H διάψευση των προσδοκιών που δημιούργησε η Εθνική ομάδα μπάσκετ μετά τις πειστικές και αήττητες εμφανίσεις της στην πρώτη φάση του Παγκοσμίου κυπέλλου, ήρθε στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα και τον πρόωρο αποκλεισμό που γνώρισε στη φάση των «16», από τη Σερβία (90-72). Ο άδοξος, αλλά ταυτόχρονα δίκαιος συγκριτικά με την απόδοση, αποχαιρετισμός της ελληνικής ομάδας στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας, πρόσθεσε μια ακόμα «σταγόνα» στο ποτήρι των αποτυχιών που έχουν προηγηθεί (μικρή εξαίρεση η 6η θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2011).
Προερχόμενη από τις πέντε νίκες της στον όμιλο της Σεβίλλης, ακόμα και με την αναγνώριση της χαμηλότερης δυναμικότητας που είχαν, τουλάχιστον, οι τέσσερις εκ των πέντε αντιπάλων της, η Εθνική προκάλεσε «σκωτσέζικο ντους» με την ατομική και ομαδική απόδοση των παικτών, την εύθραυστη -όπως αποδείχτηκε- ψυχολογία της και την παράδοσή της στους Σέρβους που νίκησαν με διαφορά 18 πόντων. Είτε γιατί οι Σέρβοι με την άριστη, σχεδόν, τακτική τους, φανέρωσαν τις αδυναμίες της Εθνικής είτε γιατί η ίδια η ελληνική ομάδα «ξεγελάστηκε» από τον εαυτό της, έχοντας πλασματικά συμπεράσματα από την πρώτη φάση, δεν αλλάζουν τα γεγονότα, ότι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν άντεξε ψυχολογικά να αντεπεξέλθει στο «πρέπει» της νίκης, ενώ η απόδοσή της ήταν κατώτερη κατά το ήμισυ, σε άμυνα και επίθεση.
Ακόμα κι αν στην εκτίμηση ότι ο όμιλος της Σεβίλλης είχε αδύναμες ομάδες (τις οποίες νίκησε εύκολα η Εθνική μπάσκετ), προστεθεί ο αποκλεισμός όλων στη φάση των «16» με βαριές ήττες, το ζητούμενο της ανάλυσης είναι η ανεύρεση των αιτιών για την ψυχολογική και αγωνιστική κατάρρευση, προχθές το απόγευμα, στη Μαδρίτη.
Η ελληνική άμυνα δέχτηκε 70 πόντους -κατά μέσο όρο- στην πρώτη φάση και οι Σέρβοι σημείωσαν 90. Στους 32 αιφνιδιασμούς προστέθηκαν ελάχιστοι στον νοκ άουτ αγώνα. Στη Σεβίλλη, η Εθνική είχε τον έλεγχο του ρυθμού και στα πέντε παιχνίδια, εξαιτίας, κυρίως, της σταθερής άμυνάς της και ουδέποτε έχασε την ψυχραιμία της, κάθε φορά που απειλήθηκε από τους αντιπάλους της. Στη Μαδρίτη, η ελληνική ομάδα δεν έλεγξε τον ρυθμό ούτε για ένα λεπτό, σε αντίθεση με τους Σέρβους που αξιοποίησαν στο έπακρο, κάθε σχήμα που χρησιμοποίησαν.
Στον ψυχολογικό τομέα, απορία προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η σκέψη όλων δεν «πετούσε» στα… ουράνια και άπαντες αναγνώριζαν τον βαθμό δυσκολίας στο παιχνίδι των «16», η «προσγείωση» ήταν εκκωφαντική. Στον μοναδικό αγώνα του Μουντομπάσκετ που η ελληνική ομάδα «κυνηγούσε» στο σκορ και δεν την «κυνηγούσαν», αποδέχτηκε τη μοίρα της στα 15 τελευταία λεπτά και δεν είχε την ψυχική δύναμη να την ανατρέψει.
Στη Γαλλία το χρίσμα
Στην επόμενη ημέρα της Εθνικής μπάσκετ, υπάρχει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2015, το οποίο αποφασίσθηκε να διεξαχθεί σε τέσσερις διαφορετικές πόλεις (Μονπελιέ, Ρίγα, Ζάγκρεμπ, Βερολίνο) και τη Γαλλία να αναλαμβάνει το «φιλέτο» της τελικής φάσης που θα διεξαχθεί στη Λιλ. Η ελληνική υποψηφιότητα ατόνησε μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής, αλλά και λόγω του υψηλού κόστους ανάληψης ενός ομίλου και της τελικής φάσης (περίπου 1,5 εκατ. ευρώ).
Η προσμονή για την επιστροφή της Εθνικής στις διακρίσεις, πήρε παράταση ενός ακόμα χρόνου και μπορεί να διατηρούνται η αισιοδοξία και η πεποίθηση για το μέλλον της ομάδας, αλλά το παρόν της δεν πρόσφερε και πάλι χαμόγελα. Η συνεργασία της Εθνικής με τον Φώτη Κατσικάρη είχε όλα τα εχέγγυα για την έναρξη μιας νέας εποχής που δεν έγινε στην Ισπανία, αλλά θα συνεχιστεί γιατί δικαιούται να δοθεί και δεύτερη ευκαιρία, έστω κι αν το αποτέλεσμα αδίκησε τη συνολική προσπάθεια.