Οι προβολείς στρέφονται στη Νέα Υόρκη για το τελευταίο γκραν σλαμ της χρονιάς. Από τη Δευτέρα και έως τις 9 Σεπτεμβρίου, η «καρδιά» του παγκόσμιου τένις θα κτυπάει στα κορτ με σκληρή επιφάνεια του «Φλάσινγκ Μίντοους», για την 138η διοργάνωση του Αμερικανικού όπεν.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος, τόσο στο ταμπλό των ανδρών όσο και των γυναικών υπάρχει ελληνική παρουσία στις πρώτες 32 θέσεις. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι Νο 15 και η Μαρία Σάκκαρη Νο 32, θέσεις οι οποίες προκύπτουν από την παρουσία τους στην παγκόσμια κατάταξη. Δίχως άλλο πρόκειται για ένα σπουδαίο επίτευγμα για το ελληνικό τένις.
Κατακόρυφη άνοδος
Στο τέλος του 2016 ο Τσιτσιπάς ήταν Νο 201 και πέρυσι Νο 91 στην παγκόσμια κατάταξη. Κατάφερε μέσα στους τελευταίους οκτώ μήνες να κερδίσει 76 θέσεις και να αναρριχηθεί στο Νο 15. Κατά το παρελθόν, κανένας άλλος Ελληνας τενίστας δεν έχει πετύχει κάτι ανάλογο. Μάλιστα, τα καλύτερα έρχονται αν αναλογιστεί κάποιος πως πρόσφατα –στον τελικό του Μάστερ του Καναδά– έγινε 20 ετών.
Από την άλλη πλευρά, η Μαρία Σάκκαρη βρίσκεται στις πρώτες 100 θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης εδώ και δύο χρόνια. Από το Νο 188 που ήταν το 2015, το 2016 τερμάτισε στο Νο 89 και πέρυσι στο Νο 52. Στο τέλος της χρονιάς θεωρείται βέβαιο πως θα φιγουράρει τουλάχιστον μέσα στις πρώτες πενήντα θέσεις στον κόσμο. Η 23χρονη Σάκκαρη –είχε γενέθλια στις 23 Ιουλίου– ξεκινάει στο Αμερικανικό όπεν από το Νο 32 και έχει όλες τις δυνατότητες να βρεθεί μέσα στις καλύτερες 20 τενίστριες στον κόσμο. Η υψηλότερη θέση που έχει βρεθεί ποτέ Ελληνίδα τενίστρια είναι το Νο 14 όπου είχε ανέβει η Λένα Δανιηλίδου στις 12 Μαΐου του 2003.
Στο φετινό γκραν σλαμ ξεχωρίζουν οι παρουσίες της Σιμόνα Χάλεπ, της περυσινής νικήτριας Σλόαν Στίβενς και της εξάκις νικήτριας στη Ν. Υόρκη, Σερίνα Ουίλιαμς.
Αναζητώντας τα φαβορί για τον τίτλο στους άνδρες, θα σταθούμε στην πρόσφατη τοποθέτηση του Ρότζερ Φέντερερ. Μετά την ήττα του στον τελικό του τελευταίου Μάστερ που έγινε στο Σινσινάτι από τον Νόβακ Τζόκοβιτς, δεν είχε διστάσει να χαρακτηρίσει ως μεγάλα φαβορί για την επικράτηση στο Αμερικανικό όπεν, τόσο τον Σέρβο τενίστα όσο και τον Ράφα Ναδάλ που είναι στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Για να το λέει ο πιο πετυχημένος τενίστας όλων των εποχών, κάτι παραπάνω θα ξέρει. Εκτός κι αν θέλει να μετατοπίσει την πίεση προς τους μεγάλους του αντιπάλους, προκειμένου να φθάσει εκείνος στην κατάκτηση του 20ού γκραν σλαμ της καριέρας του.
Μεγάλη απουσία
Το παράδοξο με την περίπτωση του Ελβετού ο οποίος βρίσκεται στη 2η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, είναι το γεγονός πως έχει να κυριαρχήσει στη Νέα Υόρκη εδώ και μία δεκαετία. Από το 2004 έως και το 2008 πήρε πέντε συνεχόμενους τίτλους. Και έκτοτε, τίποτα.
«Θα πρέπει να αναλύσουμε κάθε χρονιά ξεχωριστά. Το 2009, για παράδειγμα, θα έπρεπε να έχω κερδίσει τον τελικό κόντρα στον Ντελ Πότρο. Μετά, είχα δύο σκληρές ήττες στα ημιτελικά από τον Τζόκοβιτς. Αν κέρδιζα θα είχα σημαντικές πιθανότητες για τον τίτλο (αντίπαλός του θα ήταν ο Ναδάλ). Το 2015, έφτασα στον τελικό, αλλά ο Νόβακ ήταν λίγο καλύτερος. Το 2016 δεν έπαιξα, το 2017 ήμουν τραυματίας. Το 2013 είχα θέματα με την πλάτη μου, ενώ το 2012 ο Μπέρντιχ είχε κάνει ένα σπουδαίο ματς», διευκρινίζει ο Φέντερερ. Μήπως έφθασε η ώρα για το 21ο γκραν σλαμ του;