Την ώρα που στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός συνεχίζει το αήττητο σερί του έχοντας μόνο νίκες από την αρχή του πρωταθλήματος και ο ανταγωνισμός περιορίζεται στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης, στην Ευρώπη παρατηρείται μια εντυπωσιακή «μάχη» πολλών ομάδων για την κατάκτηση της κορυφής.
«Ναυαρχίδα» του ανταγωνισμού μπορεί να χαρακτηριστεί το αγγλικό πρωτάθλημα, καθώς ο συνδυασμός των ικανών ομάδων, με το δεδομένο ότι κανένας σύλλογος δεν μοιάζει «αδάμαστος» δημιουργεί αυξημένο ενδιαφέρον, προσελκύοντας πολύ κόσμο που παρακολουθεί είτε από κοντά είτε από την τηλεόραση την εξέλιξη του πιο συναρπαστικού και απρόβλεπτου πρωταθλήματος στον κόσμο. Μπορεί οι αγγλικές ομάδες να μη βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδό τους -δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως κανένας ποδοσφαιριστής της Πρέμιερ Λιγκ δεν συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ενδεκάδα της χρονιάς-, ωστόσο το «ράλι» του τίτλου παραπέμπει περισσότερο σε «ιππόδρομο». Τέσσερα, πέντε, ή και έξι «άλογα» μάχονται για την πρωτιά, με διαφορετικές πιθανότητες.
Το αγχώδες πρωτάθλημα της Αγγλίας όμως, έχει ένα πολύ σημαντικό δεδομένο. Ο καλύτερος θα κερδίσει και η μικρότερη ομάδα -στη φετινή χρονιά η Λέστερ ή, η Γουέστ Χαμ- θα έχει ίσες ελπίδες να κατακτήσει αυτό που της αναλογεί. Εξι ομάδες είναι συνωστισμένες σε διαφορά οκτώ βαθμών και βρισκόμαστε στην 21η αγωνιστική περιόδου. Κατά σειρά, Αρσεναλ, Λέστερ, Μάντσεστερ Σίτι, Τότεναμ, Γουέστ Χαμ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μάχονται με διαφορετικές πιθανότητες, αλλά παρόμοια όνειρα για τον Μάιο, όταν και είναι προγραμματισμένη η απονομή του τίτλου.
Παρόμοια κατάσταση στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, με μια σπουδαία διαφορά που αποτελεί διαχρονικό συνοδοιπόρο του ισπανικού πρωταθλήματος. Σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκονται, όποια κι αν είναι η φόρμα τους, όσο και να παρατηρείται μικρή ή μεγάλη παρακμή, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα αποτελούν το πιο ισχυρό δίπολο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ακόμα κι εδώ, ωστόσο, αυτό το δίπολο έσπασε προ διετίας, όταν η συγκλονιστική Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε κατέκτησε το πρωτάθλημα. Στη φετινή σεζόν, η Ατλέτικο είναι και πάλι στην κορυφή έπειτα από 19 αγώνες, έχει καλύτερη ομάδα από αυτήν του 2014, αλλά πλέον όλοι οι αντίπαλοί της γνωρίζουν ποια είναι, κάτι πιθανώς αρνητικό για τους «ροχιμπλάνκος». Η Μπαρτσελόνα συναρπάζει και η Ρεάλ ετοιμάζεται για την αντεπίθεση μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Ζινεντίν Ζιντάν. Η προσωπικότητα, η εμβληματική φιγούρα και η αύρα που εκπέμπει η παρουσία του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της προηγούμενης γενιάς μας προδιαθέτουν για ένα όμορφο, αμφίρροπο και απρόβλεπτο τέλος στη φετινή ισπανική λίγκα.
Στη Γερμανία η Μπάγερν Μονάχου κυριαρχεί, αλλά όχι με τον εμφατικό τρόπο της προηγούμενης διετίας. Η ανανεωμένη Μπορούσια Ντόρτμουντ του Τόμας Τούχελ παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό νεανικό σύνολο το οποίο αποδίδει θεαματικό ποδόσφαιρο και η ομάδα διαθέτει την κορυφαία επίθεση στη Γερμανία. Οπως συμβαίνει σε πολλές ομάδες δεύτερης ταχύτητας των εγχώριων πρωταθλημάτων όμως, η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ για συλλόγους όπως η Γκλάντμπαχ και η Βόλφσμπουργκ επηρέασαν κατά πολύ την παρουσία τους στην Μπουντεσλίγκα. Η διαφορά της Μπάγερν Μονάχου μετά το πέρας του πρώτου γύρου είναι στους 8 πόντους από την Ντόρτμουντ, ενώ εντυπωσιακή πορεία ύστερα από καιρό πραγματοποιεί η Χέρτα Βερολίνου που βρίσκεται στην τρίτη θέση.
Στην Ιταλία, μέρες της δεκαετίας του 1980 ζει το Καμπιονάτο, καθώς η Νάπολι του Μαουρίσιο Σάρι βρήκε τα ισχυρά της πατήματα. Προεξάρχοντος του χαρισματικού Αργεντινού επιθετικού Γκονζάλο Ιγκουαΐν, η Νάπολι αναδείχθηκε πρωταθλήτρια χειμώνα, την στιγμή που η Γιουβέντους συνήλθε μετά το τραγικό της ξεκίνημα και τρέχει σερί εννέα συνεχόμενων νικών. Η διαφορά δύο βαθμών μεταξύ της Νάπολι και της Γιουβέντους καθιστά φαβορί τη «μεγάλη κυρία», καθώς η εμπειρία των τεσσάρων συνεχόμενων πρωταθλημάτων παίζει σπουδαίο ρόλο σε μια κούρσα τίτλου. Η Ιντερ, αθόρυβα βρίσκεται ψηλά, παίζοντας μέτριο ποδόσφαιρο, το οποίο συνδυάζεται όμως με νικηφόρα αποτελέσματα. Η Ρόμα, που παρουσιαζόταν ως το μεγάλο φαβορί να εκμεταλλευτεί τη μεταβατική περίοδο της Γιουβέντους, εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων. Αποτέλεσμα όλων αυτών των διαφοροποιήσεων είναι το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών στη γειτονική χώρα.
Η αντεπίθεση της Νάπολι
Το καλοκαίρι του 2015 ήταν καλοκαίρι αλλαγών για τη Νάπολι. Η φυγή του Ράφα Μπενίτεθ περιέπλεξε την «επόμενη μέρα» των Ναπολιτάνων και ο πρόεδρος του συλλόγου, Αουρέλιο ντε Λαουρέντις, ήταν σε δίλημμα για τον επόμενο προπονητή. Αποφάσισε να μην ποντάρει σε ένα όνομα εγνωσμένης αξίας, αλλά να πάει σε έναν ικανό τεχνικό, με εμπειρία στο ιταλικό πρωτάθλημα.
Ο 57χρονος Μαουρίσιο Σάρι, γεννημένος στη Νάπολη, δεν είχε να επιδείξει κάποιο σπουδαίο επίτευγμα στην καριέρα του, καθώς οι προπονητικοί του σταθμοί ήταν ως επί το πλείστον ομάδες τρίτης και τέταρτης ταχύτητας. Τις προηγούμενες τρεις περιόδους ήταν στην Εμπολι και το μόνο πράγμα που ζήτησε ο Σάρι κατά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Νάπολι, ήταν να μη φύγει κανένας ποδοσφαιριστής. Η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα και η Νάπολι παρουσιάστηκε στη σεζόν με μικρές αλλαγές σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Δώδεκα νίκες, πέντε ισοπαλίες και μόλις δύο ήττες είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός της ομάδας, που διαθέτει την καλύτερη επίθεση στη Σέριε A με 38 γκολ. Στον ιταλικό Νότο νιώθουν ότι ήρθε η ώρα να πάρουν τα σκήπτρα από τον Βορρά, και οι εναπομείνασες 19 αγωνιστικές αντιστοιχούν σε ισάριθμους τελικούς.