Ο Ιλκάι Γκιντογκάν γυρίζει εκεί όπου τον αγαπούν

Ηταν ένα διαδικτυακό γράμμα 2.300 λέξεων. Σε αυτό, αποχαιρετούσε τη Μάντσεστερ Σίτι μετά από επτά σεζόν γεμάτες συναισθήματα. «Οταν έφτασα εδώ, ήμουν ένας νεαρός άνδρας χωρίς παιδιά και με πολλά όνειρα. Και φεύγω ως πατέρας που έχει πραγματοποιήσει κάθε όνειρο που είχε», έγραφε συγκινημένος.
 
Ο Ιλκάι Γκιντογκάν αποχαιρετούσε τη Σίτι μετά από μια ιστορική σεζόν όπου, ως αρχηγός, σήκωσε το πρώτο τρεμπλ των Πολιτών και μόλις το δεύτερο αγγλικής ομάδας, 24 χρόνια μετά το πρώτο, της συμπολίτισσας Γιουνάιτεντ το 1999.
 
Το έκανε με βαριά καρδιά, αλλά με την προσμονή για την πραγματοποίηση ενός παιδικού ονείρου: Να φορέσει τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, κάτι που ήθελε να κάνει από τότε που ήταν πιτσιρικάς και έπαιζε μπάλα στους δρόμους του Γκελζενκίρχεν.
 
Δεν μπόρεσε να παίξει στο «Καμπ Νόου», αφού λόγω έργων ανακατασκευής το έκανε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μοντζουίκ. Ακόμα και έτσι, αγωνίστηκε με παιδικό ενθουσιασμό και με την εμπειρία 15 ετών στα γήπεδα, όντας ο πιο αποδοτικός παίκτης των Μπλαουγκράνα με πέντε γκολ και 14 ασίστ, σε μια σεζόν όμως που ολοκληρώθηκε με το απόλυτο μηδέν σε ό,τι αφορά τους τίτλους.
 
Ακόμα και έτσι, περίμενε με χαρά και αδημονία τη δεύτερη σεζόν του στην ομάδα, έστω και αν είχε τις αμφιβολίες του για τη συνύπαρξη με τον νέο προπονητή, τον επίσης Γερμανό Χάνζι Φλικ, με τον οποίο δεν είχαν και τις καλύτερες των σχέσεων στη σύντομη συνεργασία τους στην εθνική ομάδα της χώρας.
 
Πριν από λίγες μέρες, ο Φλικ τον κάλεσε στο γραφείο του και του εξήγησε ότι, παρά την εκτίμηση που τρέφει προς το πρόσωπό του, δεν τον υπολόγιζε ως βασικό για τη φετινή σεζόν. Εκεί, ο Γκιντογκάν κατάλαβε ότι το κλίμα στη Βαρκελώνη δεν τον σήκωνε πλέον.
 
Η Μπάρτσα, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, δεν έχει καταφέρει ακόμα να δηλώσει τη μεγάλη της μεταγραφή, τον Ντάνι Ολμο, και πρέπει να… ξεφορτωθεί χρηματικά βαρίδια για να μπορέσει να το κάνει.
 
Και ο Γκιντογκάν, παρά την περυσινή του προσφορά, έχει μετατραπεί σε ένα τέτοιο «βαρίδιο». Ο ίδιος δεν έβαλε εμπόδια στο πικρό διαζύγιο, παρότι δεν είχε καν στο μυαλό του ότι θα έπρεπε να αποχαιρετήσει τόσο σύντομα τη Βαρκελώνη, όπου είχε εγκατασταθεί μαζί με τη σύζυγό του, Σάρα Αρφαουΐ, και τον μόλις ενός έτους γιο τους, Κουάις.
 
Για να διευκολύνει, μάλιστα, την ομάδα που αγαπούσε από πιτσιρικάς και παρά την κάκιστη ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντί του, ο 33χρονος Γερμανός μέσος δέχθηκε να «χαρίσει» τα 17 εκατ. ευρώ που είχε λαμβάνειν την επόμενη διετία και να φύγει ως ελεύθερος, αν και είχε ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο.
 
Δεν έχουν περάσει παρά λίγες εβδομάδες αφότου ο πρόεδρος του συλλόγου, Τζουάν Λαπόρτα, υποστήριζε ότι οι «μαύρες» οικονομικά μέρες της Μπάρτσα ήταν πολύ κοντά στο να αποτελέσουν παρελθόν. Σύμφωνα με τον ισχυρό άνδρα του συλλόγου, αυτός θα μπορούσε πλέον να μπει στον κανόνα του «1 προς 1» της Λίγκας. Να έχει τη δυνατότητα, δηλαδή, να ξοδεύει σε μεταγραφές ανάλογα με τα έσοδά του. Τα λόγια, όμως, δεν έγιναν ποτέ πράξεις.
 
Και τώρα τι; Ο «Γκούντο» είχε μεγάλες προτάσεις από ομάδες Σαουδικής Αραβίας, Κατάρ και Τουρκίας, όπου σκέφτεται στο μέλλον να κλείσει την καριέρα του. Αυτή τη στιγμή, όμως, νιώθει και ξέρει ότι μπορεί ακόμα να είναι πολύ χρήσιμος και αποδοτικός στο υψηλότερο επίπεδο.
 
Παρ’ όλα αυτά, πριν από λίγες ημέρες επέλεξε να βάλει τίτλους τέλους στη θητεία του στην εθνική ομάδα, όπου δεν μπόρεσε να κατακτήσει έναν μεγάλο τίτλο, όντας άτυχος, αφού ένας σοβαρός τραυματισμός στην πλάτη τού στέρησε την ευκαιρία να είναι μέλος της 23άδας που πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο στα γήπεδα της Βραζιλίας, το καλοκαίρι του 2014.
 
Μια από τις πρώτες του ενέργειες όταν έμαθε ότι τελείωσε από την Μπαρτσελόνα, ήταν να τηλεφωνήσει στον πρώην προπονητή του. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα ένιωσε πικρία για το άδοξο «αντίο» του πρώην αρχηγού του στην ομάδα, που σημάδεψε και τη δική του ζωή, αλλά με χαρά άνοιξε ξανά την αγκαλιά του στον ποδοσφαιριστή.
 
Το βράδυ της Τετάρτης (21/08), στο εστιατόριο «Tast Catala» του Πεπ στο Μάντσεστερ, οι δύο άνδρες κάθισαν και συζήτησαν για 50 λεπτά για την επιστροφή του Γκιντογκάν εκεί όπου τον αγαπούν, παρέα με τον εκτελεστικό διευθυντή Φεράν Σοριάνο, ο οποίος δεν είχε κανένα πρόβλημα να λειτουργήσει ως φωτογράφος και να βγάλει φωτογραφίες τον «Γκούντο» με φιλάθλους έξω από το εστιατόριο.
 
«Είμαι ευτυχισμένος να λέω ότι φεύγω από εδώ ως πρωταθλητής, και δεν έχω τίποτε άλλο από αγάπη για τον σύλλογο στην καρδιά μου», έγραφε στο αποχαιρετιστήριο γράμμα, το οποίο θα σκίσει με μεγάλη ικανοποίηση, αφού επιστρέφει στο ποδοσφαιρικό του σπίτι.
 
Εκεί όπου ο Ρούμπεν Ντίας τον φώναζε χαϊδευτικά «Ζιντάν» για την τρομερή τεχνική του κατάρτιση και εκείνος, αστειευόμενος, του απαντούσε ότι «όχι, όχι, σήμερα ήμουν ο Πίρλο. Αύριο θα είμαι και πάλι ο Ζιζού».
 
Κάθε ημέρα, σε κάθε προπόνηση, γελούσε και περνούσε καλά, πράγμα σπάνιο στο ποδόσφαιρο. Κάθε τρεις και λίγο οι σύζυγοι και οι σύντροφοι των παικτών διοργάνωναν μπάρμπεκιου. Είχε έρθει πολύ κοντά με τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα, επίσης Γερμανό, Στέφαν Ορτέγα, με τον οποίο κάθε πρωί έκαναν ωραίες συζητήσεις πίνοντας το εσπρεσάκι τους.
 
Ενιωσε την τελευταία του σεζόν σαν ταινία, όπως αυτή που γύρισε το Netflix για το ιστορικό τρεμπλ. Μια ταινία με ονειρεμένο φινάλε, αφού ολοκληρώθηκε στην πατρίδα των προγόνων του, παρέα με όλη την οικογένειά του στη μαγευτική Κωνσταντινούπολη, όπου κατέκτησε τον 14ο και πιο σημαντικό του τίτλο με τη Σίτι.
 
Μέχρι την ώρα του τελικού του Champions League με την Ιντερ, στο μυαλό του είχε παίξει 500 φορές το ματς. Και, μόλις ολοκληρώθηκε με νίκη, έστω και στα σημεία, ο πρώτος που είδε μπροστά του ήταν ο Ορτέγα. Αγκαλιάστηκαν για ώρα και εκεί ξέσπασε. Αρχισε να κλαίει, νιώθοντας ευτυχία και ανακούφιση ταυτόχρονα.
 
Ετρεξε στην εξέδρα και όλοι οι δικοί του φώναζαν: «Τα κατάφερες. Τα κατάφερες. Τα κατάφερες». Πράγματι, τα είχε καταφέρει και έφευγε ολοκληρωμένος για να κάνει πραγματικότητα το παιδικό όνειρο, που όμως τελείωσε απότομα.
 
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα ίσως περίμενε ότι θα έφευγαν μαζί από τη Σίτι. Ηταν, άλλωστε, η πρώτη του μεταγραφή όταν ανέλαβε την ομάδα το 2016. Η μοίρα θέλει να ανταμώνουν εκ νέου στο «Ετιχαντ». Και, ποιος ξέρει, ίσως τελικά να φύγουν και μαζί, έχοντας πρώτα γράψει λαμπρή ιστορία στον σύλλογο του Μάντσεστερ…