Η υπόθεση πως ο Σεπ Μπλάτερ θα είναι ο μοναδικός υποψήφιος για την προεδρία της FIFA, στις επερχόμενες εκλογές του Ιουνίου, αποτελούσε κάτι δεδομένο στους κύκλους της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, αφού κανείς δεν έδειχνε διάθεση να διεκδικήσει το αξίωμα. Ωστόσο, η πρόθεση του Ζερόμ Σαμπάν να τεθεί αντιμέτωπος του Μπλάτερ στην εκλογική διαδικασία αλλάζει λίγο τον ποδοσφαιρικό θεσμικό χάρτη, θέλοντας να φέρει άλλα μέτρα και σταθμά στην κοινωνία των 209 χωρών που είναι μέλη της FIFA.
Το χρονικό σημείο διεκδίκησης της προεδρίας από τον Μπλάτερ μοιάζει να έρχεται την ιδανική στιγμή σύμφωνα με αρκετούς ανθρώπους. Παρόλα αυτά, όσες αποκαλύψεις κι αν έχουν δει το φως της δημοσιότητας αναφορικά με σκάνδαλα στα οποία φέρεται να έχει συμμετοχή ο Σεπ Μπλάτερ δεν δείχνουν να έχουν -μέχρι στιγμής- επηρεάσει τον Ελβετό πρόεδρο που έχει δημιουργήσει έναν πολύ στιβαρό άξονα επιρροής, ανά τις ομοσπονδίες.
Ο Γάλλος Ζερόμ Σαμπάν υπήρξε στενός συνεργάτης του Μπλάτερ και είναι πρώην διπλωμάτης που ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο από το 1998 και έπειτα, με αφορμή το Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργανώθηκε στη Γαλλία. Στην αρχή της χρονιάς, ο Σαμπάν κάλεσε τον κόσμο του ποδοσφαίρου να επαναπροσεγγίσει ορισμένα ζητήματα που αφορούν το άθλημα σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του ως προς τον αγώνα. Η χρήση πορτοκαλί καρτών (κάτι μεταξύ της κίτρινης και της κόκκινης), που θα στέλνουν τους ποδοσφαιριστές εκτός αγώνα για λίγα λεπτά, και την τιμωρία κάθε διαμαρτυρίας σε παράβαση με τη μετακίνηση της μπάλας κατά 10 μέτρα πιο κοντά στο τέρμα του παίκτη που διαμαρτυρήθηκε, είναι μερικές από τις προτάσεις που κατέθεσε τον Ιανουάριο στο Λονδίνο.
Ο Σαμπάν καλεί τον κόσμο να δημιουργήσει μια FIFA «πιο δημοκρατική, πιο σεβαστή, που συμπεριφέρεται καλύτερα και πράττει περισσότερα». Αν κάποιος προσπαθεί να αλιεύσει την ατζέντα του κ. Σαμπάν για τις εκλογές του Ιουνίου, μπορεί να γυρίσει μια διετία πίσω κοιτώντας το 26σέλιδο κείμενο που δημιούργησε και φέρει τον τίτλο «οι επτά προκλήσεις διακυβέρνησης του ποδοσφαίρου τον 21ο αιώνα». Στο εν λόγω κείμενο, ο υποψήφιος πρόεδρος της FIFA αναλύει σε επτά βασικούς άξονες τις αλλαγές που πρέπει να πραγματοποιηθούν επιφέροντας αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Πριν από την παρουσίασή του που εξετάζει σφαιρικά το ποδόσφαιρο, ο Σαμπάν προλογίζει το κείμενο αναφέροντας πως «όπως και στον υπόλοιπο κόσμο αλλά και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες, το ποδόσφαιρο βιώνει τα τελευταία είκοσι χρόνια ένα επικίνδυνο κράμα απορρύθμισης, παγκοσμιοποίησης και μιας διαρκούς προσπάθειας ανεύρεσης τρυπών στον νόμο για νομικές, φορολογικές, ρυθμιστικές και δικαστικές περιπτώσεις».
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, όλη αυτή η διαδικασία έχει δημιουργήσει «πολύ λίγους κερδισμένους και πάρα πολλούς χαμένους. Η διακύβευση του μέλλοντος της FIFA, τοποθετείται γύρω από τέσσερις βασικούς άξονες σύμφωνα με τον Σαμπάν: α) Παγκόσμια ποδοσφαιρική Κυβέρνηση από μια κυρίαρχη FIFA που θα είναι προνοητική εν σχέση με όλα τα προβλήματα που μπορεί να ανακύπτουν, β) επανατοποθέτηση ποδοσφαιρικών Ενώσεων μέσα από μια διαφορετική διαδικασία λήψης αποφάσεων, γ) δικαιότερη κατανομή των εσόδων προκειμένου να περιοριστούν οι οικονομικές ανισότητες και δ) σύγχρονη διακυβέρνηση βασισμένη στη διαφάνεια, την ηθική και κυρίως τον δημοκρατικό τρόπο λήψης αποφάσεων.
Είτε κάποιος συμφωνεί, είτε διαφωνεί μια αλλαγή στην προεδρία της FIFA έπειτα από 16 χρόνια φαίνεται κάτι περίεργο με βάση τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί υπό τον Σεπ Μπλάτερ. Μπορεί όμως ο Σαμπάν να κερδίσει;
Αλλαγή πολιτικής και διαφθορά
Κάθε μια από τις 209 χώρες – μέλη έχει μια ψήφο και ανά τετραετία ψηφίζει τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Αυτό που υπόσχεται ο Ζερόμ Σαμπάν, είναι δικαιότερη κατανομή των εσόδων και περισσότερη φωνή από όλες τις χώρες και όχι μόνον τις πλούσιες ευρωπαϊκές.
Σημαντικότατο ρόλο στην εκλογική διαδικασία μπορεί να διαδραματίσει και το αποτέλεσμα της ανεξάρτητης έρευνας που διενεργεί ο επιθεωρητής δεοντολογίας της FIFA, Μάικλ Γκαρσία, αναφορικά με τις αναθέσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 2018 στη Ρωσία και του 2022 στο Κατάρ. Οι σκιές πάνω από τις δύο διοργανώσεις είναι πολλές, ωστόσο, δεν μπορούν να στοιχειοθετηθούν συγκεκριμένες κατηγορίες αν κάτι δεν αποδειχθεί.
Είναι δεδομένο πως δεν θα υπάρξει ομαδική ψηφοφορία ανά ζώνη. Δεν πρόκειται όλες οι ευρωπαϊκές χώρες να ψηφίσουν κάποιον συγκεκριμένο υποψήφιο και το ίδιο ισχύει τόσο για την αμερικανική, όσο και την αφρικανική ζώνη.
Το ζήτημα που θέτει ο Σαμπάν είναι ξεκάθαρο: «Συνεχίζουμε με τις ίδιες πολιτικές προς την ίδια ακριβώς κατεύθυνση ή προχωρούμε σε αλλαγές; Θέλουμε να συνεχίσουμε με την ίδια οικονομική πόλωση που φέρνει οικονομικές ανισορροπίες ή είμαστε πρόθυμοι να προσπαθήσουμε να εξισορροπήσουμε τα πράγματα στον παγκοσμιοποιημένο 21ο αιώνα;». Κανείς μέχρι τώρα, πάντως, ούτε ο Μισέλ Πλατινί που το έθετε ως στόχο δεν μπόρεσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία του εν ενεργεία προέδρου, Σεπ Μπλάτερ.