Εικόνες του κόσμου από τον Κώστα Τσόκλη

Εικόνες του κόσμου από τον Κώστα Τσόκλη

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι μανσέτες του μπεζ πουκαμίσου του Κώστα Τσόκλη είχαν μπογιά. Ενα έντονο -μαγευτικό- μπλε χρώμα που αποδείκνυε ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν από τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, προσπαθούσε ώστε να είναι τα πάντα στην εντέλεια. Η αναδρομική που εγκαινιάζεται απόψε στο Φιξ, συγκεντρώνει 109 έργα του στον νέο, διευρυμένο προς τη μεριά της Συγγρού, χώρο του μουσείου. Δημιουργίες που καλύπτουν όλο το φάσμα της πορείας του παραγωγικού αυτού καλλιτέχνη, που «συνέβαλε στην άρση των διαφορών ανάμεσα στη γλυπτική και τη ζωγραφική», όπως επισήμανε η διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Αννα Καφέτση.

Σύντομη ξενάγηση

«Αυτή η έκθεση είναι η πρώτη του κύκλου των αναδρομικών μας εκθέσεων και είναι αφιερωμένη σε έναν καλλιτέχνη του 2ου Μοντερνισμού, που θεωρείται από τις πιο ριζοσπαστικές φάσεις της τέχνης στην Ελλάδα. Ηγετική θέση στην ομάδα των δημιουργών αυτών κατέχει ο Κώστας Τσόκλης, του οποίου τα έργα έτσι και αλλιώς έχουν ιδιαίτερη θέση στο μουσείο μας», είπε η Αννα Καφέτση, συμπληρώνοντας ότι έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στα προγράμματα για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Τη σκυτάλη πήρε η επιμελήτρια της έκθεσης Κατερίνα Κοσκινά, η οποία έκανε μια σύντομη ξενάγηση στον κόσμο του Τσόκλη ξεκινώντας από την πρώιμη φάση των σπουδών του στην ΑΣΚΤ, τη μαθητεία του στην Ιταλία και τη Γαλλία, το πέρασμά του από τη Γερμανία, τη διεθνή καταξίωση που γνώρισε στην Μπιενάλε της Βενετίας με το έργο του «Καμακωμένο Ψάρι», μέχρι και τα τελευταία του έργα που περιλαμβάνονται στην έκθεση.

Κάθε τόσο, οι ομιλίες διακόπτονταν από τον θόρυβο που ακουγόταν από τις αίθουσες: εκεί φιλοξενούνται οι πιο πρόσφατες εγκαταστάσεις «Οι άγγελοι του μέλλοντος είναι πασαλειμμένοι με σκατά» και «Σεισμός».

Στην πρώτη βλέπουμε «πλάνα» από μία χωματερή της οποίας τα σκουπίδια απλώνονται μέχρι τα πόδια μας. Εκεί κάποιες ανθρώπινες φιγούρες -ντυμένες ή γυμνές- προσπαθούν να αναδυθούν. Κάποιες τα καταφέρνουν, κάποιες όχι. Στη δεύτερη βλέπουμε την εικόνα του κατεστραμμένου από τον σεισμό τοίχο του εργαστηρίου του καλλιτέχνη, με τις ρωγμές και τα κομματάκια του τσιμέντου.

Ανάγνωση της ζωής

Ο καλλιτέχνης χαρακτήρισε την έκθεσή του «ομαδική», βλέποντας ξεκάθαρα αρκετούς εικαστικούς εαυτούς, με πολλούς από τους οποίους νιώθει τώρα ότι είχε μονάχα το ίδιο όνομα: τον νεαρό Τσόκλη, τον τριαντάρη, τον μεσήλικα και τον πιο ώριμο, που δεν έχουν όμως σχέση μεταξύ τους. Είχε ένα ύφος απολογητικό, λέγοντας πως ήταν σφάλμα το γεγονός ότι εμπορεύτηκε την ικανότητά του να αντιγράφει εικαστικά διάφορα φαινόμενα -δηλαδή να ζωγραφίζει- αν και αυτό ήταν κοινός τόπος για τους συνομήλικούς του καλλιτέχνες. «Αυτό που ήθελα να πετύχω ήταν ο πολλαπλασιασμός των δυνατοτήτων που είχα να προκαλέσω μέσα από τα έργα μου τη συγκίνηση και να προτείνω ταυτόχρονα με την τέχνη έναν κώδικα ανάγνωσης της ζωής».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή