Η σεμνή τελετή της στέψης του πρωταθλητή του επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου αναμένεται να ολοκληρωθεί αύριο βράδυ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Λεβαδειακό και με νίκη κατακτά και τυπικά τον τίτλο. Θα είναι ο πέμπτος συνεχόμενος και ο 42ος της ιστορίας του. Κάτι σίγουρα εντυπωσιακό. Το θέμα είναι ποια γεύση αφήνει αυτή η επιτυχία στους φίλους και τι προσδοκούν από αυτήν στο μέλλον.
Αν κρίνω από την προσέλευση του κόσμου στους αγώνες των εγχώριων διοργανώσεων, είναι φανερό πως δεν αρκεί στους οπαδούς του η πρόσθεση άλλου ενός κυπέλλου στη βιτρίνα του συλλόγου. Θεωρώ πως ο «ερυθρόλευκος» φίλαθλος αναζητά πλέον την υπέρβαση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και αυτό φάνηκε με την παρουσία του στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ.
Φυσικά αυτή η υπέρβαση δεν συνιστά την κατάκτηση της κορυφής. Αυτό θα αποτελούσε μια ουτοπία και για τον πιο ένθερμο οπαδό των πρωταθλητών, αλλά μια πρόκριση στους «16» της διοργάνωσης, κι αν αυτό δεν επιτευχθεί, μία καλύτερη πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ. Το θέμα είναι πώς μπορεί να πετύχει αυτόν τον στόχο και αν πράγματι η διοίκηση του Ολυμπιακού στοχεύει σε αυτόν. Την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο η ίδια, όχι φυσικά με λόγια, αλλά με έργα. Και αυτά αφορούν τον μεταγραφικό σχεδιασμό και αν θα αξιοποιηθούν και πώς τα είκοσι και πλέον εκατομμύρια ευρώ από τη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Για τη φετινή χρονιά, αποδείχτηκε πως αν γινόταν μία πιο προσεκτική προσέγγιση, με περισσότερες επενδύσεις στις μεταγραφές σε θέσεις όπου ήταν εμφανείς οι αδυναμίες, θα μπορούσε να υπήρχε μια συνέχεια στο Γιουρόπα Λιγκ. Μένει να δούμε αν το… πάθημα έγινε μάθημα σ’ αυτούς που αποφασίζουν για τον προϋπολογισμό και σε όσους διαχειρίζονται τα λεφτά που τους διαθέτει η διοίκηση. Και φυσικά, αν αλλάξει το σκεπτικό, που θεωρεί με τα σημερινά δεδομένα ότι για την κατάκτηση του τίτλου και στην επόμενη περίοδο δεν είναι απαραίτητο να ξοδευτούν περισσότερα χρήματα.
Πιθανόν να σκεφτούν στον Ολυμπιακό πως και του χρόνου, το επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα εξακολουθήσει να βαλτώνει και ο ανταγωνισμός θα είναι τέτοιος, πως η κατάκτηση του τίτλου θα έρθει από μόνη της. Μπορεί και να μην έχουν άδικο, αφού ουσιαστικά στον φετινό Μαραθώνιο, ο ΠΑΟΚ «ζαλίστηκε» όταν βρέθηκε πέντε βαθμούς μπροστά, ενώ το σπριντ του Παναθηναϊκού δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί, για πολλούς και διάφορους λόγους. Αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς. Ομως έχει αποδειχτεί ότι μια τέτοια… υπεροπτική συλλογιστική οδηγεί σίγουρα και στην υποβάθμιση της αξίας της ίδιας της ομάδας του Πειραιά, καθώς η συμμετοχή σε ένα μη ανταγωνιστικό πρωτάθλημα προκαλεί «μαρασμό».
Τέλος, θα πρέπει να βάλουν στο μυαλό τους, όχι μόνο οι πρωταθλητές, αλλά και αυτοί που αποφασίζουν για Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, πως η ΑΕΚ δεν… έρχεται, αλλά έχει φτάσει προ πολλού. Και αυτό θα πρέπει να αποτελέσει άλλο ένα κίνητρο, αλλά και «καμπανάκι» και για τους τρεις.