Προδιαγραφές για να παρουσιασθεί το ανταγωνιστικότερο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της τελευταίας 15ετίας, αλλά και υψηλό ρίσκο για την αλλαγή του συστήματος διεξαγωγής διαθέτει η νέα Ευρωλίγκα που φιλοδοξεί να πλησιάσει τα πρότυπα της «κλειστής λίγκας» του ΝΒΑ.
Οπως στον μαραθώνιο οι αθλητές επιβάλλεται να διατηρήσουν σταθερό ρυθμό, να συντηρούν τις δυνάμεις τους σ’ όλη τη διάρκεια της μεγάλης διαδρομής και να μη χάσουν σε κανένα σημείο της την επαφή με τους πρωτοπόρους – προκειμένου να διεκδικήσουν καλό τελικό πλασάρισμα μέχρι τον τερματισμό, έτσι και στη φετινή Ευρωλίγκα (αρχίζει την ερχόμενη Τετάρτη με τον αγώνα Ρεάλ-Ολυμπιακός), οι οκτώ πρώτες θέσεις που θα οδηγήσουν στα πλέι οφ, θα κριθούν από τα ίδια δεδομένα. Η κατάργηση της φάσης των «16» που οδηγούσε στα πλέι οφ, δεν δίνει πλέον την ευκαιρία στις ομάδες να ανανεώσουν τους στόχους τους, ύστερα από την πρώτη φάση των ομίλων. Ουσιαστικά οι 30 συνεχόμενες αγωνιστικές, μπορεί να προκαλέσουν πολύ συντομότερα την απογοήτευση κάποιων ομάδων που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τον ρυθμό που θα επιβάλλουν οι δυνατότεροι και προπορευόμενοι της κούρσας, η οποία θα ολοκληρωθεί στις αρχές του επόμενου Απριλίου.
Στον αντίποδα, θα είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ανέφικτο και για τα φαβορί της φετινής Ευρωλίγκας να τερματίσουν ύστερα από εφτά μήνες με το… πόδι «κολλημένο» στο γκάζι. Στο ευρύ χρονικό διάστημα των 30 αγωνιστικών θα είναι απολύτως δικαιολογημένο να υπάρξουν πολλές αυξομειώσεις και «κοιλιές» στην απόδοση των ομάδων. Το νέο σύστημα διεξαγωγής της φετινής Ευρωλίγκας, πέραν των ποιοτικών, ταλαντούχων και καταξιωμένων παικτών, επιβάλλει μεγαλύτερη παρουσία δυνατών αθλητών που θα έχουν τις απαραίτητες αντοχές για να ενισχύσουν ενεργειακά τις ομάδες τους.
Γι’ αυτόν τον λόγο και οι περισσότερες εκ των 16 ομάδων προχώρησαν ποσοτικά και ποιοτικά σε μεταγραφές που «γέμισαν» τη 12άδα τους, καθώς ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος των τραυματισμών και αντί της αναζήτησης άλλου παίκτη, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα άμεσης εσωτερικής αντικατάστασης. Η γραπτή δέσμευση της διοργανώτριας αρχής για κατακόρυφη αύξηση των εσόδων των ομάδων, έδωσε την οικονομική ευχέρεια στις 16 ευρωπαϊκές ομάδες για να αποκτήσουν αξιόλογους Αμερικανούς παίκτες, αν και ο κορυφαίος της περυσινής Ευρωλίγκας, Μάλκομ Ντιλέινι προτίμησε το ΝΒΑ και απέρριψε 6 παχυλές ευρωπαϊκές προτάσεις.
Στις πλέον… αμερικανικοποιημένες ομάδες συγκαταλέγεται ο Παναθηναϊκός (6 παίκτες) στη μετά Διαμαντίδη εποχή που είναι… αχαρτογράφητη για τους «πράσινους», ενώ ο Ολυμπιακός διατήρησε τον περυσινό «κορμό», πρόσθεσε στο ρόστερ του τους Ερικ Γκριν και Κεμ Μπερτς και περιμένει τη δυναμική επιστροφή του σέντερ Πάτρικ Γιανγκ. Με ελάχιστες «πινελιές» στις ομάδες που διεκδίκησαν στον τελικό τον περυσινό τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης, προχώρησαν οι… κουμπάροι, Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη Φενέρ (αντικατέστησε μόνο τον Ρίκι Χίκμαν με τον Τζέιμς Νάναλι) και Δημήτρης Ιτούδης στην ΤΣΣΚΑ (πρόσθεσε τον Ογκαστιν από τη Χίμκι).
Η Εφές Αναντόλου παρατάσσεται με πέντε Αμερικανούς (Τόμας, Χάνεϊκατ, Κότον, Μπράουν, Ντάνστον), συν τον Γκρέιτζερ. Η Μακάμπι έχει οκτώ (Γκάουντελοκ, Ραντ, Σίλι, Σμιθ, Ουίμς, Λάντεσμπεργκ, Αλεξάντερ, Αϊβερσον, Μίλερ). Η Γαλατάσαραϊ μετράει εφτά (Σμιθ, Τάιους, Τόμπσον, Σιλμπ, Ντέι, Ντίμπλερ, Ντέντμον), ενώ η νεόπλουτη Νταρουσάφακα διαθέτει έξι (Ουίλμπεκιν, Ουαναμέικερ, Κλάιμπερν, Αντερσον, Σλότερ και Χαρανγκόντι). Οι ισπανικές, που μπορούν να έχουν μόνο δύο Αμερικανούς, αναζήτησαν λύσεις σε νατουραλιζέ. Το στοιχείο της αθλητικότητας θα είναι το σήμα κατατεθέν σε αυτές τις ομάδες, θα επισκιάζει την εθνική ταυτότητά τους, αλλά ζητείται απάντηση στο ερώτημα αν οι πρωτοκλασάτοι Αμερικανοί παίκτες πειθαρχήσουν στην ομαδικότητα και δεν παίξουν για τα… στατιστικά τους.
Το Τσάμπιονς Λιγκ
To Τσάμπιονς Λιγκ που θα διοργανώσει η FIBA αναμένεται να παρουσιάσει υψηλή δυναμική και ανταγωνισμό, ενώ θα έχει απήχηση για τους φίλους του μπάσκετ σε περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία, Τουρκία, Λιθουανία, Γερμανία, Σλοβενία, Κροατία, Σερβία) από την Ευρωλίγκα και τριπλή ελληνική εκπροσώπηση. Η νεοσύστατη διοργάνωση προβάλλεται ως «πεδίο δόξης λαμπρόν» για τον Αρη, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, εφόσον καταφέρουν να συνδυάσουν τις υποχρεώσεις τους στο ελληνικό πρωτάθλημα και αξιοποιήσουν τις έδρες τους στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό στην πρώτη φάση των ομίλων που είναι «μαμούθ», με τη συνολική διεξαγωγή 280 αγώνων (18/10/2016 -25/2/2017). Η πρόκριση στη φάση των «16» (οκτώ διπλά παιχνίδια στις αντίπαλες έδρες [1-8 Μαρτίου] και κριτήριο πρόκρισης οι δύο νίκες ή η διαφορά πόντων), θα έχει σημαντικό βαθμό δυσκολίας, παρά την παρουσία ασθενέστερων και άπειρων συλλόγων σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά δεν αποτελεί ανέφικτο στόχο για τις ελληνικές ομάδες. Δεν θα υπάρχει, άλλωστε, καλύτερη διάψευση στην πεισματική άρνηση της Ευρωλίγκας να συμπεριλάβει τρίτη ελληνική ομάδα, την τελευταία 10ετία, αν στα ημιτελικά ή και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, υπάρξει ένας «πρεσβευτής».