανίσεις του Βασίλη Τοροσίδη και του Χοσέ Χολέμπας τον ενθουσίασαν. Τους θεωρεί βασικά «εργαλεία» στην ομάδα που σχεδιάζει, η οποία δεν αποκλείεται να αφήσει το σύνηθες 4-3-3 του Σάντος και να παίξει ακόμη και με 3-5-2. Ενα σύστημα που αγαπούν οι Ιταλοί και στο οποίο οι ακραίοι μπακ έχουν καθοριστικό ρόλο, τόσο στο αμυντικό σκέλος του παιχνιδιού, όσο και στο επιθετικό. Δίχως άλλο, ο Τοροσίδης και ο Χολέμπας απέδειξαν στη Βραζιλία πως είναι ικανοί να κινηθούν με επιτυχία σε όλη τη γραμμή.
Παράλληλα, ο Ρανιέρι γνωρίζει πολύ καλά τους διεθνείς μας που αγωνίζονται στην Ιταλία. Είναι πιθανό, λοιπόν, να στηριχθεί (εκτός απ’ τον «Ρωμαίο» Τοροσίδη) στον Χριστοδουλόπουλο, στον Κονέ, στον Φετφατζίδη, αλλά και στον Ταχτσίδη. Επιπλέον, παίκτες όπως ο Σάμαρης, ο Μήτρογλου, ο Μανιάτης, ο Καρνέζης και ο Σαμαράς θεωρείται βέβαιο ότι θα είναι στην Εθνική που σχεδιάζει ο Ιταλός τεχνικός. Για τα νέα πρόσωπα, ωστόσο, θα είναι ρίσκο να μιλήσουμε.
Η πρώτη επίσημη υποχρέωση του Ρανιέρι με την Εθνική μας είναι ο αγώνας της πρεμιέρας της προκριματικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016 με αντίπαλο τη Ρουμανία, που θα διεξαχθεί στις 7 Σεπτεμβρίου στο κεκλεισμένων των θυρών γήπεδο Καραϊσκάκη. Πάντως, λίγα 24ωρα πριν ίσως κάνει την πρώτη και τελευταία πρόβα του, σε φιλικό ματς με αντίπαλο την Κύπρο.
Το σύνθημα για την επόμενη ημέρα της Εθνικής το έδωσε πρώτος ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Σαρρής: «Πρέπει αμέσως να αρχίσουμε την προετοιμασία για το επόμενο Euro, που είναι πολύ σημαντικό για τη συνέχεια αυτής της ομάδας. Πιστεύουμε όλοι πως και ο Κλάουντιο Ρανιέρι θα συνεχίσει στον δρόμο των επιτυχιών που έχει χαράξει αυτή η ομάδα».
Αν θα τα καταφέρει, θα φανεί στο χειροκρότημα. Ο ίδιος ο Ιταλός τεχνικός έρχεται με μεγάλες φιλοδοξίες στην Ελλάδα, έστω κι αν αναλαμβάνει εθνική ομάδα για πρώτη φορά, γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Ο Ρανιέρι, όμως, δεν θέλει απλώς να οδηγήσει εκ του ασφαλούς την Εθνική μας στην τελική φάση του Euro 2016. Επιθυμεί τη διάκριση σε δύο καλοκαίρια από τώρα.
Τέλος εποχής Σάντος, Καραγκούνη
Τέλος εποχής για τον Φερνάντο Σάντος στην εθνική μας ομάδα. Τέλος εποχής και για τον «θρύλο» του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, Γιώργο Καραγκούνη. Ο αγώνας με την Κόστα Ρίκα ήταν ο τελευταίος για τον Πορτογάλο τεχνικό, αλλά και για τον 37χρονο μέσο, φορώντας τη φανέλα με το εθνόσημο.
Ο 59χρονος Σάντος διαδέχθηκε τον Ρεχάγκελ τον Αύγουστο του 2010. Η άριστη γνώση του για το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς νωρίτερα είχε βρεθεί δύο φορές στον πάγκο της ΑΕΚ, μία του Παναθηναϊκού και άλλη μία του ΠΑΟΚ, οδήγησε την ΕΠΟ στην απόφαση να του παραδώσει τα «κλειδιά» του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.
Επί των ημερών του, η ελληνική ομάδα έκανε νέο ρεκόρ συνεχόμενων αγώνων χωρίς να γνωρίσει ήττα: έφθασε τα 17 ματς. Η αρχή έγινε στις 11 Αυγούστου του 2010, στην αναμέτρηση με τη Σερβία, ενώ το ρεκόρ «έσπασε» στη «φιλική» ήττα από τους Ρουμάνους με 3-1, τον Νοέμβριο του 2011. Στα επιτεύγματά του, το γεγονός πως η Εθνική προκρίθηκε αήττητη στο Euro του 2012, όπου προχώρησε έως τους «8». Και φυσικά, η παρουσία της στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. Από την πλευρά του, ο Καραγκούνης ξεκίνησε από τις μικρές Εθνικές, για να φθάσει να γίνει ο αρχηγός, το σύμβολο πάθους της ανδρικής ομάδας. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως οι συμπαίκτες του τον αποθέωναν για 15 λεπτά με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα στο ξενοδοχείο της Εθνικής, μετά τον αγώνα με την Κόστα Ρίκα. «Είναι τιμή μου που σας είχα συμπαίκτες όλα αυτά τα χρόνια. Συνεχίστε έτσι κι εγώ θα είμαι δίπλα σας. Να αγαπάτε αυτήν την ομάδα», τους είπε δακρυσμένος.
Ηταν λόγια βγαλμένα μέσα απ’ την ψυχή του. Αυτήν που κατέθετε σε κάθε ένα από τα 139 παιχνίδια (αριθμός-ρεκόρ για Ελληνα ποδοσφαιριστή) που αγωνίστηκε με την Εθνική. Πανηγύρισε μαζί της την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004. Επαιξε σε άλλες δύο τελικές φάσεις Euro. Μάλιστα, με δικό του γκολ επί της Ρωσίας έστειλε την ελληνική ομάδα στον προημιτελικό γύρο του Euro 2012. Και επιπλέον, γεύθηκε τη χαρά της συμμετοχής σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα.
Το μαγικό ταξίδι με τα γαλανόλευκα του «αιώνιου» αρχηγού Γιώργου Καραγκούνη διήρκεσε 14 χρόνια, 10 μήνες και 9 μέρες. Από το φιλικό παιχνίδι με το Ελ Σαλβαδόρ στο γήπεδο «Ανθή Καραγιάννη» της Καβάλας στις 20 Αυγούστου 1999 έως και τον αγώνα με την Κόστα Ρίκα στην «Αρένα Περναμπούκο» στο Ρεσίφε της Βραζιλίας στις 29 Ιουνίου 2014.
Πάντα έδινε ό,τι είχε, καθώς λάτρευε παθολογικά την εθνική ομάδα. Και όχι μόνο αυτήν. Ακόμη και με την Εθνική Ενόπλων αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόπλων Δυνάμεων του 1997, είχε υποστεί εξάρθρωση ωμοπλάτης. Ομως δεν τα παράτησε και μάλιστα αγωνίστηκε βασικός στον τελικό της 6ης Αυγούστου με την Ιταλία στην Τεχεράνη. Αν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι από τη μαγική διαδρομή του; Ισως την απουσία του, λόγω τιμωρίας, από τον τελικό του Euro του 2004.