Η καταμέτρηση της δυναμικής κάθε εθνικής ομάδας στα Παγκόσμια Κύπελλα, ανά τετραετία, πέραν του δεδομένου χαρακτηρισμού της γιορτής του μπάσκετ, έχει να επιδείξει στο παρελθόν, αμέτρητες συγκινήσεις και εκπλήξεις αποτελεσμάτων που γράφτηκαν στην ιστορία και ουδέποτε «σβήστηκαν» από τη μνήμη όσων τις παρακολούθησαν ή ακόμα και των νεοτέρων που τις διάβασαν στη «βίβλο» του αθλήματος.
Στην αφετηρία του 17ου Παγκοσμίου Κυπέλλου βρίσκονται 24 ομάδες που στη φάση των ομίλων θα έχουν στόχο να καταλάβουν μία εκ των τεσσάρων πρώτων θέσεων στη βαθμολογία, ώστε να προκριθούν στη φάση των «16» και να προχωρήσουν όσο το δυνατόν ψηλότερα μπορέσουν στη Μαδρίτη και στη Βαρκελώνη, αναλόγως με τις νίκες που θα πετύχουν στα νοκ άουτ παιχνίδια που θα ακολουθήσουν.
Στον όμιλο της Σεβίλλης, η αρχή του ελληνικού προγράμματος με τη Σενεγάλη (σήμερα), τις Φιλιππίνες (αύριο) και το Πουέρτο Ρίκο (μεθαύριο), θεωρείται ευνοϊκή, εφόσον επιβεβαιωθεί με ισάριθμες νίκες, μέχρι το ρεπό του ομίλου και την ανασύνταξη, ενόψει των δύο τελευταίων αγώνων με την Κροατία και την Αργεντινή που θα κρίνουν τον ελληνικό στόχο στη βαθμολογία.
Οι Σενεγαλέζοι κατέκτησαν την 3η θέση στο αφρικανικό πρωτάθλημα και σταρ της ομάδας, είναι ο σέντερ (2.11), Γκοργούι Ντιένγκ που παίζει στο ΝΒΑ με τους Τίμπεργουλβς. Στην περιφέρεια υπάρχουν αισθητές αδυναμίες, τα αθλητικά προσόντα των παικτών είναι πλούσια, αλλά στην τεχνική υπάρχει σημαντικό έλλειμμα.
Οι Φιλιππίνες επιστρέφουν σε τελική φάση Παγκοσμίου, ύστερα από 36 χρόνια και καταλαμβάνοντας τη 2η θέση στο ασιατικό πρωτάθλημα που έγινε στη Μανίλα. Στη θέση του πλι μέικερ ο Πολ Λι με τον 10 πόντους ψηλότερο (1.85) από τους 3 άλλους γκαρντ (Αλαμπαγκ, Τενόριο και Γουίλιαμ) και στη θέση του σέντερ με τον Αντρέι Μπλατς (2.11) με 8ετή θητεία στο ΝΒΑ (Μπρούκλιν Νετς), εστιάζεται η δύναμη των Φιλιππίνων που αγωνίζονται με περίσσιο πάθος.
Το Πουέρτο Ρίκο παραμένει ευανάγνωστο στους παίκτες που διαθέτει και αναμένεται να ολοκληρώσουν την εθνική θητεία τους σε αυτό Παγκόσμιο. Οι Αρόγιο, Μπαρέα, Σαντιάγκο, Μπόλκμαν και Χουέρτας συγκροτούν τον «κορμό» του Πουέρτο Ρίκο που έχει στον πάγκο του, τον Ολμος Χερνάντεζ.
Η Κροατία μπορεί να παρουσιάσει την καλύτερη ομάδα, μετά την κορυφαία των Βράνκοβιτς, Ράτζα και του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς. Ο τεχνικός Γιάσμιν Ρέπεσα έχει πληθώρα επιλογών στις θέσεις των ψηλών (Τόμιτς, Σάριτς, Αντριτς, Μάρκοτα), διαθέτει τον δαιμόνιο Μπογκντάνοβιτς και θα περιμένει από τον Αμερικανό, Ολιβερ Λαφαγιέτ που ανήκει στον Ολυμπιακό, καθώς και τον γνώριμο, Λένι Ούκιτς την καλύτερη δυνατή οργάνωση του παιχνιδιού.
Η Αργεντινή θα ήταν το φαβορί για την πρώτη θέση του ομίλου, αν δεν είχε την απουσία του «εγκεφάλου» της, Μανού Τζινόμπιλι, ενώ συνεχίζουν οι άλλοι 4 «σωματοφύλακές» της, Σκόλα, Νοτσιόνι, Πριτζιόνι και Χέρμαν. Η «αλμπισελέστε» θα παρουσιάσει τον ταλαντούχο πλέι μέικερ, Φακούντο Καμπάτζο, ενώ ο τεχνικός, Ζούλιο Σέζαρ Λάμας προσπαθεί να βρει ισορροπία μεταξύ των βασικών και του πάγκου του.
Ομιλος-«φωτιά» είναι ο πρώτος όμιλος στη Γρανάδα και η διασταύρωση των 4 πρώτων ομάδων θα γίνει με τις αντίστοιχες από τον όμιλο της Ελλάδας. Η πρόκριση είναι σχεδόν εξασφαλισμένη για την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Σερβία και τη Βραζιλία απέναντι σε Ιράν και Αίγυπτο και απομένει η κατάταξή τους. Οι οικοδεσπότες Ισπανοί και οι πρωταθλητές Ευρώπης, Γάλλοι έχουν προβάδισμα για το «1-2» του ομίλου και γι’ αυτόν τον λόγο, η Εθνική θα πρέπει να αποφύγει την 3η και την 4η θέση του ομίλου της, ενώ ισοδύναμο βαθμό δυσκολίας θα έχει για την ελληνική ομάδα, η αντιμετώπιση της Σερβίας ή της Βραζιλίας.
Στη χώρα των Βάσκων (Μπιλμπάο), η παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στον 3ο όμιλο θα προσφέρει εξάντληση εισιτηρίων και «μάχη» των άλλων ομάδων για τις τρεις θέσεις, μετά την πρώτη που θα δώσουν την πρόκριση στους «16». Η Τουρκία έχει τις περισσότερες δυνατότητες για τη 2η θέση, ενώ Ουκρανία και Φινλανδία έχουν προβάδισμα έναντι του Δομήνικου και της Νέας Ζηλανδίας για τη συμπλήρωση της τετράδας.
Ομιλος ισορροπιών είναι ο τέταρτος στο Λας Πάλμας, με πέντε διαφορετικά στυλ μπάσκετ από κάθε ήπειρο! Η Λιθουανία και η Αυστραλία θα διεκδικήσουν πρώτη και δεύτερη θέση, ακολουθεί η Σλοβενία, ενώ το Μεξικό, η Κορέα και η Ανγκόλα φιλοδοξούν για τους «16».
Ακλόνητα φαβορί ΗΠΑ και Ισπανία
Η συντριπτική πλειονότητα των προβλέψεων για το ζευγάρι του τελικού στο Παγκόσμιο Κύπελλο, που αρχίζει σήμερα στα γήπεδα τεσσάρων ισπανικών πόλεων, θέλει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την οικοδέσποινα Ισπανία να διεκδικούν το χρυσό μετάλλιο, το βράδυ της 14ης Σεπτεμβρίου, στο «Παλάθιος ντε λο Ντεπόρτες» (14.000 χωρητικότητα). Για την αμερικανική «ντριμ τιμ» (αν και δεν φέρει, πλέον, αυτόν τον τίτλο που είχε από την πρώτη εμφάνιση των επαγγελματιών παικτών του ΝΒΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ’92) η κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Μουντομπάσκετ και με αήττητη πορεία αποτελεί τη φυσική συνέχεια των επιτυχιών που έχει τα 8 τελευταία χρόνια και 12 ημέρες, χωρίς να έχει ηττηθεί ξανά σε αυτό το χρονικό διάστημα. Τα ελληνικά χέρια είχαν υποχρεώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην τελευταία ήττα τους στον ημιτελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος (Τόκιο, 2/9/2006) και έκτοτε το πείσμα του προπονητή τους, Μάικ Σιζέφσκι, ο οποίος συνεχίζει στον πάγκο, έχει αποφέρει δύο χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και ένα ίδιου χρώματος μετάλλιο στο Παγκόσμιο της Τουρκίας (2010).
Για την Εθνική Ισπανίας, η κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Μουντομπάσκετ που διοργανώνει στη χώρα της αποτελεί την επίτευξη κάποιου εφικτού στόχου παρά ενός «απατηλού ονείρου», καθώς δύο φορές οι «φούριος ρόχας» έφτασαν πολύ κοντά στο πρώτο σκαλί του βάθρου, αλλά ανέβηκαν στο δεύτερο. Ηταν οι τελικοί των δύο προηγούμενων ολυμπιακών τουρνουά μπάσκετ στο Πεκίνο, το 2008, όταν η Ισπανία ηττήθηκε (118-107, Ουέιντ 27, Μπράιαντ 20) και στο Λονδίνο, όπου χρειάστηκαν οι 30 πόντοι του Κέβιν Ντουράντ, οι 19 του Λεμπρόν Τζέιμς και οι 17 του Κόμπε Μπράιαντ για την ήττα και πάλι των «φούριας ρόχας».
Οι Ισπανοί θεωρούν ότι η γενιά των Ναβάρο, των αδελφών Γκαζόλ, Φερνάντεθ, Καλντερόν, Ρούμπιο, Καλντερόν μπορεί να «κλείσει» τον κύκλο της, όπως τον άνοιξε με το χρυσό μετάλλιο του 2006, κόντρα στην Ελλάδα.