Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων φιλάθλων ήθελε νίκη της Πορτογαλίας επί της οικοδέσποινας Γαλλίας στον τελικό του φετινού ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Πολλοί, μάλιστα, ήταν αυτοί που πανηγύρισαν το γκολ του Εντερ στο 109΄, ενώ το σφύριγμα της λήξης από τον Αγγλο διαιτητή, Μαρκ Κλάτενμπεργκ, αντιμετωπίστηκε ως «happy end».
Ο λόγος της ταύτισης των Ελλήνων με τους Πορτογάλους δεν είναι άλλος από την παρουσία του Φερνάντο Σάντος στον πάγκο της Εθνικής. Αλλωστε ο Σάντος, με διαλείμματα, εργάζεται από το 2001 στην Ελλάδα σε μεγάλους συλλόγους όπως η ΑΕΚ, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο το 2002 και την ανέλαβε ξανά την περίοδο 2004-06, ο ΠΑΟΚ, στον οποίο παρέμεινε από το 2007 έως το 2010, και ο Παναθηναϊκός, στον οποίο, λόγω ανεπιτυχών αποτελεσμάτων, έμεινε μόνο για τέσσερις αγώνες το 2002.
Αυτό, όμως, που σφυρηλάτησε τη σχέση του Σάντος με την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα ήταν η παρουσία του στον πάγκο της εθνικής ανδρών από το 2010 έως το 2014. Ουσιαστικά, ο Πορτογάλος τεχνικός συνέδεσε το όνομά του με το «δεύτερο μισό» τη χρυσής δεκαετίας της εθνικής ανδρών, που άρχισε το 2004 με την ανέλπιστη κατάκτηση του Euro, στην Πορτογαλία, και ολοκληρώθηκε με την αποχώρησή του, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Η μετά Σάντος εποχή έφερε στις τάξεις της Εθνικής εσωστρέφεια και σειρά ανεπιτυχών αποτελεσμάτων και αποκλεισμών. Αν πιστώνεται κάτι στον Σάντος, είναι ότι κατάφερε να κρατήσει την εθνική ομάδα στο υψηλό επίπεδο στο οποίο την παρέλαβε από τον αξεπέραστο Οτο Ρεχάγκελ. Επί των ημερών του η Εθνική κατάφερε να προκριθεί και στις δύο μεγάλες διοργανώσεις, στα προκριματικά των οποίων συμμετείχε. Η ελληνική ομάδα ήταν παρούσα τόσο στο Euro 2012, όπου αποκλείστηκε στη φάση των «8» από τη Γερμανία, όσο και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014, όταν αποκλείστηκε στη φάση των «16» από την Κόστα Ρίκα στη διαδικασία των πέναλτι.
Ο Σάντος κράτησε τον κορμό της ομάδας που βρήκε από τον Ρεχάγκελ, είχε περίπου την ίδια φιλοσοφία στον τρόπο παιχνιδιού παρουσιάζοντας ένα σύνολο που ήταν δύσκολο να χάσει και διατήρησε το οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια. Και ο ίδιος, όμως, είχε «ελληνοποιηθεί»: «Μου αρέσει η Ελλάδα. Αγαπώ την Ελλάδα. Εμαθα να ζω σαν Ελληνας. Νιώθω Ελληνας. Σήμερα τα πράγματα είναι δύσκολα εδώ. Τα προβλήματα του λαού είναι πολύπλοκα και δυσεπίλυτα, αλλά πιστεύω ότι ο μέσος Ελληνας θα τα καταφέρει…», είχε δηλώσει τον Νοέμβριο του 2013. Τους Ελληνες δεν τους ξέχασε ούτε μετά τον προχθεσινό τελικό, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του στα ελληνικά.
Η αντίστροφη μέτρηση στη σχέση του με την ΕΠΟ άρχισε περίπου εκείνη την περίοδο. Τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΠΟ αλλά και ο τότε πρόεδρός της, Γ. Σαρρής, ζητούσαν από τον Σάντος, το συμβόλαιο του οποίου έληγε τον Ιούνιο του 2014, να απαντήσει τουλάχιστον έξι μήνες πριν από τη λήξη του για το αν θα παραμείνει ή όχι στην ομάδα. Ο Σάντος θεώρησε πως το διάστημα ήταν μεγάλο, αλλά αφού δεν είχε περιθώριο χρόνου, προτίμησε να απαντήσει αρνητικά στην πρόταση επέκτασης του συμβολαίου του.
Ωστόσο το τέλος του ήταν επεισοδιακό. Ο Σάντος έφυγε πικραμένος όχι μόνο λόγω του αποκλεισμού από την Κόστα Ρίκα αλλά και λόγω της συμπεριφοράς των ανθρώπων της ΕΠΟ, που, όπως ο ίδιος υποστήριξε, του έβγαλαν εισιτήρια για την Πορτογαλία αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα. Επίσης ο Σάντος «χρέωσε» στην ΕΠΟ ότι δεν τον ειδοποίησε για την κλήση του σε απολογία από τη FIFA, επειδή στο τελευταίο παιχνίδι αποβλήθηκε από τον διαιτητή για διαμαρτυρία, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Ισως λόγω αυτής της ψυχρότητας, και παρά τον ασπασμό από τον Γ. Γκιρτζίκη, η ΕΠΟ, σε αντίθεση με την ΑΕΚ και τον Ι. Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, δεν συνεχάρη δημοσίως τον Πορτογάλο πρωταθλητή Ευρώπης.