
Διαχρονικές αξίες αποτυπωμένες σε παραδοσιακές φορεσιές και μαντίλια.
Διαχρονικές αξίες αποτυπωμένες σε παραδοσιακές φορεσιές και μαντίλια.
Από τα προβλήματα συστέγασης, στη διελκυστίνδα της προσωρινής μεταστέγασής του σε εγκαταστάσεις των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ.
Εναλλακτικός τρόπος διδασκαλίας με τη βοήθεια κατασκευών, από μια καθηγήτρια στο 1ο Γυμνάσιο Σκάλας Ωρωπού.
Πλατφόρμα εκμάθησης της γλώσσας με πρωτοποριακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο για τα Ελληνόπουλα της διασποράς.
Της Αμοργού και των μικρών Κυκλάδων. Η έρευνα έγινε από τον δρα Παναγιώτη Λιαρόπουλο και το πρότζεκτ θα έχει τη μορφή διαδικτυακής πλατφόρμας, προσβάσιμης σε όλους.
Πώς γίνεται η προσέγγιση με το «οnline grooming» και πώς μπορούν οι γονείς να προστατέψουν τα παιδιά τους.
Μια πρωτοετής φοιτήτρια εξηγεί στην «Κ» πώς η πανδημία «ισοπέδωσε» τις προσδοκίες και ανέτρεψε τα δεδομένα.
Η προπόνηση στο σπίτι μέσω Διαδικτύου, με κανονικό εξοπλισμό ή αυτοσχέδια βαράκια, παρέχει για πολλούς διέξοδο από την καραντίνα.
«Ολοι είμαστε κατά της μετάθεσης της ημερομηνίας των Πανελλαδικών. Βλέπουμε το καλοκαίρι σαν κίνητρο», λέει στην «K» η Μαριεύα.
Για να διασφαλιστεί η ακρίβεια της θεραπείας, εφαρμόζεται πρώτα σε αντίγραφο με τα ανατομικά χαρακτηριστικά του ασθενούς.
Δύο Ελληνες δημιούργησαν την επιχείρηση KENOTOM –κατασκευάζει εξειδικευμένα ηλεκτρονικά για αυτοκίνητα– η οποία συνεργάζεται με «μεγαθήρια» των αυτοκινητοβιομηχανιών.
Ενα μοναδικής αξίας ψηφιακό αρχείο με 93 συνεντεύξεις συμφιλιώνει Ελλάδα και Γερμανία με μνήμες της Κατοχής.
Οι μαθητές της DSA Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Ελληνογερμανικής Αγωγής γιόρτασαν την επέτειο 30 χρόνων από την πτώση του Τείχους, σε εκδήλωση υπό την αιγίδα της γερμανικής πρεσβείας.
Ερχεται, κρατώντας σφιχτά ένα βάζο με άγριες αγκινάρες τουρσί. «Εκλεκτές, τηνιακές», υπογράφει το πεσκέσι του. Ο 29χρονος Αλέξανδρος Ανδροβικ ανήκει στη μειονότητα όσων κατάφεραν να ακολουθήσουν το όνειρό τους και να αισθάνονται πραγματικά ευτυχισμένοι. Εγινε σεφ και επέλεξε να εγκατασταθεί στην Τήνο, αφήνοντας τους φρενήρεις ρυθμούς της Αθήνας για τους… λιγότερο τολμηρούς.
«“Πουλάκι μου!” με αποκαλούσε η μητέρα μου ως παιδί – ίσως λόγω της ισχυρής επιθυμίας μου να κινούμαι ελεύθερα. Μεγαλώνοντας, η αναπηρία μετέτρεψε το σπίτι μου σε “κλουβί”. Μου ήταν αδιανόητο να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι δεν θα μπορούσα να ανοίξω τα φτερά μου, να πετάξω. Σήμερα, είμαι ακτιβίστρια και φοιτήτρια νομικής. Γεννήθηκα στην Εσθονία, ζω στη Σουηδία».