Η «εκτόξευση» του ανταγωνισμού που επιχειρεί η Ευρωλίγκα στο νέο σύστημα διεξαγωγής της δοκιμάζει σκληρά τις αντοχές καθεμιάς από τις 16 ομάδες και, όπως έχει διαφανεί από τις δέκα πρώτες αγωνιστικές (το 1/3 του πρωταθλήματος), το ζητούμενο είναι η εικόνα που θα παρουσιάσουν από τον ερχόμενο Ιανουάριο και μέχρι τον Απρίλιο του 2017.
Στον τερματισμό του «μαραθωνίου» της πρώτης φάσης, οι… επιβιώσαντες που θα εξασφαλίσουν την πρόκριση στα πλέι οφ (οι 8 πρώτοι) θα είναι αυτοί που θα καταφέρουν να διαχειριστούν τη συνεχή καταπόνηση των παικτών τους και ειδικά των βασικών στελεχών τους και θα αποφύγουν σοβαρούς τραυματισμούς που θα τους αναγκάσουν σε αλλαγές αμφισβητούμενης αξίας. Οι περισσότεροι προπονητές, συχνά-πυκνά, υποστηρίζουν στις δηλώσεις τους ότι το νέο σύστημα διεξαγωγής ήταν γνωστό και έπρεπε να υπήρχε η ανάλογη προετοιμασία και πληρότητα για να αντιμετωπιστεί η δεδομένη κούραση των παικτών τους, αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν στην πρόβλεψη ότι μετά τον πρώτο γύρο (15 αγωνιστικές) οι ομάδες θα έχουν μεγαλύτερη πίεση για να επιτύχουν τον στόχο της πρόκρισης, οδεύοντας στην τελική ευθεία και θα πρέπει να αντέξουν σε ακόμη υψηλότερες «στροφές». Με δεδομένο κριτήριο τη διαπίστωση που ισχύει στον πρωταθλητισμό ότι «οι παίκτες δεν είναι ρομπότ», οι ομάδες που θα διεκδικήσουν την πρόκριση και ειδικά το πλεονέκτημα έδρας, μέσω των τεσσάρων πρώτων θέσεων της βαθμολογίας, θα χρειαστεί να διατηρήσουν υψηλό ρεκόρ νικών που θα φθάσει τουλάχιστον τις 15, ενώ αναμένεται να «εξαφανιστούν» άλλες ομάδες στον δεύτερο γύρο, επειδή θα έχουν απολέσει κάθε κίνητρο πρόκρισης και θα αποτελέσουν εύκολη «λεία» για τους αντιπάλους τους.
Το ευρωπαϊκό ΝΒΑ που οραματίζεται η Ευρωλίγκα επιβάλλει τους συνεχείς και δυνατούς αγώνες, με ταξίδια και διπλές υποχρεώσεις σε διάστημα 72 ωρών, αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο πόσες ομάδες από το κλειστό γκρουπ των 16 «εκλεκτών» θα είναι ανταγωνιστικές μέχρι την ολοκλήρωση των 30 αγωνιστικών και ενώ είναι πολύ πιθανή η εγκατάλειψη της προσπάθειας, με αποτέλεσμα να υπάρξει έμμεση «αλλοίωση» της διοργάνωσης…
Το θέαμα που έχει προσφερθεί στους 80 πρώτους αγώνες είναι άκρως ψυχαγωγικό και διασκεδαστικό για τους Ευρωπαίους φιλάθλους, αν δεν «ενοχλούνται» από την αμερικανοποίηση των περισσοτέρων ομάδων, ενώ το παράδειγμα του αγώνα Ολυμπιακού – Μπαρτσελόνας και η συνολική παραγωγή 111 πόντων, ακόμη και αν είναι μεμονωμένο, φανερώνει το πρόβλημα της κόπωσης των παικτών και της πιθανής μελλοντικής επέκτασης και σε άλλες ομάδες που έχουν έλλειψη αρκετών επιλογών στο έμψυχο δυναμικό τους.
Ο αποευρωπαϊσμός της διοργάνωσης δύσκολα θα έχει αποδοχή από τους Ευρωπαίους φιλάθλους, που δεν είναι… Αμερικανοί που παρακολουθούν στο ΝΒΑ την πλειονότητα των συμπατριωτών τους. Ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο Ολυμπιακός –μελλοντικά– χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη, η Μπαρτσελόνα χωρίς τον Κάρλος Ναβάρο, η Ρεάλ χωρίς τον Σέρχιο Γιουλ και τον Ρούντι Φερνάντεθ δεν είναι αρεστές στον κόσμο τους, ακόμη και αν είναι διανθισμένες από σπουδαίους Αμερικανούς, οι οποίοι δεν πρόκειται να «στεριώσουν» και θα επιδιώξουν το μεγαλύτερο συμβόλαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η δημιουργία μιας χρήσης της περυσινής ομάδας της Λοκομοτίβ Κούμπαν, που «διαλύθηκε» μετά τη συμμετοχή της στο φάιναλ φορ του Βερολίνου, αλλά και η προσπάθεια και των τεσσάρων τουρκικών ομάδων που προσελκύουν και διαθέτουν πανάκριβους Αμερικανούς παίκτες, όμως οι καταξιωμένοι Τούρκοι μπασκετμπολίστες αναζητούνται με το… «φανάρι του Διογένη».
Παράλληλα, η φετινή Ευρωλίγκα αποτελεί το πρώτο ηχηρό μήνυμα απαξίωσης των εθνικών πρωταθλημάτων και, εφόσον μείνει… αναπάντητο, θα είναι άκρως αμφιλεγόμενη η συμμετοχή των ομάδων στις εγχώριες διοργανώσεις, προκειμένου να αποφεύγουν «περιττά» παιχνίδια με κατώτερης δυναμικότητας αντιπάλους και να συμμετέχουν μόνο στα πλέι οφ. Θα δεχθούν οι άλλες ομάδες στις εθνικές «λίγκες» την είσοδο των ισχυρών για 5-6 παιχνίδια;
Στο οικονομικό σκέλος της νέας Ευρωλίγκας, για το οποίο προτιμήθηκε η πρόταση των 35 εκατ. δολαρίων, έναντι των 30 εκατ. της FIBA, δεν έχει δοθεί ακόμη καμία ενημέρωση από τους διοργανωτές και τον βασικό χορηγό τους για την υλοποίηση της συμφωνίας και τη σταδιακή καταβολή των χρημάτων στις ομάδες-μέλη.
Ερωτηματικό το Τσάμπιονς Λιγκ
Προοπτική αύξησης του ποιοτικού ανταγωνισμού του και μεγαλύτερου ενδιαφέροντος που μπορεί να προκαλέσει, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των ομίλων και τη συσσώρευση των δυνατότερων ομάδων, έχει το Τσάμπιονς Λιγκ που διοργανώνει για πρώτη φορά η FIBA. Το γιγάντωμα συμμετοχής 40 ομάδων στη νεοσύστατη διοργάνωση και η διεξαγωγή 14 αγωνιστικών στην πρώτη φάση των ομίλων, έχει παρουσιάσει, μέχρι τώρα και στα μισά του πρώτου γύρου, μεγάλες έως και χαοτικές διαφορές μεταξύ αρκετών ομάδων που είναι ακόμα και… πρωτοεμφανιζόμενες σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Το Τσάμπιονς Λιγκ θα μπορούσε να διοργανωθεί με λιγότερες ομάδες, όπως αρχικά είχε αποφασισθεί να αρχίσει με 32 ομάδες, αλλά η προσθήκη των οκτώ ομάδων από το Eurocup, προκάλεσε την αύξησή τους σε 40, ενώ θα ήταν ανήθικο να υπήρχε αποκλεισμός –κατόπιν εορτής– των ασθενέστερων ομάδων που είχαν προσκληθεί στη διοργάνωση. Επικοινωνιακά, το Τσάμπιονς Λιγκ υπολείπεται της Ευρωλίγκας που έχει αποκτήσει τεχνογνωσία και πείρα από τη διοργάνωση των 15 τελευταίων χρόνων, παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια ομοσπονδία μπάσκετ διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για να είναι, τουλάχιστον, ανταγωνιστική, αν όχι καλύτερη στον συγκεκριμένο τομέα. Οι εθνικές ομοσπονδίες που ήταν αρωγοί στην προσπάθεια σύστασης του Τσάμπιονς Λιγκ από τη FIBA, έχουν αποκομίσει θετικά σχόλια από τις περισσότερες ομάδες που είναι και υποψήφιες διεκδίκησης του τίτλου. Ο διευθύνων σύμβουλος της διοργάνωσης Πατρίκ Κομνηνός που είχε επισκεφθεί προσφάτως το ΟΑΚΑ και είχε συναντηθεί με τον πρόεδρο της ΑΕΚ, Μάκη Αγγελόπουλο, άκουσε το «mea culpa» για την επιφυλακτική στάση της «Ενωσης» που δεν πίστευε στην αγωνιστική προοπτική του Τσάμπιονς Λιγκ, έμεινε πιστή μέχρις εσχάτων στο Εurocup, αλλά η διοίκηση της έχει διαπιστώσει, πλέον, ότι μπορεί να επανακτήσει ευρωπαϊκή αίγλη σε άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον.