Ενας ιδιόρρυθμος μουσικός και ένας ασυνήθιστος άνθρωπος ήταν ο Σκρίμιν Τζέι Χόκινς. Γύρω από την ξεχωριστή του προσωπικότητα, ο φανατικός οπαδός του Νίκος Τριανταφυλλίδης, δημιούργησε το ντοκιμαντέρ «Ι put a spell on me», που γυρίστηκε λίγο πριν από το θάνατο του Χόκινς. Για την ιδιαίτερη σχέση του με τη μουσική του Χόκινς και με τον ίδιο μας μίλησε ο σκηνοθέτης. «Εχοντας τη διπλή ιδιότητα του σκηνοθέτη και του μουσικού παραγωγού τον κάλεσα για συναυλίες στην Ελλάδα, του συστήθηκα ως σκηνοθέτης και τού πρότεινα να κάνω μια ταινία γι’ αυτόν, κάτι που παραδόξως δεν επιχείρησε ποτέ κανείς», λέει ο Νίκος Τριανταφυλλίδης. «Διαπιστώνοντας ότι είχα ειλικρινείς προθέσεις δέχτηκε και τον Σεπτέμβριο του ’99 κάναμε τα γυρίσματα στην Αθήνα. Μετά από το θάνατό του ακολούθησαν γυρίσματα με συνεντεύξεις, στις οποίες προσπάθησα να τον ξανασυναντήσω μέσα από τα βλέμματα των ανθρώπων που τον αγάπησαν. Δεν με ενδιέφερε η νεκρολογία. Το μελοδραματικό στοιχείο σε σχέση με τον Τζέι δεν είναι ο θάνατος, αλλά άλλα πράγματα, όπως ο ρατσισμός και η μοναξιά. Δεν είναι μια ταινία για τη μουσική του, αλλά μια ταινία για την ανθρώπινη επιβίωση. Σε έναν δεύτερο κύκλο γυρισμάτων που δεν προλάβαμε να κάνουμε, ήθελα να τον κάνω να αποκαλύψει ακόμη περισσότερα και να δείξω ακόμη περισσότερο την επιθυμία του να τραγουδήσει όπερα. Θα τέλειωνα με τον Σκρίμιν να τραγουδάει Αβε Μαρία και Φίγκαρο».
Η σχέση του Νίκου Τριανταφυλλίδη με τον Σκρίμιν Τζέι Χόκινς άρχισε μέσα από μια ταινία. «Τον πρωτοάκουσα στο Πέρα απ’ τον Παράδεισο του Τζάρμους και παρά λίγο να πέσω από το κάθισμα. Αμέσως μ’ έπιασε μανία με τη μουσική του και με τον ίδιο. Αν και η εποχή μας είναι χωρίς ήρωες εγώ τους δικούς μου ήρωες τους διατηρώ πολύ ψηλά. Ο Σκρίμιν έχει επηρεάσει καταλυτικά την κουλτούρα μας τόσο στη μουσική όσο και στις ταινίες. Ομως αυτό που αποκαλούμε mainstream έχει καταλύσει τα πάντα και περιθωριοποιεί όσους δεν χωρούν σε στερεότυπα. Ετσι κι εκείνος, πλήρωσε το τίμημα της μουσικής βιομηχανίας.
Μετά από το ντοκιμαντέρ για τον Σκρίμιν Τζέι Χόκινς, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης ετοιμάζει ένα ακόμη ντοκιμαντέρ για το garage punk της δεκαετίας του ’60, αλλά έχει και σχέδια για δύο ταινίες μυθοπλασίας. Η μία διαδραματίζεται στην Αστόρια και η άλλη με προσωρινό τίτλο «Ονειρα βουτηγμένα στο χρήμα» έχει ήρωα έναν μαγαζάτορα της νύχτας που προσπαθεί να κρατήσει το κέντρο του ανοιχτό. «Η σύγχρονη τεχνολογία μας απελευθερώνει πλήρως σε σχέση με το κόστος που μπορεί να έχει ένα ντοκιμαντέρ», λέει ο Νίκος Τριανταφυλλίδης. «Πέρασα πιο δύσκολα απ’ ό,τι στις ταινίες μυθοπλασίας, αλλά απολαμβάνω να καταστρέφω τον φορμαλισμό των προηγούμενων ταινιών μου». Η ταινία που ήδη έχει προβληθεί σε φεστιβάλ του Μόντρεαλ και του Λονδίνου, έχει βρει διανομή στην Ιαπωνία και θα συμμετάσχει στο φεστιβάλ της ισπανικής πόλης Χιχόν.