Γιώργος Θ. Μαυρογορδάτος

Oπως γράφει ο Γρηγόριος Δαφνής στο αξεπέραστο βιβλίο του «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940» (τ. Α΄, σ. 16), ο Αρμοστής της Ελλάδας στη Σμύρνη Αριστείδης Στεργιάδης είχε πει απερίφραστα στον Γεώργιο Παπανδρέου, που τον επισκέφθηκε λίγο πριν από την Καταστροφή: «Βλέπω την κατάρρευσιν». «Και γιατί δεν ειδοποιείς τον κόσμον να φύγει;», απόρησε ο Παπανδρέου. […]

Ανιστόρητη η ερμηνεία ότι ο θεσμός απορρίφθηκε επειδή ήταν «ξενόφερτος».

Στην εξαιρετικά δυσχερή και αδιέ-ξοδη κατάσταση που βρέθηκε η Ελλάδα στις αρχές του 1921 λόγω του πολέμου στη Μικρά Ασία, η χώρα διέθετε δύο ικανότατους ανθρώπους, στους οποίους μπορούσε και έπρεπε να στηριχθεί: τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο διπλωματικό πεδίο και τον Ιωάννη Μεταξά στο στρατιωτικό. Και τους δύο απέκλεισε και αχρήστεψε ο Δημήτριος Γούναρης, από […]

O Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος υπήρξε υπέρτατη δοκιμασία και «τεστ αντοχής» της βασιλείας σε πολλές χώρες. «Το όχι του βασιλιά» είναι ο τίτλος νορβηγικής ταινίας του 2016, που κυκλοφόρησε διεθνώς με τον αγγλικό τίτλο «The King’s Choice» (Η επιλογή του βασιλιά).

Η αβυσσαλέα αµάθεια που επικρατεί στη χώρα μας για τον θεσμό της βασιλείας (έπειτα από πολυετή πλύση εγκεφάλου) επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από την πλημμυρίδα σχολίων και αναλύσεων κάθε λογής που προκάλεσε ο θάνατος της Ελισάβετ Β΄ και οι επακόλουθες εκδηλώσεις πένθους. Τα σχόλια αυτά φανέρωναν πρώτα πρώτα πλήρη άγνοια της ίδιας της βρετανικής ιστορίας. Εγινε κατά […]

Δεν υπάρχουν Τούρκοι στην Ελλάδα. Αυτό επαναλαμβάνεται μονότονα τα τελευταία χρόνια, σαν τελετουργικός εξορκισμός του προβλήματος της τουρκικής μειονότητας. Η ίδια η μειονότητα συχνά μνημονεύεται χωρίς κανέναν επιθετικό προσδιορισμό. Σκέτα «η μειονότητα». Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι υπάρχουν Τούρκοι. Και υπάρχουν επειδή εξαιρέθηκαν από την ελληνοτουρκική υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών το 1923. Υπάρχουν επίσης ελάχιστοι στα […]

Μπορεί κάποιος να έχει αντιμοναρχικές πεποιθήσεις, αλλά να αναγνωρίζει τα απαράμιλλα πλεονεκτήματα που διαθέτει η βασιλευόμενη δημοκρατία. Αυτά ακριβώς ενσάρκωσε και επιβεβαίωσε η Ελισάβετ Β΄.

Καθώς θυµόµαστε αυτόν τον καιρό τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επακόλουθη εκτέλεση των Eξι που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι, αξίζει να αναφερθεί μια παλαιότερη και σχεδόν άγνωστη ιστορία, με πρωταγωνιστή έναν από αυτούς: τον Νικόλαο Στράτο.

«Και εκείνη δεν απήντησε». Ποιος θυμάται ακόμη αυτή την παλαιική φράση;

Ποιος είπε ή έγραψε πρώτος ότι ο διχασμός «είναι στο DNA μας»; H διατύπωση είναι παραπλανητική για όσους δεν την αντιλαμβάνονται με μεταφορική σημασία, αλλά με κυριολεκτική. Ωστόσο, η σημασία δεν μπορεί παρά να είναι μεταφορική: ενεργούμε όπως ενεργούμε, όχι επειδή ο διχασμός «είναι» στο DNA μας, αλλά «σαν να ήταν» ο διχασμός στο DNA […]

Η Ιστορία ασφαλώς δεν χρησιμεύει όταν πρόκειται για το αδιανόητο ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου. Χρησιμεύει όμως και χρειάζεται οπωσδήποτε όταν την επικαλείται και τη διαστρέφει η εχθρική επιχειρηματολογία και προπαγάνδα, όπως τώρα στην περίπτωση της Τουρκίας.

Για μία ακόµη φορά, ένα φιλόδοξο σχέδιο συνολικής μεταρρύθμισης της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν λέει σχεδόν τίποτε για την «ταμπακιέρα», που βρίσκεται στη ρίζα της πανεπιστημιακής μας κακοδαιμονίας. Αυτή είναι η έλλειψη υποχρεωτικής παρακολούθησης των παραδόσεων και η ετεροχρονισμένη εξέταση των μαθημάτων.