«Προπονητές στο απόσπασμα» ήταν ο τίτλος αυτής εδώ της στήλης, το περασμένο Σάββατο, αν και πίστευα πως κάποιοι από τους «μελλοθανάτους» θα έπαιρναν την «προεδρική χάρη» και θα γλίτωναν. Ομως, για άλλη μία φορά απεδείχθη πως εδώ είναι Ελλάδα. Τιμούρ Κετσπάγια και Αργύρης Πεδουλάκης αποτελούν παρελθόν για την ποδοσφαιρική ΑΕΚ και τον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Και ήταν η πρώτη φορά που το «απολυτήριο» δεν περιείχε τις γνωστές, αστείες εκφράσεις, «ευχαριστούμε για τη συνεργασία και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στη συνέχεια».
Τα διαζύγια σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ήταν «συναινετικά». Και αυτό αποδεικνύει πως τα αφεντικά έπρεπε να ρίξουν τους προπονητές τους στο στόμα των… οπαδών τους για τις τελευταίες βαριές ήττες, ώστε να καλύψουν κάπως τις δικές τους επιλογές και τα λάθη. Σύνηθες φαινόμενο στη χώρα μας… Λέτε στο Μάντσεστερ, η διοίκηση της Σίτι να απολύσει τον Γκουαρντιόλα για την τεσσάρα στη Βαρκελώνη; Ούτε που θα μπορούσαν να το σκεφτούν στην Αγγλία.
Πάμε για άλλα λοιπόν. Αλλά ποια μπορεί να είναι αυτά «τα άλλα»; Είθισται, όταν αλλάζεις κάτι, να επιδιώκεις να πάρεις κάτι καλύτερο. Ομως αυτό συνεπάγεται περισσότερα χρήματα και, φυσικά, ψάξιμο. Στις ομάδες μας, όλες ανεξαιρέτως, τα πρώτα δεν υπάρχουν και το δεύτερο δεν είναι στα προσόντα του Ελληνα παράγοντα. Τα παραδείγματα πολλά. Παίρνει στον Ολυμπιακό ο Μπέντο όσα έπαιρνε ο Βαλβέρδε ή ο Σίλβα; Στην ΑΕΚ ο Μοράις, τα λεφτά που πληρωνόταν ο Πογιέτ; Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν. Κάθε φορά που μια ομάδα θα αλλάζει προπονητή, θα πηγαίνει για κάτι πιο οικονομικό. Και αν υπάρξει μια εξαίρεση, θα είναι για να επιβεβαιωθεί ο κανόνας.
Και φυσικά δεν μπορώ να κατηγορήσω γι’ αυτή την πολιτική τους τα αφεντικά των ομάδων. Εκεί που το κατάντησαν το προϊόν τους, τόσα λεφτά τούς αποφέρει. Και τώρα πάνε να μαζέψουν τα… αμάζευτα: με ξένους παίκτες δεύτερης και τρίτης επιλογής και με προπονητές είτε από το… ταμείο ανεργίας είτε με σχεδόν μηδενική προϋπηρεσία σε ανταγωνιστικά πρωταθλήματα. Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα, με τις τελευταίες εξελίξεις, σε ΕΠΟ, υφυπουργείο και FIFA, πως είμαστε σε ποδοσφαιρικό μνημόνιο… Και σε τέτοιες περιόδους οι επενδύσεις είναι απούσες.
Είναι σίγουρο πως οι απολύσεις προπονητών θα συνεχιστούν. Και πολύ πιθανόν πριν ακόμη… στεγνώσει το μελάνι αυτού εδώ του σχολίου. Μπροστά μας έχουμε πολλά ντέρμπι, με πρώτο και καλύτερο το αυριανό στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», όπου ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον μόνο αήττητο του πρωταθλήματος ΠΑΟΚ. Παιχνίδι κρίσιμο και για το βαθμολογικό του ενδιαφέρον, αλλά και για τους προπονητές τους. Ο Μπέντο παραμένει ακόμη σε πάγκο με τριγμούς και ο Ιβιτς είναι πάντα αναλώσιμος, για να βγει, αν βρεθεί, από τη δύσκολη θέση ο Σαββίδης όταν θα χαλάσει το κλίμα στη Θεσσαλονίκη.
Παράλληλα, οι τρεις από τους τέσσερις διεκδικητές του τίτλου, στο ποδόσφαιρο, έχουν και το Γιουρόπα Λιγκ. Οπου κι εκεί τα πράγματα δεν έχουν ξεκαθαρίσει απόλυτα, σε ό,τι αφορά την πρόκριση. Επομένως, και αυτά τα ματς θα αποτελούν «εξετάσεις» για τους προπονητές τους. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να είναι σίγουρος για τη θέση του; Ουδείς.