Πίτερ Σκοτ: Πολυπράγμων και ακούραστος ερευνητής της ζωής

Πίτερ Σκοτ: Πολυπράγμων και ακούραστος ερευνητής της ζωής

5' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν ο αθλητισμός συναντάει την ιστορία, τα αποτελέσματα εκπλήσσουν. Ενας Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας μπορεί να είναι ήρωας πολέμου, ορνιθολόγος, ζωγράφος και «νονός» του τέρατος του Λοχ Νες; Ο Πίτερ Σκοτ Μάρκαμ ήταν όλα αυτά και, ακόμη, πολλά άλλα.

Ο Πίτερ Σκοτ γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1909, στο Λονδίνο, και ήταν γιος του Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ, του αξιωματικού του Βασιλικού Ναυτικού της Βρετανίας και διάσημου εξερευνητή της Ανταρκτικής. Η μητέρα του, η Κάθλιν Μπρους, υπήρξε γλύπτρια. Ο Πίτερ έμεινε ορφανός από πατέρα όταν ήταν τριών ετών, καθώς ο Ρόμπερτ Φάλκον πέθανε το 1912 κατά τη διάρκεια της αποστολής για την ανακάλυψη του Νότιου Πόλου (γνωστή και ως Terra Nova). Στις 12 Νοεμβρίου 1912, μία ομάδα έρευνας ανακάλυψε τις σορούς του Σκοτ και των συντρόφων του. Δίπλα από αυτή του αξιωματικού του Ναυτικού βρέθηκε ένα γράμμα στο οποίο προέτρεπε τη γυναίκα του να μεταλαμπαδεύσει στον γιο τους την αγάπη του που έτρεφε αυτός για τη φύση. «Είναι το καλύτερο παιχνίδι», της έλεγε.

Ο Πίτερ Σκοτ πρόσθεσε στο επίθετό του και το Μάρκαμ για να τιμήσει τον φίλο και μέντορα του πατέρα του, τον γεωγράφο, εξερευνητή και συγγραφέα, Κλέμεντς Μάρκαμ. Νονός του Σκοτ ήταν ο Τζ. Μπάρι, δημιουργός του Πίτερ Παν. Δεν ξέρουμε εάν ο Μπάρι είδε στον Σκοτ στοιχεία από τον χαρακτήρα του ανέμελου και σκανταλιάρικου παιδιού που μάγευε και μαγεύει μικρούς και μεγάλους. Το σίγουρο είναι ότι και ο, μετέπειτα, Ολυμπιονίκης είχε πολλά χαρίσματα.

Από τη νηπιακή του ηλικία, ο Πίτερ Σκοτ αποδείχθηκε παιδί με πολλά ταλέντα. Του άρεσε να ζωγραφίζει εικόνες από τη φύση και λάτρευε τον αθλητισμό. Μεγάλες του αγάπες ήταν η ιστιοπλοΐα και το πατινάζ στον πάγο. Και στο σχολείο, όμως, υπήρξε αριστούχος μαθητής.

Η καθημερινότητα του μικρού κυλούσε ανάμεσα σε προπονήσεις και σε ατελείωτους περιπάτους στη φύση. Μαζί του κουβαλούσε πάντα τα σύνεργα της ζωγραφικής και αποτύπωνε τις εικόνες που τον εντυπωσίαζαν. Μεγάλη του αδυναμία ήταν τα άγρια πουλιά. Το 1931 έκανε μεταπτυχιακό στην ιστορία της τέχνης και το 1933 παρουσίασε την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής. Δύο χρόνια μετά κυκλοφόρησε και το πρώτο του βιβλίο, με θέμα την άγρια φύση.

Οι δραστηριότητες του Πίτερ Σκοτ ήταν πολλές αλλά, σχεδόν, καμιά ημέρα δεν έμενε μακριά από την ιστιοπλοΐα, ένα άθλημα που είναι ταυτισμένο με τη φύση. Το 1936 επιλέχθηκε για να εκπροσωπήσει τη Μεγάλη Βρετανία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

Στη διοργάνωση του 1936 αγωνίστηκε σε μία κατηγορία μονοθεσίου (O-Jolle), η οποία αποτελεί προάγγελο του σημερινού Φιν, και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Τις δύο επόμενες χρονιές διακρίθηκε στο φημισμένο «Βασιλικό Κύπελλο της Ουαλλίας». Τα σύννεφα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έβαλαν τέλος στα όνειρα όλων των αθλητών.

Το 1939, ο Πίτερ Σκοτ αποφάσισε να καταταγεί ως εθελοντής στο Βασιλικό Ναυτικό. Ως ανθυπολοχαγός, η πρώτη του θητεία ήταν στη δύναμη των αντιτορπιλικών του Βορείου Ατλαντικού όπου κυνηγούσαν γερμανικά υποβρύχια και ταχέα σκάφη από τις ακτές του Καναδά έως τη Μάγχη.

Καλλιτέχνης, αθλητής και άνθρωπος που λάτρευε την άγρια φύση και τα πουλιά, ο Πίτερ Σκοτ, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ξεχώρισε και για τις ικανότητές του στα πεδία μάχης. Μάλιστα, την 1η Ιουνίου 1943 τιμήθηκε με το ανώτατο παράσημο ανδρείας (DSC), διότι είχε δείξει ιδιαίτερη γενναιότητα κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο λιμάνι Ντιέπ του Βελγίου.

Το περίφημο «καμουφλάζ Σκοτ»

Στο βιογραφικό του Πίτερ Σκοτ υπάρχει και η σχεδίαση ενός ειδικού χρωματισμού καμουφλάζ, το οποίο απέκρυπτε την υπερκατασκευή (το κομμάτι πάνω από τη θάλασσα), των πολεμικών πλοίων. Για να γίνει αυτό χρησιμοποίησε τις ικανότητες και τις γνώσεις του στη ζωγραφική και τα πλοία βάφτηκαν με τέτοιο τρόπο που γίνονταν σχεδόν αόρατα. Μέχρι τον Μάιο του 1941 όλα τα πλοία που βρίσκονταν στο Βόρειο Ατλαντικό είχαν χρωματιστεί με το «καμουφλάζ Σκοτ».

Οι δοκιμές που έγιναν έδειξαν ότι με συννεφιασμένο ουρανό ένα πλοίο που ήταν βαμμένο με αυτό τον τρόπο μπορούσε, σε σχέση με ένα μαύρο, να προσεγγίσει έξι μίλια πιο κοντά ένα εχθρικό καράβι, πριν να γίνει ορατό. Οι χρωματισμοί των σκαφών αποδείχθηκαν τόσο αποτελεσματικοί και αρκετά πλοία του Βρετανικού Ναυτικού συγκρούστηκαν μεταξύ τους διότι οι αξιωματικοί τους δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι δίπλα τους υπήρχε άλλο καμουφλαρισμένο σκάφος. Για την υπηρεσία του αυτή, ο Πίτερ Σκοτ έγινε μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αμέσως μετά τον πόλεμο επέστρεψε στις μεγάλες του αγάπες: την ιστιοπλοΐα και την ορνιθολογία. Το 1946 διακρίθηκε στον ιστιοπλοϊκό αγώνα, «Κύπελλο του Πρίγκιπα της Ουαλλίας». Προσπάθησε να ασχοληθεί και με την πολιτική, με τους Συντηρητικούς, αλλά απέτυχε.

Το 1946 ίδρυσε οργάνωση για την προστασία της ζωής των άγριων πτηνών, η οποία τα επόμενα χρόνια έσωσε από την εξαφάνιση τη χήνα της Χαβάης, μέσω ενός προγράμματος αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία. Τα επόμενα χρόνια, ο Πίτερ Σκοτ οργάνωσε πολλές ορνιθολογικές αποστολές σε όλο τον κόσμο και έγινε διάσημος για τις μελέτες του στα άγρια πτηνά και τους υγρότοπους.

Το 1955 εξελέγη πρόεδρος της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας και έμεινε στην προεδρία μέχρι το 1969.

Από την Ανταρκτική μέχρι… το τέρας του Λοχ Νες

Ο αθλητισμός ήταν μέσα στο αίμα του Πίτερ Σκοτ. Το 1956 ασχολήθηκε με το παραπέντε και το 1963 αναδείχθηκε πρωταθλητής της Βρετανίας. Ηταν τόσο το πάθος του για το άθλημα που μύησε σε αυτό και τον πρίγκιπα Φίλιππο, τον σύζυγο της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄.

Στη δεκαετία του 1950 εμφανιζόταν τακτικά στο BBC σε εκπομπές για τη φύση. Για πολλά χρόνια παρουσίαζε και ο ίδιος μια δημοφιλή εκπομπή με την οποία ενημέρωνε τους ανθρώπους για τα εκατομμύρια κινδύνους που απειλούν τα άγρια ζώα.

Το 1961 ίδρυσε το Παγκόσμιο Ταμείο για την Αγρια Φύση (γνωστό ως WWF) και βοήθησε για τον σχεδιασμό του λογότυπου με το Πάντα. Βασική ήταν και η συμβολή του για τη δημιουργία βιβλίων με τα απειλούμενα με εξαφάνιση άγρια ζώα. Ενα χρόνο μετά, άρχισε να ασχολείται με το Τέρας του Λοχ Νες. Βασίστηκε σε μία θολή φωτογραφία, η οποία υποτίθεται ότι το απεικόνιζε, και του έδωσε την επιστημονική ονομασία, Νεσιτέρας Ρομβοπτέριξ (Nessiteras rhombopteryx), θέλοντας με αυτό τον τρόπο να το συμπεριλάβει στα απειλούμενα με εξαφάνιση άγρια ζώα. Φυσικά, βοήθησε και για τη διάσωση της φάλαινας στην Ανταρκτική, ως φόρο τιμής στον ερευνητή πατέρα του.

Το 1964 πήρε μέρος στον τελευταίο του μεγάλο αγώνα ιστιοπλοΐας, καθώς με το 12μετρο σκάφος του «Sovereign» αγωνίστηκε στο America’s Cup. Εχει γράψει 24 βιβλία για τη φύση και το 1973 χρίστηκε ιππότης για τη συμβολή του στην επιβίωση άγριων ζώων.

Ο Πίτερ Σκοτ, ο οποίος ενέπνευσε πολλές γενιές για να ασχοληθούν με την προστασία του περιβάλλοντος, πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 29 Αυγούστου 1989.

Η ζωή του αθλητή – ορνιθολόγου – ζωγράφου – ερευνητή μεταφέρθηκε σε τέσσερα ντοκιμαντέρ του BBC, με τίτλο «Πίτερ Σκοτ – Πάθος για τη φύση».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή