Δηλώσεις στήριξης σαν αυτήν της Τέιλορ Σουίφτ προς την Κάμαλα Χάρις ενέχουν πάντοτε τον κίνδυνο του αντίθετου αποτελέσματος από το προσδοκώμενο. Ενδέχεται δηλαδή να μην ωθήσουν το κοινό σε πράξη, αλλά σε παράλειψη: «Ποια είναι η Τέιλορ Σουίφτ για να μας πει τι να ψηφίσουμε;» μπορεί να σκεφτεί κάποιος από τους εκατομμύρια ακολούθους της, διαπιστώνοντας τη διάσταση ανάμεσα στα συμφέροντα του ειδώλου και τα δικά του.
Αυτόν τον κίνδυνο κατέρριψε ο Ελον Μασκ, προτείνοντας στην τραγουδίστρια με ένα γλοιώδες τουίτ να της χαρίσει ένα παιδί, ώστε να πάψει να είναι «Childless Cat Lady», όπως αυτή σκωπτικά αυτοπροσδιορίζεται. Αυτό είναι το πλεονέκτημα της Κάμαλα: όσα βάρη κι αν κουβαλάει η δήθεν συστημικότητά της, η αντίπερα όχθη της μάτσο ανοησίας θα είναι πάντα πολύ τρομακτικότερη.
Μάσκες
Η μοχθηρία και ο συντηρητισμός δεν κρύβονται, όσο υψηλής τεχνολογίας κι αν είναι το καμουφλάζ τους. Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπήρχε καν υψηλή τεχνολογία· υπήρχαν μάσκες και κουκούλες. Οι περισσότεροι έμαθαν ήδη από το 2015 τι συμβαίνει όταν αυτές πέφτουν· στην έκτακτη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος, όμως, έμελλε να το πληροφορηθούν και κάποιοι δογματικοί αρνητές της αλήθειας, που το 2015 είχαν ακόμη αυταπάτες.
Τα χυδαία γιουχαΐσματα που επιφύλαξαν οι οπαδοί του Στέφανου Κασσελάκη σε στελέχη όπως η Ολγα Γεροβασίλη και ο Κώστας Ζαχαριάδης μπορούν να ιδωθούν και ως μάθημα. Οποιος καλλιεργεί στρατιές μαινόμενων φανατικών, επενδύει στο ίδιο του το τέλος.
Κλασική συνταγή
Το αστέρι του ΣΥΡΙΖΑ δύει, αλλά η παρακαταθήκη του συνεχίζει να εμπνέει. Η αθηναϊκή πλημμύρα της προηγούμενης εβδομάδας δεν έφερε τον δήμαρχο αντιμέτωπο με τη ρηχότητα του προεκλογικού του λόγου.
Οι Αθηναίοι που σκαρφάλωσαν στα αυτοκίνητά τους για να γλιτώσουν από τους αστικούς χειμάρρους δεν έδωσαν στον Χάρη Δούκα το απαιτούμενο ερέθισμα για να καταλάβει ότι κάτι δεν πήγε καλά στα λόγια ή στις πράξεις του. Αντιθέτως, ο δήμαρχος τα έριξε στους υποστηρικτές του Μαξίμου που τον διαβάλλουν και στην ίδια την κυβέρνηση που δεν φρόντισε να κάνει τη δική του δουλειά. Συνταγή ΣΥΡΙΖΑ: για όλα φταίνε οι άλλοι. Το πιάτο είναι χορταστικό, αλλά η ιστορία έδειξε πως οι πελάτες το βαριούνται εύκολα.
Σκανδαλολογία
Κάποιοι βέβαια προτιμούν να ζουν στο παρελθόν κι ας είναι όσο βαρετό θέλει. Εχουν ανοσία στην πλήξη του. Απόδειξη είναι αυτό που συνέβη στο X πριν από λίγες ημέρες: μία ανάρτηση της Νίκης Κεραμέως εμφανίστηκε μυστηριωδώς στον λογαριασμό της Αννας Διαμαντοπούλου. Οσοι έχουν μάθει να ζουν εισπνέοντας κι εκπνέοντας σκάνδαλα είδαν και στο περιστατικό αυτό ακόμα ένα: η Αννα Διαμαντοπούλου στηρίζει τη Ν.Δ. κρυφά, είπαν, και κάπως έτσι η υποψήφια πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προδόθηκε. Τι έχει να κερδίσει οποιοδήποτε από τα δύο μέρη, όμως, από το μοίρασμα του υλικού της υπουργού; Κάποιος λίγο πιο πονηρεμένος θα έλεγε ότι οι πολιτικοί συνεργάζονται με την ίδια εταιρεία διαχείρισης social media και κάποιος από τους διαχειριστές μπέρδεψε τους λογαριασμούς. Αποκλείεται, όμως. Οι λογικές εξηγήσεις άλλωστε δεν παράγουν σκάνδαλα.
Γκουρμεδιές
«Τρώνε τους σκύλους, τις γάτες, τα κατοικίδια των ανθρώπων που ζουν εκεί». Η αηδιαστική εικόνα του Ντόναλντ Τραμπ για τις διατροφικές συνήθειες των μεταναστών στο Οχάιο είναι, κατά δήλωσή του, προϊόν τηλεοπτικής ενημέρωσης. Ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ό,τι άκουσε, και ό,τι δήλωσε έγινε έπειτα τροφή για εκατομμύρια ακόμα σκανδαλοθηρικούς εγκεφάλους. Εδώ δεν χωράει πολιτική κόντρα· δεν χρειάζεται «fact checking»· αρκεί μόνο να αναρωτηθεί κανείς: πόσο πιθανό είναι στο Σπρίνγκφιλντ του Οχάιο να μην υπάρχει τίποτα πιο νόστιμο;
