Μπάσκετ: Το μέλλον και οι Ελληνες

Μπάσκετ: Το μέλλον και οι Ελληνες

2' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H εμπιστοσύνη στα ελληνικά… χέρια που έδειξαν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, τουλάχιστον κατά το ήμισυ στη στελέχωση των ομάδων τους για την επόμενη περίοδο, θα φανερώσει τον μέσον όρο δυναμικότητας και ανταγωνισμού που θα έχουν οι «αιώνιοι», συγκριτικά με τους αντιπάλους τους στην Ευρωλίγκα, και την προοπτική της πορείας τους μέχρι το φάιναλ φορ του 2019. Η αμερικανοποίηση του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα εντείνεται περισσότερο σε κάθε σεζόν, η Ευρωλίγκα επί ματαίω προσπαθεί να μιμηθεί το ΝΒΑ και έχει επιτρέψει τη συμμετοχή απεριορίστου αριθμού Αμερικάνων, ως εκ τούτου οι Ευρωπαίοι παίκτες, ακόμα και πρωταγωνιστικού επίπεδου, αναζητούνται με το… φανάρι του Διογένη. Στο ελληνικό πρωτάθλημα που ακολουθεί τους κανόνες της Ευρωλίγκας, λόγω και των αναγκών ανταγωνισμού των δύο εκπροσώπων του σε αυτή, η δυνατότητα χρησιμοποίησης έξι ξένων παικτών έχει δημιουργήσει σε κάθε ομάδα τη… δική της «Βαβέλ» και ταυτόχρονα η συνεχιζόμενη φθίνουσα εκπροσώπηση του Ελληνα παίκτη έχει προκαλέσει, ήδη, δύο ζημιογόνα σημάδια. Το πρώτο είναι η άντληση παικτών για την εθνική ομάδα, που στερεύει συνεχώς, λόγω της αμερικανοποίησης των πεντάδων των περισσότερων ομάδων στην Α1 κατηγορία και το δεύτερο αφορά την απάθεια και την αδιαφορία των φιλάθλων για τους ξένους παίκτες που δεν προλαβαίνουν να μάθουν τα ονόματά τους και γνωρίζουν ότι θα είναι μιας…χρήσης για τις ομάδες τους.

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός επιχείρησαν σε μία ακόμα μεταγραφική περίοδο να συνδυάσουν τη διατήρηση ή και την ενίσχυση του ελληνικού «κορμού» με την προσέλκυση Αμερικάνων παικτών που δεν ανήκουν στο πρώτο «ράφι» της αγοράς και ούτε μπορούν να συγκριθούν με μεταγραφές… αεροδρομίου παλαιότερων εποχών και προ κρίσης της ελληνικής οικονομίας. Από τη θέση του πρωταθλητή, ο Παναθηναϊκός για τα τρία επόμενα χρόνια διατήρησε στη νευραλγική θέση του πλέι μέικερ τον Νικ Καλάθη, που βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του. Με την απόκτηση του Παπαπέτρου και την παραμονή του Παππά, ο Παναθηναϊκός ενίσχυσε την ελληνική ταυτότητά του (7 παίκτες) και ενώ η μη ανανέωση συνεργασίας με τους Τζέιμς, Σίνγκλεντον, Γκέμπριελ και Πέιν ήταν αναγκαία, καθώς ο διακαής πόθος επιστροφής στο ευρωπαϊκό φάιναλ φορ δεν υλοποιήθηκε και μερίδιο ευθύνης ανήκε και στους ακριβοπληρωμένους Αμερικανούς παίκτες. Η πρόσφατη απόκτηση του Κιθ Λάνγκφορντ και η επιστροφή του Λάσμε είναι λελογισμένες οικονομικά και αγωνιστικά κινήσεις. Ο Παναθηναϊκός μείωσε αισθητά την οικονομική επένδυση του στους Αμερικάνους και αύξησε τα χρήματα για τους Ελληνες συμπαίκτες τους.

Ο Ολυμπιακός ακολούθησε την πεπατημένη τακτική σχεδιασμού, με τη διατήρηση των Σπανούλη και Παπανικολάου και τους Ελληνες παίκτες να έχουν την πλειοψηφία (8) στο νέο ρόστερ που σχεδιάζει ο Ντέιβιντ Μπλάτ. Προσδοκία από τον νέο τεχνικό του Ολυμπιακού, λόγω και της υψηλής εμπειρίας που έχει στην αμερικανική αγορά, είναι η παρουσίαση καλύτερων ξένων παικτών από τους προκατόχους τους, αλλά και χωρίς να σημειωθεί οικονομική υπέρβαση σε κασέ και ονόματα παικτών. Η μεγαλύτερη αδυναμία του Ολυμπιακού στη θητεία του Γιάννη Σφαιρόπουλου ήταν ο εύστοχος εντοπισμός ξένων και δη Αμερικάνων παικτών που θα ενίσχυαν τους γηγενείς παίκτες, χωρίς να έχουν υπογράψει παχυλά συμβόλαια. Ο σέντερ Λε Ντέι, ο πλέι μέικερ Ουλίαμς-Γκος και οι δύο ξένοι που αναζητούνται στις θέσεις του σούτινγκ γκαρντ και του φόργουορντ θα είναι το μεγάλο «στοίχημα» του Μπλατ για τον νέο Ολυμπιακό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή