Η ιστορία (ή μήπως ο μύθος;) λέει ότι ο Ισαάκ Νεύτων κατάφερε να αποτυπώσει τον περίφημο νόμο της βαρύτητας όταν του έπεσε στο κεφάλι ένα μήλο από την μηλιά του κήπου στο πατρικό του σπίτι, κάτω από την οποία καθόταν για να προστατευτεί από τον ήλιο.
Ο Αγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος και θεολόγος, πατέρας της Κλασικής Φυσικής, ήταν επίσης και αλχημιστής. Και, με αυτή την ιδιότητα, το 1.704 κατέγραψε με λεπτομερείς υπολογισμούς, βασισμένος και στη Βίβλο και άλλα θρησκευτικά συγγράμματα, την σκέψη του ότι ο κόσμος όπως τον ξέρουμε, θα τελειώσει το 2060.
Μέχρι τότε, βεβαίως, είναι πιθανό να συνεχίζει να καταρρίπτει παγκόσμια ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ ο Αρμάντ Γκούσταβ Ντουπλάντις, ο οποίος υπήρξε καλός μαθητής στα (πιο) νιάτα του, αλλά δείχνει ότι δεν μπόρεσε, δεν ήθελε ποτέ να μάθει τον νόμο της βαρύτητας. Και, μεταξύ μας, πολύ καλά έκανε.
Το βράδυ της Δευτέρας (05/08), στο «Σταντ ντε Φρανς» του Παρισιού, ο Αμερικανό-Σουηδός υπέρ – αθλητής κατέκτησε για δεύτερη φορά στην καριέρα του το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.
Αυτή την φορά, όμως, ήταν πολύ πιο ξεχωριστή από την πρώτη, η οποία έγινε σε ένα άδειο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού. Το παριζιάνικο στολίδι ήταν κατάμεστο και ο «Μόντο», όπως τον φωνάζουν χαϊδευτικά, συνδύασε την επιτυχία του με μια μοναδική παράσταση άνευ προηγουμένου.
Αφού απόλαυσε με ολύμπια (έως εκνευριστική) ηρεμία την μάχη των υπολοίπων για να τερματίσουν… πίσω από εκείνον, συνεχάρη τον Αμερικανό Σαμ Κέντρικς για το ασημένιο μετάλλιο και χάρηκε με την ψυχή του το χάλκινο του καλού του φίλου Εμμανουήλ Καραλή, με τον οποίο αγωνίζονται παρέα από τα παιδικά τους χρόνια.
Και, στη συνέχεια, συγκέντρωσε όλα τα φώτα και τα βλέμμα επάνω του. Αρχικά, σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς, έσπασε με άλμα στα 6.10 το ολυμπιακό ρεκόρ του Βραζιλιάνου Τιάγκο Μπραζ, ο οποίος είχε 6.03 από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016, όταν βεβαίως πήρε το χρυσό μετάλλιο.
Και, στη συνέχεια, με την απαραίτητη αγωνία με αποτυχημένα άλματα, ξεπέρασε με επιβλητικό τρόπο το 6.25, σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ στον ανοιχτό στίβο για ένατη, αλλά και πιο γλυκιά φορά στην απαράμιλλη σταδιοδρομία του.
«Εχω κάνει εικόνα την συγκεκριμένη στιγμή τρισεκατομμύρια φορές. Ηταν ένα παιδικό όνειρο» εξήγησε μετά τον ιστορικό του θρίαμβο ο 24χρονος Αρμάντ, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αποφάσισε να εκπροσωπήσει την Σουηδία εξαιτίας της Σουηδέζας μητέρας του, Ελένα Χέντλουντ, αλλά και επειδή οι Σουηδοί πρόσφεραν στον πατέρα του δουλειά ως ομοσπονδιακό προπονητή στο επί κοντώ.
Οχι χαριστικά, βεβαίως, αφού ο Γκρεγκ Ντουπλάντις υπήρξε στα νιάτα του πολύ καλός αθλητής, με καλύτερη επίδοση 5.80, η οποία την εποχή που κρατούσε το κοντάρι θεωρούνταν αρκούντως αξιοπρεπής, στην σκιά πάντα του Σοβιετικού Σεργκέι Μπούμπκα.
Την τελευταία φορά που ο Τσάρος των Αιθέρων έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ στο επί κοντώ στον ανοιχτό στίβο με 6.14, στις 31 Ιουλίου του 1994, ο Αρμάντ δεν ήταν καν… ιδέα, αφού γεννήθηκε πέντε χρόνια αργότερα.
Το έκανε, όμως, σε μια φουλ αθλητική οικογένεια, αφού εκτός από τον επικοντιστή μπαμπά, η μαμά υπήρξε επταθλήτρια και βολεϊμπολίστρια, ενώ τα μεγαλύτερα αδέλφια του, Αντρέας και Αντουάν, αφιέρωσαν επίσης την ζωή τους στον αθλητισμό, ο πρώτος με το επί κοντώ και ο δεύτερος με το μπέιζμπολ, αφού πρώτα ασχολήθηκε και αυτός με το… οικογενειακό άθλημα.
Η τελευταία κορυφαία επίδοση του Μπούμπκα, ο οποίος έσπασε 35 (!) φορές το παγκόσμιο ρεκόρ, παίρνοντας παχυλό πριμ από τον χορηγό του κάθε φορά που ανέβαζε κατά έναν πόντο τον πήχη, άντεξε είκοσι ολόκληρα χρόνια μέχρι να την αφήσει πίσω με 6.16 ο Γάλλος Ρενό Λαβιλενί στις 15 Φεβρουαρίου του 2014.
Τότε ο 15χρονος Ντουπλάντις κατακτούσε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων για αθλητές κάτω των 18 ετών, προαναγγέλλοντας τι επρόκειτο να ακολουθήσει από έναν χαρισματικό επικοντιστή που άρχισε να κάνει άλματα μόλις στα δύο του χρόνια (!), τρώγοντας επανειλημμένως τα μούτρα του.
Μέχρι να αρχίσει να ασχολείται επαγγελματικά με το άθλημα, είχε κάνει δεκάδες χιλιάδες άλματα. Στις 8 Φεβρουαρίου του 2020, έσπασε για πρώτη φορά το παγκόσμιο ρεκόρ με 6.17, για να ακολουθήσουν άλλες οκτώ παρόμοιες βραδιές, οι οποίες συνδυάζονται μάλιστα με ρεκόρ και στον κλειστό στίβο, όπου έχει επίσης την κορυφαία επίδοση με 6.22.
Η προσωπική του περιουσία χάρη στις διαστημικές επιδόσεις και τις συμφωνίες με ισχυρά brand name όπως η Puma και η Red Bull, φτάνει τα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ. Το χρυσό μετάλλιο θα του αποφέρει περί τις 50 χιλιάδες ευρώ, αλλά αυτό ελάχιστα τον απασχολεί.
Το παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα, η ολυμπιακή δόξα και η αποθέωση από 80 χιλιάδες φιλάθλους έχουν ανεκτίμητη αξία για τον «Μόντο», ο οποίος έμαθε μεγάλος να μιλάει σουηδικά, αλλά νιώθει Σουηδός και πλέον στην σκανδιναβική χώρα θεωρείται εθνικός ήρωας.
Στην λίστα των τραγουδιών που ακούει πριν από κάθε αγώνα ξεχωρίζει ένα με τίτλο «Best Time», ήτοι «Η καλύτερη στιγμή», σε ελεύθερη μετάφραση. Και για τον Αρμάντ, η καλύτερη στιγμή είναι όταν πιάνει το κοντάρι στα χέρια του για να κάνει τα μαγικά του.
«Εχω περισσότερες αμφιβολίες για έναν αγώνα όσο είμαι στο σπίτι, απ’ ότι προτού πηδήξω» παραδέχεται ένας αθλητής με συμπεριφορά ροκ σταρ που παρασέρνει τα πλήθη στον ρυθμό του και έχει θέσει ως νέο στόχο τα 6.30. Μην αμφιβάλλετε ότι σύντομα θα πέσει και αυτή η εξωγήινη επίδοση!
