Πριν από 10 χρόνια τέτοια εποχή, συναντούσα τα στελέχη των τηλεοπτικών σταθμών, του ραδιόφωνου και της κινητής τηλεφωνίας, ώστε να εισπράξω τις απόψεις τους για Κεντρική Διαχείριση των οπτικοακουστικών δικαιωμάτων της Σούπερ Λίγκας. Ηταν η εποχή που το ελληνικό ποδόσφαιρο έπαιζε στα ίσα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Η επερχόμενη οικονομική κρίση δεν είχε ακόμη φτάσει στα αυτιά των Ελλήνων.
Υπό την προεδρία του Πέτρου Κόκκαλη, οι εμπνευσμένοι ηγέτες των «μεγάλων», Βαρδινογιάννης (ΠΑΟ), Κανελλόπουλος (ΑΕΚ), Ζαγοράκης (ΠΑΟΚ), συμφώνησαν να ανακατανεμηθούν τα αυξημένα τηλεοπτικά έσοδα, που τους υποσχέθηκα ότι η Κεντρική
Διαχείριση θα απέφερε στους υπόλοιπους. Πριν καν γίνει ο διαγωνισμός, ο Τσακίρης (Πανιώνιος) πέτυχε φόρμουλα επιμερισμού των εσόδων τριών επιπέδων, όπου το 1/3 αποδιδόταν σε όλους εξίσου, 1/3 με βάση την εμπορική αξία τους (μεγάλοι-μεσαίοι-μικροί) και 1/3 κατόπιν της βαθμολογίας τους.
Λίγοι την πίστεψαν αλλά βγήκαμε αληθινοί. Προδιαγραφές παρέλαβαν 39 φορείς και στον διαγωνισμό κατέβηκαν οι 15. Οι προδιαγραφές καθρέφτιζαν τις επιθυμίες των πολλών, που «χτύπησαν» ένα ή περισσότερα από τα πέντε πακέτα αγώνων που διετίθεντο.
Η συλλογικότητα απέφερε 67% υψηλότερο τίμημα απ’ ό,τι το προηγούμενο άθροισμα των μεμονωμένων συμβάσεων. Ο ΟΠΑΠ, σαν μεγάλος χορηγός, ονομάτιζε τη Λίγκα καπελώνοντας το πρωτάθλημα, επενδύοντας στις υποδομές των ΠΑΕ. Συλλογικότητα, βέβαια, α λα ελληνικά. Ο Σωκράτης άδειασε τον Πέτρο, παρασύροντας αρχικά και την Ξάνθη εκτός της Κεντρικής Διαχείρισης, για να υπαναχωρήσουν αργότερα, όταν αναγνώρισαν πως το αυξημένο συλλογικό τίμημα τους απέδιδε υψηλότερο μερίδιο απ’ ό,τι εξασφάλιζαν μόνοι τους. ΟΣΦΠ, ΠΑΟ, ΑΕΚ, Βόλος και άλλοι ήρθαν να διαχειριστούν καλύτερα τον νεόφερτο πλούτο. Συνεχείς οι ανανεώσεις με φθίνον τίμημα από τη Nova αντί για διαγωνισμό με τη συμμετοχή του ΟΤΕ στα πρώτα βήματά του στη συνδρομητική.
Η οικονομική κρίση επέφερε μειώσεις τηλεοπτικών εσόδων και ο τρόπος διαχείρισής τους ξανάφερε τις αγωνιστικές ανισότητες που οι μεγάλοι είχαν συνηθίσει. Μίκρυνε η γυάλα, μεγαλοφέρνεται το ψάρι! Εδώ και 2-3 χρόνια το θέαμα που μας προσφέρει το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας δεν βλέπεται. Η Β΄ Εθνική (Football League) δεν είχε τους πόρους να ξεκινήσει το πρωτάθλημά της. Εμειναν οι οπαδοί, έφυγαν οι φίλαθλοι. Η ΟΤΕ TV έφτασε τη Nova σε συνδρομές χωρίς ελληνική μπάλα.
Η επόμενη ημέρα… προσυμφωνημένη. Μεμονωμένες συμφωνίες από τη Nova, με τις μισές (8) ΠΑΕ –μεταξύ των οποίων και τις μεγάλες– για τα 2/3 του συλλογικού κόστους και άσε τις άλλες να πνιγούν. Οι πνιγμένοι ψάχνουν εναλλακτική στην ΟΤΕ TV. Κρατική βοήθεια μέσω της ΕΡΤ του 3% τηλεθέασης σε προεκλογική περίοδο μοιάζει με δόκιμη λύση. Υπάρχει και το έσοδο των διαφημιστικών πινακίδων και των χορηγών φανέλας που θα πάει στράφι χωρίς τηλεοπτική κάλυψη.
Η προοπτική της Σούπερ Λίγκας που προ δεκαετίας είχα προτάξει ήταν η δημιουργία δικού της καναλιού σε υπάρχουσα συνδρομητική πλατφόρμα και η περαιτέρω διάθεση των αγώνων με τα νέα μέσα (IPTV). Αν 1 εκατ. οπαδοί και φίλαθλοι ξόδευαν 3 ευρώ ανά αγωνιστική για τις 30 αγωνιστικές του πρωταθλήματος, θα έκαναν τζίρο 90 εκατ. ευρώ ετησίως. Αν η συμμετοχή έπεφτε στους 500.000 οπαδούς (όσοι και οι συνδρομητές σε καθέναν από τους συνδρομητικούς σταθμούς) το έσοδο θα ήταν 45 εκατ. ετησίως. Αν αφαιρέσεις 30% για κόστος παραγωγής και διάθεσης, καταλήγεις με 30 έως 63 εκατ. αποδιδόμενα στις ΠΑΕ.
Εδώ δεν φταίει μόνο η διασπαστική ελληνική φύση που δάμασε η Κεντρική Διαχείριση. Φταίει και το έλλειμμα στην ψηφιακή σύγκλιση (ουραγοί στην Ε.Ε.), που η λειψή κρατική επένδυση και οι παρωχημένης τεχνολογίας επενδύσεις των παρόχων σε τηλεπικοινωνιακές υποδομές υψηλής ταχύτητας εμποδίζουν τον παραπάνω σχεδιασμό.
* Ο κ. Γιώργος Κουρμούζης της Mondial Marketing υπήρξε ο εντεταλμένος σύμβουλος υλοποίησης της Κεντρικής Διαχείρισης. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2008 για τις αγωνιστικές περιόδους 2009-12.