Ραούλ: από το λάθος της Ατλέτικο, στον θρόνο της Ρεάλ

Ραούλ: από το λάθος της Ατλέτικο, στον θρόνο της Ρεάλ

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Οδυσσέας Ελύτης σε ένα από τα αποφθέγματά του είχε πει πως τα τρία «Τ» της επιτυχίας είναι «το Ταλέντο, η Τόλμη και η Τύχη». Το 1992 ο Ραούλ Γκονζάλες Μπλάνκο, ή απλώς Ραούλ, για τους ποδοσφαιρόφιλους διαθέτει το Ταλέντο και ξεχωρίζει στις ακαδημίες της Ατλέτικο Μαδρίτης. Η Τύχη τον συναντά όταν ο στρυφνός ιδιοκτήτης της ομάδας Χεσούς Χιλ αποφασίζει εν μια νυκτί να διαλύσει τις ακαδημίες των «ροχιμπλάνκος», θέλοντας, σε μια απέλπιδα προσπάθειά του, να εξοικονομήσει χρήματα για την ομάδα. Ο Χιλ δικαιώνεται με την κατάκτηση του πρωταθλήματος τέσσερα χρόνια μετά, όμως έχει χάσει τον χαρισματικότερο φορ εκείνης της γενιάς από το ‘92. «Ο Ραούλ είναι ο εφιάλτης μου», θα εξομολογηθεί λίγα χρόνια μετά.

Η Ρεάλ Μαδρίτης παραμονεύει έξω από το «Βιθέντε Καλντερόν», όπου ο μικρός Ραούλ μαθαίνει τα μυστικά της μπάλας με τους ορκισμένους εχθρούς της «βασίλισσας». Είναι τότε 15 χρονών και μοιραία πέφτει στα «σαγόνια» των τμημάτων υποδομής των «μερένχες». Τα ρεκόρ στα νεανικά του χρόνια είναι μη συγκρίσιμα ακόμα και για τους τωρινούς «τιτάνες» του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος, όπως ο Λιονέλ Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

1994. Ο Ραούλ συμπληρώνει το τρίτο «Τ» του Ελύτη. Ο Μαδριλένος επιθετικός παίζει για πρώτη φορά με τη Ρεάλ σε ηλικία μικρότερη των 18 ετών και γίνεται ο νεότερος ποδοσφαιριστής που έχει ποτέ παίξει στην πιο επιτυχημένη ομάδα παγκοσμίως. Πότε βάζει το παρθενικό του γκολ; Την πρώτη φορά που πάτησε το θρυλικό γρασίδι του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», και η ειρωνεία είναι πως η «Τόλμη» του τον οδηγεί να σκοράρει με αντίπαλο την Ατλέτικο. Ο Ραούλ αρχίζει να οικοδομεί τον μύθο του, αγαπιέται από τους φανατικούς φίλους της ομάδας και ξεκινά να χτίζει «τούβλο τούβλο» τη δική του ιστορία.

Γίνεται ο ηγέτης της Ρεάλ την περίοδο που οι Μαδριλένοι ανακτούν τη χαμένη τους αίγλη. Ο άνθρωπος που οδηγεί την ομάδα και πάλι σε τίτλους Τσάμπιονς Λιγκ, για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1960. Κατακτά τρεις τίτλους (1998, 2000, 2002), σκοράροντας σε δύο εκ των τριών τελικών. Μαζί με τους Ζιντάν, Φίγκο, Γκούτι, Μιγιάτοβιτς, Ρεδόνδο, Ιέρο, Μακελελέ, Ρομπέρτο Κάρλος, τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο συνθέτουν τους πρώτους «γκαλάκτικος». Καταφέρνει επί σειρά ετών να είναι ο πρώτος σκόρερ του Τσάμπιονς Λιγκ και πρώτος σε συμμετοχές με τη Ρεάλ, φτάνοντας τις 741, με 323 γκολ. Με εικόνα και σωματότυπο που κάθε άλλο παρά σε ποδοσφαιριστή παραπέμπουν, ο Ισπανός καθιερώνεται για την εντυπωσιακή έφεσή του στο σκοράρισμα, αλλά και για τον γνωστό πανηγυρισμό του, με το φιλί στη βέρα του. Αριστεροπόδαρος, οξυδερκής, έξοχος στο «διάβασμα» του αντιπάλου και της φάσης, αλτρουιστής επιθετικός με ολύμπια ψυχραιμία και δαιμονιώδες ένστικτο του γκολ. Οποιος είχε την τύχη να τον δει να αγωνίζεται από κοντά είναι βέβαιο πως δεν τον ξέχασε ποτέ. Σκόραρε σε όλα τα μεγάλα ντέρμπι, στις δυσκολότερες έδρες της Ευρώπης, απέναντι στους πιο απαιτητικούς αντιπάλους. Οπως είχε πει και σε παλαιότερη συνέντευξή του, «το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, και το σπίτι μου είναι η Ρεάλ Μαδρίτης».

Το 2010, μετακομίζει στη Σάλκε, αφού ο Μουρίνιο αδυνατεί να τον χωρέσει στη νέα Ρεάλ που οραματίζεται. Πάει στη Γερμανία και κατακτά το κύπελλο, οδηγώντας τους «βασιλικούς μπλε» στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Παίζει για λίγο στο Κατάρ και κρεμάει τα παπούτσια του πριν από λίγες ημέρες με τη Νιου Γιορκ Κόσμος, στο σημείο που πάντα θα βρίσκεται: στην κορυφή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή