Μία… γλυκόπικρη γεύση έμεινε στον Ολυμπιακό, μετά την ολοκλήρωση των αγώνων στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Η πρόκριση στους «32» του Γιουρόπα, και μάλιστα ως καλύτερη τρίτη, δεν μπορεί να «απαλύνει» τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε το εισιτήριο για τη συνέχεια στο «σεντόνι».
Βαθμολογικά, η απώλειά του οφείλεται στο παιχνίδι με τη Μάλμε στη Σουηδία. Ομως, δεν φταίνε μόνο τα αστεία δύο γκολ που δέχτηκε εκεί, χάνοντας τουλάχιστον ένα βαθμό. Πιστεύω πως τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν στην υπέρμετρη αισιοδοξία που καλλιεργείται όχι μόνο στους «ερυθρόλευκους», αλλά γενικά στις ομάδες μας, έπειτα από μία σπουδαία επιτυχία. Ετσι, χάνεται το δάσος, πίσω από το δένδρο.
Η επικράτηση επί της Ατλέτικο Μαδρίτης στην πρεμιέρα, κάλυψε τα τεράστια κενά στην άμυνα. Δεν αναζητήθηκε τρόπος για να θωρακιστεί πίσω. Και τα αποτελέσματα στη συνέχεια είναι γνωστά. Αστεία γκολ και ήττα από έναν αντίπαλο του χεριού του…
Οσο για τη διαφορά στην αγωνιστική συμπεριφορά των παικτών του Μίτσελ σε Ελλάδα και Ευρώπη η αιτία είναι μία και μοναδική. Η υπέρμετρη σιγουριά που καλλιεργείται, πως ο τίτλος έχει κατακτηθεί πριν ακόμα αρχίσει το πρωτάθλημα. Μπορεί ο προπονητής του Ολυμπιακού να δήλωσε πως δεν μπορεί να την εξηγήσει, όμως πιστεύω πως και ο ίδιος έχει πέσει στην ίδια «παγίδα». Οι οκτώ αλλαγές που έκανε στον αγώνα με τα Γιάννινα, επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη…