Ποιος λαός στον κόσμο αγαπά πολύ τα μιούζικαλ; H απάντηση δεν είναι «οι Βρετανοί», όπως θα νομίζουν οι περισσότεροι. Τελευταία, η πρωτεύουσα του συγκεκριμένου είδους έχει γίνει το Αμστερνταμ, ενώ οι στατιστικές αποδεικνύουν ότι το 20% του ενήλικου πληθυσμού της χώρας -δηλαδή κάτι παραπάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι- πηγαίνει σε μιούζικαλ τουλάχισον μία φορά τον χρόνο. Πριν από 13 χρόνια το αντίστοιχο νούμερο ήταν μόνο 200.000. H ραγδαία αύξηση στον αριθμό των εισιτηρίων έχει ως αποτέλεσμα το να έχει «μεταφερθεί» το «Γουέστ Εντ» στην Ολλανδία.
«Αΐντα»
Τον τελευταίο καιρό, ο Ελτον Τζον και ο Τιμ Ράις επέλεξαν τη Χάγη για την παγκόσμια πρεμιέρα του νέου τους μιούζικαλ «Αΐντα», μια παραγωγή της Ντίσνεϊ. Στην ίδια πόλη παρουσιάστηκε και η παγκόσμια πρεμιέρα του μιούζικαλ «Γκρέις», που αναφέρεται στη ζωή της πριγκίπισσας του Μονακό, Γκρέις Κέλι, του Αμερικανού συνθέτη Σάι Κόλμαν. Πίσω από τη μουσική επανάσταση των Ολλανδών κρύβεται ένα όνομα που σε πολλούς ίσως να θυμίζει κάτι: ο ιμπρεσάριος Γιοπ ντεν Εντεν, ο άνθρωπος που έβγαλε πολλά λεφτά ως παραγωγός σε τηλεοπτικές σειρές αντίστοιχες του δικού μας «Μεγάλου Αδελφού». H πρώτη του απόπειρα να μεταφέρει ένα μιούζικαλ που είδε στο Λονδίνο, στην πατρίδα του, ήταν αποτυχημένη. Αυτό τον έκανε να στραφεί στον πιο διάσημο Βρετανό παραγωγό μιούζικαλ, τον Κάμερον Μάκιντος.
Ενα μικρό παλάτι
«Κατασκευάστε μεγάλα θέατρα και ο κόσμος θα έρθει», είπε ο ιδιοφυής Μάκιντος στον Εντε, και εκείνος άκουσε τη συμβουλή του. Αγόρασε ένα θέατρο στη Χάγη που ήθελε αναπαλαίωση και το έκανε ένα μικρό παλάτι 1.750 θέσεων, εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, εστιατόρια και αίθουσες για πριβέ πάρτι. O Μάκιντος εντυπωσιάστηκε και άρχισε να αναθέτει στον Εντε την παραγωγή κορυφαίων μιούζικαλ του Γουέστ Εντ. Σήμερα η εταιρεία του είναι ιδιοκτήτρια πέντε θεάτρων και θα ανεβάζει αυτήν τη σεζόν εννέα μιούζικαλ. Μόνο την «Αΐντα» αναμένεται να παρακολουθήσουν 1,5 εκατομμύριο Ολλανδοί.
«Πάντα είχα πίστη στο κοινό», τονίζει ο Εντε, συμπληρώνοντας: «Μπορεί η Ολλανδία να είναι μικρή χώρα, όμως οι κάτοικοί της έχουν διεθνείς προτιμήσεις στο θεατρικό τους γούστο». Μέχρι στιγμής, πάντως, η εταιρεία του δεν έχει βάλει στόχο να προσελκύσει στη χώρα διεθνές κοινό. Ολες οι παραστάσεις είναι στα ολλανδικά, χωρίς υποτίτλους. Από την άλλη πλευρά, έχει συνάψει συμμαχίες με σπουδαίες εταιρείες του εξωτερικού και εξασφαλίζει τα καλύτερα μιούζικαλ από την Αμερική και τη Βρετανία. O «Βασιλιάς των Λεονταριών», ο «Τιτανικός» και ο «Πυρετός του Σαββατόβραδου» έχουν σειρά τους επόμενους μήνες. Παράλληλα, ο Εντε κάνει και δικές του παραγωγές όπως «Οι τρεις μασκοφόροι», ο «Ντέρτι ντάνσιν» και ο «Ντράκουλα», που θα παρουσιαστούν πρώτα στην Αμερική και μετά στην Ολλανδία.