Αυστηρούς όρους στην εισαγωγή ξένων επαγγελματιών αθλητών στη Ρωσία σκοπεύει να επιβάλει η Μόσχα, με στόχο την ενίσχυση των εθνικών ομάδων της χώρας, δίνοντας προτεραιότητα στην παρουσία μιας δυνατής Εθνικής Ρωσίας στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου του 2018 που θα διεξαχθούν εκεί.
Οι κυβερνητικές προτάσεις, που παρουσιάστηκαν πριν από λίγες ημέρες και αναμένεται να ψηφιστούν από τη Βουλή της χώρας, προβλέπουν τόσο τον περιορισμό των αλλοδαπών επαγγελματιών αθλητών ανά σύλλογο όσο και τη θέσπιση αυστηρών κριτηρίων για την παροχή αδείας μεταγραφής ενός ξένου παίκτη σε ρωσική ομάδα.
Το επαναστατικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός ποδοσφαίρου της Ρωσίας, Βαλέρι Γκαζάεφ, και φέρει τον τίτλο «Ρωσικό ποδόσφαιρο: Ωρα αλλαγών», συνοδεύεται από πρόταση νόμου η οποία κατά τον υπουργό Αθλητισμού της χώρας, Βιτάλι Μούτκο, θέτει περιορισμούς στους ξένους παίκτες σε ρωσικούς αθλητικούς συλλόγους (όχι μόνο στο ποδόσφαιρο) και είναι έτοιμη για κατάθεση στη Δούμα προς ψήφιση από τους βουλευτές.
Οι προτάσεις περιλαμβάνουν την εισαγωγή κριτηρίων επιλεξιμότητας αλλοδαπών παικτών, όπως οι αθλητικές τους ικανότητες, η ηλικία τους, η περίοδος μόνιμης διαμονής στη Ρωσία, το διάστημα κατά το οποίο προπονούνται ή αγωνίζονται στη Ρωσία, ακόμη και τα αποτελέσματα που έχουν επιτύχει αγωνιζόμενοι με ρωσικούς συλλόγους.
Επιπλέον, όπως ανακοίνωσε ο κ. Μούτκο, θα μπει όριο έξι ξένων παικτών ανά σύλλογο της πρώτης κατηγορίας ποδοσφαίρου, ενώ οι σύλλογοι μπάσκετ, βόλεϊ και χόκεϊ στον πάγο θα μπορούν να έχουν μόνο τρεις ξένους παίκτες από το 2018.
Σημειώνεται ότι έως σήμερα στη Ρωσία επιτρέπονται ακόμη και επτά ξένοι παίκτες ταυτόχρονα σε μία ενδεκάδα, ενώ οι ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τις χώρες της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, δηλαδή τις περισσότερες πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, θεωρούνται γηγενείς.
Οι πλούσιοι ιδιοκτήτες των συλλόγων ζητούσαν την κατάργηση κάθε περιορισμού, αλλά όπως είπε ο κ. Μούτκο, «δεν πρόκειται να υποταχθούμε στις φιλοδοξίες του καθενός ιδιοκτήτη ποδοσφαιρικής ομάδας. Δεν υπάρχει άλλη λύση από τον αυστηρό περιορισμό (ξένων ποδοσφαιριστών)».
«Η Ρωσία διοργανώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 και μας ενδιαφέρει να είναι επιτυχημένη η παρουσία της εθνικής μας ομάδας τότε», δήλωσε σε ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ο Ιγκορ Ανάνσκιχ, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της Δούμας.
Στις προτάσεις του ο κ. Γκαζάεφ περιλαμβάνει και μία επιπλέον πρόβλεψη, την υποχρεωτική συμμετοχή τουλάχιστον ενός Ρώσου παίκτη κάτω των 21 ετών σε κάθε αρχική ενδεκάδα στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος, αρχής γενομένης από την επόμενη σεζόν. Ακόμη, προτείνει η πρώτη κατηγορία να έχει 18 ομάδες, από 16 που έχει σήμερα, και να γίνει ημιεπαγγελματική η δεύτερη κατηγορία με τρεις ομίλους των 12 ομάδων ο καθένας.
Οπως τόνισε ο πρώην τεχνικός της Ρωσίας και της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οικοδόμηση της επιτυχίας του εθνικού συγκροτήματος απαιτεί συγκεκριμένα θεμέλια: τη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού και ισχυρού πρωταθλήματος, την επιτυχή συμμετοχή των ρωσικών συλλόγων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, την αλλαγή στις οικονομικές συνθήκες των ρωσικών επαγγελματικών ομάδων και την αύξηση της δημοτικότητας του ποδοσφαίρου στη Ρωσία, καθώς ακόμη υπολείπεται τόσο του χόκεϊ στον πάγο όσο και του καλλιτεχνικού πατινάζ.
Tέλος, σε εμπορικό επίπεδο, ο κ. Γκαζάεφ προτείνει την κάλυψη του ρωσικού πρωταθλήματος όχι μόνο από ένα τηλεοπτικό κανάλι αλλά από δύο, ώστε να υπάρχει περισσότερη προβολή και καλύτερη παρουσίαση του προϊόντος.
Τι ισχύει στην Ευρώπη
Ο νόμος Μπόσμαν, που επέβαλε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο ποδόσφαιρο ανοίγοντας τα σύνορα για τους ποδοσφαιριστές, δυσκόλεψε πάρα πολύ την επιβολή ορίων στον αριθμό των αλλοδαπών παικτών σε κάθε χώρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προ εξαετίας της πρότασης της FIFA για όριο πέντε αλλοδαπών παικτών ανά πάσα στιγμή σε μια ενδεκάδα.
Στην Αγγλία ο μόνος περιορισμός που υπάρχει είναι ότι στο ρόστερ των 25 ποδοσφαιριστών που δηλώνει κάθε ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ «γηγενείς» παίκτες. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι και αλλοδαποί, που όμως μέχρι τα 21 τους χρόνια πέρασαν τρεις συνεχόμενες σεζόν στην Αγγλία ή την Ουαλλία. Eτσι, για παράδειγμα, ο Ισπανός Σεσκ Φάμπρεγας θεωρείται «γηγενής» στην Αγγλία.
Οι Ιταλοί έσπευσαν μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 να περιορίσουν τις μεταγραφές μη κοινοτικών ποδοσφαιριστών σε μία ομάδα ανά έτος, αλλά το σκάνδαλο με τα ψεύτικα διαβατήρια οδήγησε στην κατάργηση του περιορισμού. Πλέον επιτρέπονται έως πέντε μη κοινοτικοί παίκτες σε κάθε σύλλογο, ενώ στη Γαλλία επιτρέπονται τέσσερις και στην Ισπανία τρεις.
Σε Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Σουηδία κ.λπ. δεν υπάρχουν περιορισμοί. Πάντως, κάθε γερμανικός σύλλογος υποχρεούται να έχει τουλάχιστον 12 Γερμανούς στο ρόστερ του.
Στην Πορτογαλία επιτρέπονται μέχρι πέντε μη κοινοτικοί, αλλά οι Πορτογαλόφωνοι, δηλαδή οι πολίτες πρώην αποικιών της Πορτογαλίας όπως οι Βραζιλιάνοι και οι Αγκολέζοι δεν θεωρούνται ξένοι.
Το ρεκόρ αλλοδαπών ποδοσφαιριστών στην Ευρωπαϊκή Ενωση το κρατάει η Κύπρος, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη πριν από μερικούς μήνες, αφού οι μη Κύπριοι ποδοσφαιριστές αντιστοιχούσαν στα τρία τέταρτα (74%) των παικτών που δηλώθηκαν από τις 14 ομάδες του κυπριακού πρωταθλήματος.