Η επόμενη μέρα

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να χύσει την καρδάρα με το γάλα που είχε μαζέψει στον πρώτο αγώνα με τη Σταντάρ, στη Λιέγη, αλλά και στην αρχή του δεύτερου στη Λεωφόρο. Ο αποκλεισμός από τα πλέι οφ του Tσάμπιονς Λιγκ ήταν απρόσμενος. Σίγουρα υπήρξε ζημιά – και οικονομική, αλλά και ψυχολογική. Ομως σίγουρα δεν είναι και καταστροφή. Κι αν δεχτεί κάποιος ότι η ανάκαμψη έρχεται βήμα βήμα, τότε θα πρέπει να συγκρίνουμε πώς ήταν πέρυσι η ομάδα και σε τι κατάσταση βρίσκεται φέτος.

Αυτό φυσικά δεν είναι μία αναφορά για να «χρυσωθεί το χάπι» του αποκλεισμού, αλλά για να αντιμετωπιστεί από όλους η πραγματικότητα που βιώνει η «πράσινη» ΠΑΕ στην περίοδο μετά την πολυμετοχικότητα. Θεωρώ ότι η «επόμενη μέρα» αντιμετωπίστηκε ψύχραιμα απ’ όλους. Με πρώτο τον Γιάννη Αναστασίου, που δεν έριξε ευθύνες ώστε να αποποιηθεί τις δικές του. Ο κόσμος χειροκρότησε τους παίκτες και αυτοί με τη σειρά τους έδειξαν ότι μπορούν να ξεπεράσουν μια δύσκολη κατάσταση.

Βέβαια, προς το παρόν, όλα αυτά είναι στα λόγια. Η πραγματοποίηση των υποσχέσεων είναι στον αγωνιστικό χώρο, εκεί όπου την Τρίτη το βράδυ έγιναν ορατές οι αδυναμίες της ομάδας. Κι αυτές φάνηκαν καθαρά όταν ήρθε η ισοφάριση από τη βελγική ομάδα. Ηταν μία ψυχρολουσία που δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί για αρκετή ώρα, με αποτέλεσμα να έρθει και το δεύτερο γκολ λίγο πριν από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου που έκανε την επανάληψη αγωνιστικό «Γολγοθά» για τους «πρασίνους».

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να διακρίνεις πού «πάσχει» ο Παναθηναϊκός. Το τεχνικό επιτελείο, το οποίο αυξήθηκε με την προσθήκη του Τάκη Φύσσα, έχει τις γνώσεις και την εμπειρία. Και αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους ότι χρειάζεται πολύ ψάξιμο, ώστε να βρεθούν οι παίκτες που θα καλύψουν τα κενά. Οπως έγραψα και πέρυσι περίπου τέτοια εποχή, εκείνο που είναι απαραίτητο αυτή την περίοδο είναι η υπομονή.

Η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ είναι κάτι περισσότερο από αναγκαία και η οικονομική ενίσχυση που θα έρθει από τη συμμετοχή είναι απαραίτητη. Ομως δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχει και η τόνωση του ηθικού των παικτών αλλά και του προπονητή που θα ανεβεί από τη συμμετοχή στους ομίλους. Πέρα όμως από αυτά, είναι δεδομένο ότι πολύ πιο εύκολα θα αποφασίσει να έρθει ένας παίκτης από το εξωτερικό ξέροντας ότι θα αγωνιστεί στη δεύτερη τη τάξει ποδοσφαιρική ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Επομένως, ας γυρίσουν όλοι σελίδα στο «πράσινο στρατόπεδο» κι ας κοιτάξουν χωρίς μεγαλοστομίες -ειδικά από τον Τύπο- να προετοιμαστούν κατάλληλα για τις δύο «μάχες» που έρχονται. Δεν θα τις χαρακτηρίσω «χωρίς αύριο», γιατί η ζωή ενός συλλόγου δεν σταματά σε μία αναποδιά. Αλλά σίγουρα είναι πολύ κρίσιμες για τη συνέχιση της ανάκαμψης που επιχειρείται από τη διοίκηση με την αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή