Οι θύρες άνοιξαν και πάλι για τους φιλάθλους, στους αγώνες του επαγγελματικού μας πρωταθλήματος. Το σίγουρο είναι πως θα… ξανακλείσουν. Για τον απλούστατο λόγο, πως η τιμωρία που επιβλήθηκε από τον υφυπουργό Αθλητισμού όχι μόνο δεν συγκίνησε κανέναν από τους αρμόδιους, αλλά αντιθέτως θεωρήθηκε πως ήταν και άνευ ουσίας. Επομένως, πέρα από λόγους εντυπωσιασμού, δεν προσέφερε τίποτα περισσότερο, πλην, για πολλοστή φορά, του να γίνει «πρώτη είδηση» το τεράστιο πρόβλημα της βίας στα ελληνικά γήπεδα.
Θα πείτε… και λίγο ήταν αυτό; Οχι. Αλλά θα έπρεπε το θέμα αυτό να απασχολεί συνεχώς την Πολιτεία, τους συλλόγους και τον Τύπο. Να μην το «θυμόμαστε» και το αναδεικνύουμε όταν έχουμε τα επεισόδια, αλλά να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να τα αποφεύγουμε.
Ο κ. Κοντονής έχει σχεδόν έτοιμο το νέο νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της βίας. Θα περάσει από τη Βουλή, θα δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και θα γίνει νόμος του κράτους. Λες και λείπει αυτός για να σταματήσουν τα έκτροπα από τους οπαδούς. Εχω χάσει τον αριθμό, πόσοι νόμοι υπάρχουν… καταχωνιασμένοι. Ούτε αυτοί που κατά καιρούς τούς έφεραν προς ψήφιση δεν θυμούνται.
Το θέμα είναι πως όσους νέους νόμους, αυστηρότερους ή σοφότερους, ψηφίσουν, δεν πρόκειται να φέρουν αποτέλεσμα, εάν δεν υπάρχει η βούληση, από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, να αλλάξουν νοοτροπία. Να βάλουν πάνω από το προσωπικό και συλλογικό τους συμφέρον αυτό του αθλήματος που υπηρετούν. Είτε είναι ποδόσφαιρο, είτε μπάσκετ, είτε βόλεϊ, είτε οποιοδήποτε άλλο. Αν το καταφέρει αυτό η Πολιτεία, τότε το πρόβλημα θα λυθεί.
Εχουμε ακούσει πολλές φορές, από τους πολιτικούς, να ζητούν τη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου όταν η χώρα μας απειλείται ή βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο. Δεν άκουσα μέχρι σήμερα από κανέναν να ζητήσει κάτι ανάλογο και για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, το οποίο έχει βαλτώσει και απαξιώνεται συνεχώς από τον κόσμο.
Θέλουν ειλικρινά ή όχι οι παράγοντες να σώσουν τα μαγαζιά και το προϊόν τους; Αν ναι, ας το κάνουν. Φυσικά, όχι με τον τρόπο που βρίσκονται, κατά καιρούς στις συνεδριάσεις της Σούπερ Λίγκας, όπου έχουν σημειωθεί τραγελαφικά γεγονότα, αλλά σε μία πρωτοβουλία της Πολιτείας. Η οποία και αυτή από την πλευρά της πρέπει να καταλάβει πως οι πολιτικές αντιπαραθέσεις πρέπει να μένουν εκτός του αθλητισμού. Ο αθλητισμός αποτελεί εθνικό κεφάλαιο και έχει προσφέρει πολλά στην Ελλάδα. Οπως και ο πολιτισμός.
Και φυσικά, μαζί με τους παράγοντες, το κράτος ας καλέσει και τους εκπροσώπους του Τύπου. Σεβαστή η ελευθερία του, αρκεί να μην ενοχλεί προκαλώντας. Γιατί, ως γνωστόν, η δημοκρατία του καθενός σταματάει εκεί όπου αρχίζει του άλλου. Εχει τον τρόπο η εξουσία να σταματήσει αυτό που καθημερινά ο αναγνώστης, ο νέος, το παιδί, διαβάζει, βλέπει και ακούει. Δεν γεννήθηκε κανείς χουλιγκάνος. Οσο και να λέμε «πιάσαμε πάτο», πάντα θα υπάρχει το… φως στο τούνελ, που μπορεί να μας βγάλει στον αφρό.