Λαμπρά ονόματα και Ετος Βέρντι

Λαμπρά ονόματα και Ετος Βέρντι

5' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H βιομηχανία δίσκων κλασικής μουσικής αλλάζει καθημερινά μορφή. Οι συγχωνεύσεις εταιρειών είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο με πολλαπλές συνέπειες. Παρ’ ότι οι ξεχωριστές ονομασίες -τα labels- διατηρούνται, ο σχεδιασμός των παραγωγών γίνεται κεντρικά και επηρεάζει καθοριστικά τα προφίλ των εταιρειών. Πρακτικά, για τις περισσότερες πολυεθνικές, η σημερινή πραγματικότητα μεταφράζεται στην παραγωγή κάποιων, πολύ συγκεκριμένων προϊόντων πολυτελείας σε συνάρτηση με διάσημους καλλιτέχνες, μαέστρους, σολίστες και τραγουδιστές, ενώ ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην όλο και ευρύτερη αξιοποίηση παλαιότερων ηχογραφήσεων στο πλαίσιο ποικίλων οικονομικών σειρών. Οι εξελίξεις αυτές έχουν επηρεάσει ελάχιστα τις μικρότερες εταιρείες, που με το εξειδικευμένο ρεπερτόριο συνεχίζουν να ανοίγουν νέους δρόμους.

Συμφωνική μουσική

Χαρακτηριστική εμπιστοσύνη στο όνομα του Λόριν Μααζέλ δείχνει η BMG, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να ολοκληρώσει τα συμφωνικά άπαντα του Ρίχαρντ Στράους. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πέμπτος δίσκος («Δον Κιχώτης», Ρομάντσα για βιολοντσέλο, σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο), που αποδεικνύει την εξοικείωση του Αμερικανού αρχιμουσικού με τον πληθωρικό λυρισμό των μεγαλόπνοων φράσεων όσο και με τις λεπτές αποχρώσεις των πιο ιδιωτικών σελίδων του Στράους.

Η DG έδωσε στον ανερχόμενο Μιχαήλ Πλετνιέφ την ευκαιρία να πλουτίσει τη δισκογραφία με έργα του Σοβιετικού Ρόντιον Στσέντριν: τη συναρπαστική Σουίτα «Κάρμεν» καθώς και τα Κoντσέρτα για ορχήστρα αρ. 1 και αρ. 2. Λίγο νωρίτερα, ο Πλετνιέφ είχε ηχογραφήσει τις «Καμπάνες» του Ραχμάνινοφ και την καντάτα «Ιωάννης Δαμασκηνός» του Τανέγεφ, έργο που θέτει σε επιτυχημένο διάλογο τη δυτικοευρωπαϊκή χορωδιακή παράδοση με το θρησκευτικό συναίσθημα της Ανατολικής Εκκλησίας (DG).

Λιγότερο γνωστός, ο Φινλανδός Σακάρι Οραμο διαδέχτηκε τον Σάιμον Ρατλ στη Συμφωνική Ορχήστρα της πόλης του Μπέρμιγχαμ. Με βάση τις ερμηνείες του στις Συμφωνίες αρ. 2 & 4 του Σιμπέλιους (Erato), την εθνική του κληρονομιά, μοιάζει να θέτει υποψηφιότητα για το πάνθεον τού αύριο.

Σολίστες

Εύλογα, η προβολή των μεγάλων ονομάτων κυριαρχεί κατ’ εξοχήν στον χώρο των σολίστ. Οταν αυτό αφορά περιπτώσεις όπως ο πιανίστας Μάρεϊ Περάχια, δεν μπορεί κανείς να έχει αντίρρηση. H καθαρότητα και η ρευστότητα τραγουδιού στην ηχογράφηση των «Παραλλαγών Γκόλντμπεργκ» του Μπαχ (Sony), η αίσθηση του ύφους, που αντανακλάται και στην επιλογή των διανθίσεων, οδηγούν τον Περάχια σε ειλικρινείς αναγνώσεις, μακριά από μανιερισμούς κάθε είδους. O δικός είναι πάνω απ’ όλα ένας Μπαχ σπάνιου πνευματικού φωτός, που, ταυτόχρονα, ανταποκρίνεται στη σύγχρονη αισθητική. Πιο πρόσφατα, στα κοντσέρτα 1, 2 και 4 του ίδιου συνθέτη, η δεξιοτεχνία του Περάχια τίθεται στην υπηρεσία της σύγχρονης προσέγγισης του μπαρόκ, που αναδεικνύει στο μέγιστο τη διαλεκτική του πιάνου με την ορχήστρα.

Μουσική δωματίου

Πριν από λίγο καιρό το Κουαρτέτο Ροζαμούνδη έδωσε μία ερμηνεία των «Επτά Τελευταίων Λόγων του Χριστού» του Χάιντν, που ξεχωρίζει για τη σπάνια μουσικότητα, τη σεμνότητα και τη γλυκύτητά της (ΕCΜ).

Προκλασική μουσική

Δύο απολαυστικοί δίσκοι προκλασικής μουσικής κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες. Στον πρώτο, με τίτλο «Μουσικό Ταξίδι» (Teldec), το γνωστό σύνολο «O Αρμονικός Κήπος» μάς προσκαλεί με τον λαμπερό του ήχο σε ένα ταξίδι στην Ιταλία του 17ου αιώνα. Τα έργα συνθετών που παραμένουν ελάχιστα γνωστοί, σκιαγραφούν με ευαισθησία το ήθος ενός κόσμου σε άνθηση, γεμάτου από αγωνία για νέες κατακτήσεις αλλά και σε ισορροπία με το φυσικό περιβάλλον. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι «Ιταλικές Τρέλες» (Erato) του συνόλου Sonatori de la Gioiosa Μarca.

Τέλος, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η πειραματική πρόταση του συνόλου Χίλιαρντ και του βιολιστή Κρίστοφ Πόπεν, με αφορμή την περίφημη Παρτίτα σε ρε ελάσσονα BWV 1004 του Μπαχ (ΕCΜ).

Οπερα

Εύλογα το Ετος Βέρντι επηρέασε σημαντικά τις δισκογραφικές παραγωγές στον χώρο της όπερας: η πιο απρόσμενη όλων υπήρξε ασφαλώς η «Αΐντα» υπό τη διεύθυνση του Νίκολαους Αρνονκούρ, άλλοτε «Πάπα» του μπαρόκ (Teldec). Το φως είδαν δύο ανταγωνιστικοί «Φάλσταφ» (Γκάρντινερ-Ρhilips και Αμπάντο-DG) με εκείνον του Αμπάντο να έχει σαφές προβάδισμα, ανάμεσα σε άλλα και λόγω της εξαιρετικής προσωπογραφίας του αντιήρωα από τον Μπράιν Τέρφελ. O Πλάθιντο Ντομίνγκο, τενόρος των ρεκόρ, ηχογράφησε τις είκοσι άριες που έλειπαν από το ρεπερτόριό του προκειμένου να προτείνει τα άπαντα για τενόρο του Βέρντι (DG). O διαρκώς ανερχόμενος Μεξικανός Ραμόν Βάργκας πρότεινε τη δική του, θαυμάσια τραγουδισμένη συλλογή Βέρντι (ΒΜG).

Κατά τα λοιπά: πριν από λίγες εβδομάδες εμφανίστηκε η «Αριάδνη στη Νάξο», η τελευταία ηχογράφηση του Τζουζέπε Σινόπολι (DG). Γενναιόδωρος, αναλυτικός αλλά και ακριβής, συνεπικουρούμενος από μία κορυφαία διανομή (Βόιγκτ, Ντεσέ, Φον Οτερ, Χέπνερ), ο Ιταλός επιτυγχάνει ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η κυκλοφορία του «Αρμίνιο», μιας ακόμα λαμπερής όπερας του Χέντελ, με άξια διανομή υπό τον Αλαν Κέρτις (Virgin). Υποστηριζόμενη από το σπάνιο ταλέντο της Εύας Ουρμπάνοβα και την αφοσίωση του σερ Τσαρλς Μακέρας, η νέα ηχογράφηση της «Σάρκα» του Γιάνατσεκ πλουτίζει τη δισκογραφία έργων ενός συνθέτη που στην Ελλάδα παραμένει ακόμα άγνωστος. Οι φίλοι της μουσικής πρωτοπορίας θα ενθουσιαστούν από την πρόσφατη, επιμελημένη ηχογράφηση της όπερας του Λουίτζι Νόνο «Στον δυνατό ήλιο, φορτωμένο με αγάπη» (Teldec), υπό τη διεύθυνση του Λόταρ Τσάγκροζεκ.

Ρεσιτάλ

Αν και δεν είναι «καινούργια πρόσωπα», οι υψίφωνοι Μπάρμπαρα Φρίτολι, Κριστίνα Γκαγιάρντο-Ντόμας προβλήθηκαν μόλις φέτος μέσα από προσωπικούς δίσκους. H πρώτη εκπλήσσει με τις ερμηνείες της σε άριες έργων του Μότσαρτ (Erato) ενώ η δεύτερη προσφέρει μια σφαιρικότερη εικόνα του ρεπερτορίου της (Teldec). H Αντζελα Γκεόργκιου αξιοποιεί την ευκαιρία που της δίνουν τα στούντιο να δοκιμάσει ρόλους που μάλλον δύσκολα θα ερμήνευε στη σκηνή («Casta Diva»-EMI). Μία από τις πιο απολαυστικές κυκλοφορίες των ημερών περιλαμβάνει ντουέτα από κωμικές όπερες του Ροσίνι, ερμηνευμένα από δύο κορυφαίους καλλιτέχνες του είδους: την Εύα Μέι και τον Μπρούνο Πρατικό (ΒΜG).

Τραγούδι

Στον χώρο του τραγουδιού ξεχώρισαν τρεις δίσκοι. Οι πρώτοι δύο ακολουθούν πιο παραδοσιακές οδούς. O βαθύφωνος Τόμας Κβάστχοφ ερμηνεύει με τη θερμή φωνή του το «Κύκνειο Ασμα» του Σούμπερτ και τα «Τέσσερα σοβαρά τραγούδια» του Μπραμς (DG), ενώ ο Ντίτριχ Χένσελ τραγουδά Μάλερ: Τραγούδια σε ποίηση Ρίκερτ, «Του Παιδιού το Μαγικό Κόρνο», «Τραγούδια των Νεκρών Παιδιών» (Teldec). Ντίβα καθώς είναι, η Ρενέ Φλέμινγκ επιλέγει πιο ατμοσφαιρικές καταστάσεις και προτείνει «Τραγούδια της Νύχτας» (Decca).

Σειρές – Ιστορικές Ηχογραφήσεις

Στο πλαίσιο οικονομικών σειρών επανεκδίδονται εξαίρετες παλαιότερες ηχογραφήσεις σε νέα επεξεργασία είτε δημοσιοποιούνται μέχρι σήμερα δυσεύρετα τεκμήρια από αρχεία ραδιοφωνιών. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι σειρές Philips – 50 Great Recordings, EMI – Great Recordings και Decca Legends. Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται μεταδόσεις παραστάσεων από την Κρατική Οπερα της Βιέννης (BMG) αλλά και μία σειρά ιστορικών ηχογραφήσεων της περίφημης ορχήστρας Κοντσέρτχεμπαου του Αμστερνταμ.

Από καιρό είχαν εμφανιστεί στην αγορά τα «εμπλουτισμένα» cds, που δίνουν στον φιλόμουσο την ευκαιρία, παράλληλα με την ακρόαση, να παρακολουθήσει την παρτιτούρα, να βρει στοιχεία για τους συνθέτες ή τους καλλιτέχνες. Πρόσφατα η Decca έθεσε στην αγορά ολόκληρη σειρά τέτοιων δίσκων με τον γενικό τίτλο The Singers, με γνωστές αλλά και αρκετές ανέκδοτες ηχογραφήσεις και φωτογραφίες.

Τέλος, με ελληνική πρωτοβουλία κυκλοφόρησαν από τη Sony ηχογραφήσεις του Δημήτρη Μητρόπουλου. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η ερμηνεία του απαιτητικού 3ου Κοντσέρτου για πιάνο του Προκόφιεβ, με τον Μητρόπουλο στον διπλό ρόλο του σολίστα και του αρχιμουσικού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή