«Οταν είδα το άγαλμα του Λεωνίδα, ρίγησα»

«Οταν είδα το άγαλμα του Λεωνίδα, ρίγησα»

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπεραθλητής = ο αθλητής που ξεπερνάει τον εαυτό του και τα όριά του, πραγματοποιώντας κάτι το αδιανόητο. Ο Ράντεκ Μπράνερ είναι το τέλειο παράδειγμα ενός υπεραθλητή, ο οποίος ολοκλήρωσε επιτυχώς το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το 36ο Σπάρταθλον (246 χιλιόμετρα), τερματίζοντας στη δεύτερη θέση με χρόνο 23 ώρες 37 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα κάτω από καταρρακτώδη βροχή και έπειτα από τεράστια υπερπροσπάθεια. Λίγες μέρες μετά τον σπουδαίο άθλο του, ο 43χρονος Τσέχος μίλησε στην «Κ» για τον φετινό αγώνα, την προετοιμασία του και εξήγησε γιατί θεωρεί το Σπάρταθλον τον κορυφαίο υπερμαραθώνιο του κόσμου.

Οι αθλητές είχαν έως και 36 ώρες για να φθάσουν στη γραμμή τερματισμού, στο άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη ξεκινώντας από την Αθήνα. «Είναι μακράν, ο καλύτερος υπερμαραθώνιος. Στην πρώτη μου χρονιά (2015), είχα τερματίσει στην 30ή θέση, αλλά ήταν εκπληκτικά. Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη και όταν έφθασα στη γραμμή του τερματισμού και είδα το άγαλμα του Λεωνίδα, ένιωσα ρίγος. Γενικότερα, τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής μέσα στην πόλη της Σπάρτης είναι συγκλονιστικά», τονίζει ο Μπράνερ. Δυστυχώς, όμως, τα φετινά καιρικά φαινόμενα ανέβασαν σημαντικά τον πήχυ της δυσκολίας. Η βροχή, το κρύο και οι δυνατοί άνεμοι επηρέασαν αρνητικά τους αθλητές. «Ηταν ένας εξαιρετικά σκληρός αγώνας φέτος, λόγω των καιρικών συνθηκών. Είχα μόνο μία μπλούζα μέχρι και το 159ο χιλιόμετρο και μου ήταν πολύ δύσκολο να αντεπεξέλθω. Τότε, άλλαξα μπλούζα και φόρεσα μία με μακρύ μανίκι, αλλά η βροχή ήταν πολύ δυνατή και ο αέρας ισχυρός. Σε έναν σταθμό ανεφοδιασμού, έπρεπε να τυλιχτώ με κουβέρτα επιβίωσης αλουμινίου διότι έτρεμα από το κρύο», περιγράφει χαρακτηριστικά. Για να καταφέρουν να ολοκληρώσουν έναν τέτοιο αγώνα με επιτυχία, οι υπερμαραθωνοδρόμοι προπονούνται καθημερινά όλο το καλοκαίρι, καλύπτοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα. Η προετοιμασία του 43χρονου υπεραθλητή είναι ιδιαίτερα επίπονη: «Ξυπνάω στις έξι το πρωί και τρέχω 10-15 χιλιόμετρα πριν πάω στη δουλειά μου και αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας τρέχω και πάλι από 20 έως και 40 χιλιόμετρα. Προσπαθώ να τρέχω τρεις φορές την ημέρα και να ολοκληρώνω περίπου 60 χιλιόμετρα (20-20-20). Τα Σαββατοκύριακα τρέχω συνολικά 140 χιλιόμετρα», υποστηρίζει.

Οσον αφορά τον λόγο που τρέχει 246 χιλιόμετρα σαν χόμπι, ο ίδιος εξηγεί: «Πρέπει να τρέξετε, για να καταλάβετε τι είναι σημαντικό σε αυτό το άθλημα. Ολοι μας είμαστε διαφορετικοί και μας αρέσουν διαφορετικά πράγματα. Εμένα μου αρέσει αυτό. Οταν με ρωτούν γιατί τρέχω 40 χιλιόμετρα κάθε μέρα, τους λέω ότι το μυαλό μου χαλαρώνει. Φανταστείτε, ότι τα τελευταία επτά χρόνια τρέχω την ίδια διαδρομή κάθε πρωί και το απολαμβάνω ακριβώς όσο το έκανα και την πρώτη φορά. Το κεφάλι μου “αδειάζει”, χαλαρώνει», λέει.

Τέλος, ο Μπράνερ εξιστόρησε το μεγαλύτερό του όνειρο. «Θέλω να προσπαθήσω να σπάσω το ρεκόρ του Σπάρταθλου που κατέχει ο Γιάννης Κούρος (20.25.00). Γιατί όχι; Δεν είναι ακατόρθωτο. Απλώς πρέπει να τρέξεις πιο γρήγορα», είπε γελώντας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή