Η ώρα της αλήθειας έφτασε για τις ομάδες μας που θα λάβουν μέρος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κι αν γι’ αυτές του Γιουρόπα Λιγκ, οι δυσκολίες δεν φαντάζουν μεγάλες, για Ολυμπιακό και ΑΕΚ τα εμπόδια είναι αρκετά υψηλά στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Οχι επειδή Παρτιζάν και ΤΣΣΚΑ είναι ομάδες – φόβητρα, αλλά διότι οι δικές μας δεν έδειξαν πως είναι έτοιμες για τέτοιες κρίσιμες αναμετρήσεις. Φυσικά, από τα φιλικά παιχνίδια δεν μπορούν να εξαχθούν βάσιμα συμπεράσματα, όμως σίγουρα δίνουν κάποια στοιχεία. Αρνητικά ή θετικά.
Δυστυχώς και για τις δύο ομάδες μας, τα πρώτα ήταν πολλά περισσότερα από τα δεύτερα. Οσο κι αν προσπάθησαν οι «ειδικοί» να κρύψουν τις αδυναμίες τους, ήταν φανερό πως υπολείπονται κατά πολύ στο να φτάσουν σε επίπεδο που θα μπορούσαν να μην ανησυχούν και να κοιτάζουν με αισιοδοξία τα πλέι οφ που θα τις οδηγήσουν στους χρυσοφόρους ομίλους. Κάτι που με τα σημερινά δεδομένα θεωρώ πως ξεπερνάει τις δυνατότητές τους και μόνο με υπέρβαση θα μπορέσουν να το πετύχουν.
Γι’ αυτό και πρωταρχικός τους στόχος πρέπει να είναι η πρόκριση από αυτή τη φάση, ώστε να διασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στους ομίλους του Γιουρόπα. Κάτι που θα επιδιώξουν και οι Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και Πανιώνιος. Στο κάτω κάτω, με τα οικονομικά δεδομένα και σε σχέση με το υποβαθμισμένο πρωτάθλημα που διαθέτουμε, θεωρώ πως θα είναι… πολυτέλεια να έχουμε και τις πέντε ομάδες μας να παίζουν τον χειμώνα στην Ευρώπη.