Για πρώτη φορά άνοιξε τα μάτια του τον Αύγουστο του 1981 στο νοσοκομείο της Βασιλείας. Με πατέρα που μεγάλωσε κοντά στα σύνορα της Ελβετίας με την Αυστρία και τη Γερμανία και μητέρα με καταγωγή από τη Νότια Αφρική, κάλλιστα θα μπορούσε να καταλήξει στο… διπλωματικό σώμα. Ο Ρότζερ Φέντερερ, περί ου ο λόγος, κράτησε και τις δύο εθνικότητες, την ελβετική και τη νοτιοαφρικανική και στον δρόμο προς την ενηλικίωσή του άρχισε να μιλάει γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά, ανακαλύπτοντας τα μυστικά του τένις, του σπορ που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό. Ή καλύτερα, ο αθλητής ο οποίος κατέληξε να γίνει ο καλύτερος πρεσβευτής του αθλήματος σε ολόκληρη την υφήλιο.
Ωστόσο, μόνο εύκολη δεν ήταν η πορεία του προς την κορυφή ενός άκρως απαιτητικού αθλήματος. Ο αθλητής, που επί σειρά ετών ελέγχει απόλυτα τον εσωτερικό του κόσμο και την αλληλουχία των συναισθημάτων του, στα πρώτα του βήματα έσπασε ρακέτες, μίλησε άσχημα και ξέσπασε σε δύσκολες στιγμές. Πρωτόπιασε ρακέτα σε ηλικία 6 ετών και πολύ γρήγορα ξεχώρισε για τις επιδόσεις του. Μάλιστα, το 1998 κατέκτησε το Γουίμπλεντον στην κατηγορία των τζούνιορ. Και τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς έγινε επαγγελματίας.
Αμέσως φάνηκε πως διέθετε την προσωπικότητα για να διαχειριστεί τον εαυτό του με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, όταν οι προβολείς στράφηκαν πάνω του. Και πώς να μη μαγνητίσει το ενδιαφέρον της παγκόσμιας αθλητικής (και όχι μόνο τενιστικής) κοινότητας, αφού με τα επιτεύγματα διαρκείας του, έβαλε τη σφραγίδα του στο τένις και έγινε καθολικά αποδεκτός.
Η κουβέντα, λοιπόν, που ανοίγει έχει ξεκάθαρο θέμα συζήτησης: γιατί ο Φέντερερ είναι ο κορυφαίος τενίστας όλων των εποχών; Και ποιος είναι ο λόγος που διεκδικεί μία θέση ψηλά στη λίστα της ελίτ των καλύτερων αθλητών σε όλα τα σπορ; Οι αριθμοί μπορεί να μας δώσουν μια εύκολη και ξεκάθαρη απάντηση. Ο Ελβετός έχει κυριαρχήσει 18 φορές στα τέσσερα σημαντικότερα τουρνουά κάθε έτους, τα γκραν σλαμ. Στο Αυστραλιανό όπεν, στο Ρολάν Γκαρός, στο Γουίμπλεντον και στο Αμερικανικό όπεν, εκεί δηλαδή όπου κάθε χρόνο γράφεται η ιστορία, κατέκτησε τους περισσότερους τίτλους από οποιονδήποτε άλλον τενίστα στην ιστορία του αθλήματος.
Οσοι επιχειρήσουν να διαφωνήσουν με την κυριαρχία του Φέντερερ, θα πρέπει να βρεθούν στο πλευρό του Σάμπρας, του Ναδάλ, του Εμερσον, του Μποργκ, του Λέιβερ, του Κόνορς, του, του, του… Ουδείς, όμως, από αυτούς τους τεράστιους τενίστες, μπορεί πραγματικά να συγκριθεί μαζί του, αναφορικά με όλα όσα έχει πετύχει ο «καλλιτέχνης» του τένις στα γκραν σλαμ. Καλλιτέχνης, διότι η τεχνική του στα κτυπήματα είναι απαράμιλλη. Ειδικά ο τρόπος με τον οποίο εκτελεί το μπάκχαντ είναι υποδειγματικός. Σεμιναριακού επιπέδου το μπάκχαντ με το ένα χέρι, σε έναν κόσμο που έχει κυριαρχήσει το ασφαλές (αλλά σε καμία περίπτωση εξίσου θεαματικό) μπάκχαντ με τα δύο χέρια.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι ιεροσυλία να συγκρίνει κάποιος τον «βασιλιά» του τένις, με τους θρύλους του ποδοσφαίρου, τον Πελέ και τον Μαραντόνα, τον μπασκετικό κολοσσό Μάικλ Τζόρνταν, τον Μοχάμεντ Αλι που σημάδεψε την πυγμαχία, τον αέρινο Γιουσέιν Μπολτ ή τον ακούραστο στις πισίνες, Μάικλ Φελπς, ή ακόμη ακόμη τον Τάιγκερ Γουντς του γκολφ.
Η επί σειρά ετών ολοκληρωτική κυριαρχία του Φέντερερ και το γεγονός πως έβαλε το τένις στα σπίτια ανθρώπων που αγνοούσαν τι εστί τένις, εκτινάσσοντας τη δημοφιλία του αθλήματος σε δυσθεώρητα ύψη, σε συνδυασμό με τις τεράστιες επιτυχίες του, εξηγούν το γιατί στο πρόσωπό του βλέπουμε τον «βασιλιά» των σπορ.
Εξήντα πέντε συνεχή ραντεβού
Προκαλεί δέος το εκπληκτικό ρεκόρ των 65 διαδοχικών παρουσιών του Ρότζερ Φέντερερ σε γκραν σλαμ. Είχε αφετηρία το 2000 και τη συμμετοχή του στο Αυστραλιανό όπεν όπου προχώρησε έως τον 3ο γύρο. Και έφθασε να παίζει διαρκώς σε Μελβούρνη, Παρίσι, Λονδίνο και Νέα Υόρκη έως και πέρυσι, χωρίς να χάσει ούτε ένα από τα μεγάλα ραντεβού του τένις. Το σερί «έσπασε» στο Ρολάν Γκαρός του 2016, όπου ο Φέντερερ δεν αγωνίστηκε εξαιτίας ενός προβλήματος τραυματισμού στην πλάτη. Επέστρεψε στο Γουίμπλεντον όπου προχώρησε έως τον ημιτελικό γύρο για να λείψει στη συνέχεια ένα ολόκληρο εξάμηνο από τα κορτ. Και ξανάπαιξε φέτος στο Αυστραλιανό όπεν όπου πήρε το 18ο γκραν σλαμ της καριέρα του. Δίχως άλλο, πρόκειται για εκπληκτικό επίτευγμα.
Στις 65 συνεχόμενες παρουσίες του, κέρδισε 17 τίτλους, αγωνίστηκε σε 27 τελικούς, 39 ημιτελικούς και 47 προημιτελικούς. Δεν χρειάζεται να το ψάξετε πολύ. Τα νούμερα αυτά αποτελούν ρεκόρ στην ιστορία του τένις. Μαζί με τον Σάμπρας έχουν από επτά τίτλους στο Γουίμπλεντον. Παρέα με τον Σάμπρας και τον Κόνορς έχουν από πέντε επιτυχίες στο Αμερικανικό όπεν. Κατακτώντας το Ρολάν Γκαρός το 2009, έγινε μόλις ο τρίτος τενίστας στη σύγχρονη ιστορία του αθλήματος (από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, οπότε επετράπη στους επαγγελματίες να μετέχουν στα γκραν σλαμ) που έχει στην τροπαιοθήκη του όλα τα γκραν σλαμ, τουλάχιστον από μία φορά. Προηγήθηκε ο Αγκασι το 1999 και ακολούθησε ο Ναδάλ, κατακτώντας το Αμερικανικό όπεν το 2010.
Επιπλέον, από το λονδρέζικο γκραν σλαμ του 2005 έως και το αμερικανικό όπεν του 2007, ο Φέντερερ δεν απουσίασε από κανέναν τελικό! Επίσης από το 2004 έως και το 2010 έπαιξε σε 23 συνεχόμενους ημιτελικούς και από το 2004 έως και το 2013 αγωνίστηκε σε 36 διαδοχικούς προημιτελικούς. Επιδόσεις οι οποίες αποτελούν ρεκόρ και πολύ δύσκολα θα μπορέσει στον μέλλον να τις ξεπεράσει κάποιος.
Για πόσο καιρό ακόμη θα κυκλοφορεί στα κορτ;
Επί 302 εβδομάδες βρισκόταν στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Μάλιστα, οι 237 εβδομάδες ήταν συνεχόμενες. Επίτευγμα εντυπωσιακό από τον Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος μετά την κατάκτηση του φετινού Αυστραλιανού όπεν, έβαλε «φρένο» σε όλους όσοι είχαν ανοίξει κουβέντα σχετικά με το ενδεχόμενο αποχώρησής του από την ενεργό δράση. Η εξάμηνη απουσία του λόγω τραυματισμού, δικαιολογούσε εκείνους που τελικώς βιάστηκαν να κλείσουν τον πιο πετυχημένο κύκλο στην ιστορία του αθλήματος.
Στα 35 του χρόνια, ο Ελβετός πανηγύρισε ένα ακόμη γκραν σλαμ. Αλλά το ερώτημα συνέχισε να αιωρείται πάνω από την παγκόσμια τενιστική κοινότητα. Για πόσο καιρό ακόμη ο Φέντερερ θα κυκλοφορεί στα κορτ; Οι ιθύνοντες του αθλήματος εύχονται να αντέξει για μερικά ακόμη, αφού αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για το τένις. Ο τελικός του στην Αυστραλία με τον Ναδάλ απασχόλησε ολόκληρη την υφήλιο και αποτέλεσε θέμα κουβέντας για τους φίλους του αθλητισμού σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Ο Ελβετός αποφεύγει να τοποθετηθεί δημοσίως επί του θέματος. Αλλά η απόφασή του να υπογράψει συμβόλαιο με τους διοργανωτές του τουρνουά της γενέτειράς του, της Βασιλείας, το οποίο τον δεσμεύει να αγωνίζεται εκεί έως το 2019, εμμέσως πλην σαφώς αποκαλύπτει πως δεν πρόκειται να αποχωρήσει άμεσα από το τένις. Με άλλα λόγια, για τα επόμενα τρία χρόνια, ο Φέντερερ σκοπεύει να παίζει στο τουρ. Προφανώς και θα κάνει προσεκτική επιλογή των τουρνουά στα οποία θα δηλώνει συμμετοχή. Και στα τέλη του 2019, όταν και θα έχει κλείσει τα 38 του χρόνια, ίσως να είναι η κατάλληλη ώρα για το μεγαλύτερο αντίο στο τένις. Εως τότε, ας απολαύσουμε στα κορτ τον πιο πετυχημένο, τον πιο ολοκληρωμένο τενίστα όλων των εποχών.