H προφανής αδυναμία των εθνικών ομάδων να στελεχωθούν στους προσεχείς προκριματικούς αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος, τον ερχόμενο Νοέμβριο, από τους πρωτοκλασάτους παίκτες τους που αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα και στο ΝΒΑ, καυτηριάστηκε έντονα από τον τεχνικό της εθνικής Ιταλίας, Ετόρε Μεσίνα.
Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε της ήττας των «ατζούρι» από τη Λιθουανία, ο νυν συνεργάτης του Γκρεγκ Πόποβιτς στους Σαν Αντόνιο Σπερς, αναφέρθηκε με τον πιο επικριτικό τρόπο στη διαμορφωθείσα… αδικία που θα υπάρξει στις εθνικές ομάδες για τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ.
Λόγω της άρνησης της Ευρωλίγκας να τηρήσει το νέο πρόγραμμα της FIBA (τα ονομαζόμενα «παράθυρα») και χωρίς να διακόψει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για μια εβδομάδα, τον Νοέμβριο και τον Φεβρουράριο του 2018, oι εθνικές ομάδες καλούνται να διεκδικήσουν την πρόκριση στην τελική φάση με άλλους διεθνείς παίκτες και εφόσον πετύχουν τον στόχο τους, θα καλέσουν την «αφρόκρεμα» των συμπαικτών τους που θα πρέπει να διαλέξουν αν θα αγωνιστούν με τους συλλόγους τους ή στις εθνικές ομάδες.
«Είναι ντροπιαστικό για τις ομοσπονδίες να επιλέξουν αθλητές, να τους δουν να προκρίνονται και να τους λένε “ευχαριστούμε”, αλλά κάποιος άλλος, καλύτερος απ’ εσάς που δεν έπαιξε στα προκριματικά, θα παίξει στην τελική φάση. Είναι ντροπιαστικό για τους αθλητές. Παίζεις για τη χώρα σου, προκρίνεσαι και έρχεται κάποιος άλλος να παίξει αντί για εσένα στην τελική φάση. Είμαι περίεργος να δω ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Θέλω, όμως, να παρακολουθώ περισσότερους καλούς αγώνες των εθνικών ομάδων. Περισσότερους Βαλαντσιούνας, περισσότερους Κουζμίνσκας, Μπελινέλι, Μέλι, Ντατόμε. Ο κόσμος θέλει να βλέπει αυτούς τους παίκτες που είναι ό,τι καλύτερο αναδεικνύει το μπάσκετ της χώρας του, να παίζουν με τις εθνικές ομάδες» υποστήριξε εκνευρισμένος ο Μεσίνα για την αναγκαιότητα δημιουργίας δύο διαφορετικών 12άδων στις περισσότερες εθνικές ομάδες της Ευρώπης, ενόψει των προκριματικών.
• «Πέρασαν 13 χρόνια και η μέρα δεν έχει γίνει ευκολότερη. Σε αγαπάω μπαμπά. Αναπαύσου εν ειρήνη» ήταν το μήνυμα στο Διαδίκτυο από τον γιο του αείμνηστου Αλφόνσο Φορντ, Αλφόνσο Τζόυνιορ, που «έφυγε» σαν χθες το 2004.