Ανώφελο να αναρωτιέται κανείς ποιο βιβλίο έρχεται πρώτο κάθε εβδομάδα στις προτιμήσεις των κατοίκων του Χόλιγουντ ή ακόμα και ολόκληρης της Αμερικής. Κατά πάσα βεβαιότητα, μία από τις δεκάδες ανεπίσημες βιογραφίες που εκδίδονται τα τελευταία χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες με ρυθμούς μυδραλιοβόλου. Η βιογραφία, όπως είναι γνωστό, αποτελεί ξεχωριστό λογοτεχνικό είδος και συνήθως πρόκειται για μία πολύ σοβαρή υπόθεση την οποία διαχειρίζονται εξαιρετικά έμπειροι συγγραφείς.
Δεν είναι, όμως, αυτή η περίπτωσή μας. Εδώ οι «βιογραφίες» είναι απλώς το ασφαλές όχημα για να πλουτίσουν εκδοτικοί οίκοι αλλά και όσοι αναλαμβάνουν να βγάλουν στη φόρα τα άπλυτα μιας διασημότητας της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Το «θεάρεστο» αυτό έργο πέφτει στους ώμους πρώην εραστών, φιλενάδων, παραγωγών, οικιακών βοηθών οποιουδήποτε, δηλαδή, μπορεί να είχε κάποιου είδους σχέση με τον άτυχο σταρ. Ολα αυτά ασφαλώς με το αζημίωτο. Στην ίδια κατηγορία εμπίπτουν και οι βιογραφίες που γράφονται σαν μυθιστορήματα διαθέτουν, συνήθως, μία πιο επεξεργασμένη γραφή και οι στόχοι είναι λιγότερο ευδιάκριτοι.
Μητρική συγγνώμη
Τελευταίο σχετικό παράδειγμα, το μυθιστόρημα της μητέρας της (ελληνικής καταγωγής) Τζένιφερ Ανιστον. Η μαμά Ανιστον στο βιβλίο της, παρά το λογοτεχνικό περίβλημα, δεν χαρίζεται στην κορούλα της, παρουσιάζοντας στους αναγνώστες μία καθόλου διασκεδαστική εικόνα της πρωταγωνίστριας της τηλεοπτικής σειράς «Friends» και συμβίας του Μπραντ Πιτ. Πάντως, μετά την τεράστια δημοσιότητα που είχε το «μυθιστόρημα» (και τις αντίστοιχες πωλήσεις), η κ. Ανιστον βγήκε σε τηλεοπτικό σόου για να ζητήσει συγχώρεση από την κόρη της για το κακό που της έκανε.
Ασφαλώς, οι βιογραφίες που πουλάνε περισσότερο είναι αυτές που αποκαλύπτουν ανεξερεύνητες πτύχες της ζωής των σταρ και τις προσφέρουν στο φιλοθέαμον κοινό ως φτηνά κουτσομπολιά. Ας πούμε, μία υποτιθέμενη, πραγματική ή λιγότερο πραγματική, ομοφυλοφιλία αποτελεί «σίγουρο χαρτί». Ρωτήστε την Πατρίσια Μπόσγουερθ, η οποία έφερε πρώτη στο φως τις σεξουαλικές περιπέτειες του Μοντγκόμερι Κλιφτ με άτομα του ιδίου φύλου.
Τα διαζύγια
Φυσικά, από αυτήν την κατηγορία δεν θα μπορούσε να λείπει ο Τομ Κρουζ, η ερωτική ζωή του οποίου έχει περάσει από το κόσκινο δεκάδων περιοδικών και ταμπλόιντ ανά τον κόσμο. Τον Κρουζ έχει «αναλάβει» ο Ουέμσλεϊ Κλάρκσον, ο οποίος αποφάσισε να επανεκδώσει μία παλαιότερη βιογραφία που είχε γράψει για τον Κρουζ, προσθέτοντας μερικές σελίδες με πικάντικες λεπτομέρειες από το διαζύγιό του με την Νικόλ Κίντμαν αλλά και τα νενανικά του χρόνια, όπου εμμέσως πλην σαφώς ο Τον Κρουζ εμφανίζεται τουλάχιστον ως «αμφί».
Ο Χάρισον Φορντ τη γλίτωσε προς το παρόν, αλλά η τελευταία του βιογραφία, που εκδόθηκε πολύ πριν από το πρόσφατο διαζύγιό του, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Στο βιβλίο του Γκάρι Τζένκινς «Ενας όχι τέλειος ήρωας» μαθαίνουμε τις πιο μύχιες σεξουαλικές του προτιμήσεις, καυτές λεπτομέρεις για όλες τις ερωτικές του σχέσεις καθώς και την… απαράδεκτη φοβία του για τα γηρατειά. Η Τζέιν Φόντα θα πρέπει να περιμένει (με πολύ αγωνία) την 6η Σεπτεμβρίου για να μάθει τι έγραψαν ή φαντάστηκαν για την προσωπική της ζωή. Αντίθετα, η Τζούλια Ρόμπερτς ό,τι είχε να πάθει, το έπαθε (αν και κανείς δεν μπορεί να ξέρει). Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί τρεις βιογραφίες της όπου μαθαίνουμε, ανάμεσα στα άλλα, συγκλονιστικές ειδήσεις που χάνονται στο βάθος του χρόνου (όπως για παράδειγμα, με ποιον τα είχε στο Γυμνάσιο). Επίσης, ξεχωρίζει η αποκάλυψη περί συνεχών διαπληκτισμών με τους γονείς της, συχνά για θέματα ενδυματολογικών επιλογών.
Ο «νευρικός εραστής»
Οι διαρκείς αναταράξεις της προσωπικής ζωής του Γούντι Αλεν προσφέρουν πρώτης τάξεως ευκαιρίες για έντυπο κουτσομπολιό και κίτρινη δημοσιογραφία. Η Μάριον Μέαντ δεν ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία, καθώς έχει να επιδείξει δύο «σοβαρές» απόπειρες βιογράφησης της Ντόροθι Πάρκερ και του Μπάστερ Κίτον. Στο τελευταίο της βιβλίο, «Η χωρίς κανόνες ζωή του Γούντι Αλεν», βάζει στο στόχαστρο τον Νεοϋορκέζο σκηνοθέτη και ηθοποιό, προσφέροντας βήμα στην εγκαταλελειμμένη (και προδομένη) Μία Φάροου η οποία έχει κάθε λόγο να μην έχει πολύ καλή γνώμη για τον πρώην φίλο της. Κάτι άλλο που κάνει εντύπωση στο βιβλίο, εκτός από τις λεπτομέρειες της ερωτικής ζωής του Αλεν (διά στόματος Μία Φάροου), είναι οι προσωπικές φωτογραφίες του ηθοποιού με τη νέα του σύντροφο και την υιοθετημένη τους κόρη (ένας Θεός ξέρει πώς και με ποια μέσα αποκτήθηκαν). Ο ίδιος ο Γούντι Αλεν αντιμετωπίζει τον γεγονός με (σχετική) ψυχραιμία: «Δεν διαβάζω βιβλία-σκουπίδια».
Από τους επίδοξους βιογράφους δεν γλιτώνουν και οι σταρ που παλεύουν ακόμα να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με την εφηβεία. Η προσωπική ζώη των Ματ Ντέιμον ή του Λεονάρντο ντι Κάπριο, έστω κι αν μετράει δύο, το πολύ τρεις δεκαετίες, βρίσκεται στη διάθεσή σας. Αλλά αν οι ζωντανοί έχουν το περιθώριο να καταφύγουν στη Δικαιοσύνη για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, τι να πουν και όσοι έχουν αποδημήσει εις Κύριον. Ετσι, η Νάταλι Γουντ δεν θα μάθει ποτέ για τη βιογραφία της που δημοσιοποιεί λεπτομέρειες για τις σχέσεις της τόσο με τον άντρα της, Ρόμπερτ Βάγκνερ όσο και με τον ηθοποιό Κρίστοφερ Ουόκεν. Το ίδιο ισχύει και για τον Ουίλιαμ Χόλντεν, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Σάντα Μόνικα, ύστερα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Κοιτώντας τη ζωή από την κλειδαρότρυπα
3' 58" χρόνος ανάγνωσης
