Αποτελεί κι αυτή μια ελληνική «πρωτιά» στα ευρωπαϊκά επαγγελματικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου. Να ξεκινάνε 18 ομάδες και να τερματίζουν την κούρσα 16. Λες και είναι… Μαραθώνιος που εγκαταλείπουν οι αθλητές από κούραση.
Και αν λειτουργούσαν όπως θα έπρεπε τα όργανα της Σούπερ Λιγκ, θα έλειπαν κι άλλες ομάδες από τον τερματισμό. Δεν είναι πολλές οι ΠΑΕ που είναι εντάξει οικονομικά και συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους. Απλώς πρώτα η Νίκη Βόλου και το περασμένο Σάββατο ο ΟΦΗ, που το πάλευε μερικές εβδομάδες, δήλωσαν και επισήμως πτώχευση.
Τώρα, αν είναι δίκαιο, να πάρουν οι αντίπαλοί τους, με τους οποίους δεν έπαιξαν τους τρεις βαθμούς, άνευ αγώνα, ενώ ήδη κάποιοι τους είχαν χάσει αγωνιστικά σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Και θα πρέπει οι… σοφοί νομοθέτες να βρουν μία δίκαιη λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Οπως επίσης, θα πρέπει, από το νέο πρωτάθλημα, να μπουν οι δικλίδες ασφαλείας, ώστε να μην έχουμε τα ίδια κρούσματα. Και δεν χρειάζεται… φιλοσοφία, για να ξέρεις εκ των προτέρων, ποιοι θα τα βγάλουν πέρα, μέχρι το τέλος. Μετρημένα είναι τα «κουκιά». Τόσα από την τηλεόραση, τόσα από τους χορηγούς, τόσα τα έξοδα. Ενας απλός λογιστής μπορεί να τα υπολογίσει. Κι αν αποφανθεί, πως δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά την περίοδο η ΠΑΕ, να μην της επιτρέπεται η συμμετοχή.
Και το πιο περίεργο: Ουδείς θα καλέσει τις δύο ΠΑΕ που αποχώρησαν, για να ελεγχθούν, ώστε κανείς να μην μπορεί να αποδώσει ευθύνες, πέρα από μία αδυναμία διαχείρισης.