Για ένα διάστημα είχε χαθεί. Υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. O Φοίβος Δεληβοριάς όμως επέστρεψε στη μουσική με το απολυτήριο πια, επτά ολοκαίνουργια τραγούδια και με μια παράσταση που άρχισε από προχθές στο «Αερικό». Συνηθισμένος να «δοκιμάζει» τα τραγούδια του στο κοινό πριν τα ηχογραφήσει, ο 28χρονος πια, ταλαντούχος τραγουδοποιός δεν θα μπορούσε να αλλάξει τακτική τώρα. «Από τότε που άρχισε η συναυλιακή μου δράση πρώτα παρουσίαζα το υλικό σε παραστάσεις και μετά το έβγαζα σε δίσκο. Δημιουργική διαδικασία που με έκανε πολλές φορές να αλλάξω στίχους οι οποίοι πλάτιαζαν ή κατέστρεφαν μια αμεσότητα. Τα τραγούδια πάντα τα σκέφτομαι με σκηνική διάθεση, να λειτουργούν επιθεωρησιακά, καμπαρετζίδικα, με σιωπές και παύσεις».
Επειδή όμως το καινούργιο υλικό είναι φανερά επηρεασμένο από την περίοδο της στρατιωτικής του θητείας, το «Αερικό» μεταμορφώθηκε γι’ αυτές τις ανάγκες. «H παράσταση αναπαριστά το ΚΨΜ (Κα-Ψι-Μι) και γι’ αυτό έχουν τοποθετηθεί σόμπες, τιμοκατάλογοι, μια σκοπιά και τα τραπέζια είναι χωρισμένα για το πεζικό, το ναυτικό και την αεροπορία. «Εκεί θα βάζω τα «βίσματά» μου. Στο μπαρ είναι η θέση των I-5, για τους αντιρρησίες. Υπάρχουν βέβαια θέσεις και για τις γυναίκες. Θητεία χωρίς αυτές δεν περνάει».
Συναίσθημα στρατιωτικό όχι όμως αποκλειστικά έτσι. «Στον στρατό έγραψα την πυρηνική αφήγηση. Απολύομαι και τρελαίνομαι, να μην το δείξω;». Τον συγκίνησε η έννοια του ψυχαγωγού της μονάδας «αφενός γιατί στο ΚΨΜ συγκεντρώνονται διαφορετικοί άνθρωποι που αν δεν τονιστεί η μοναδικότητά τους, δεν υπάρχει επικοινωνία».
Τα επτά τα έγραψε εν βρασμώ. «Τα υπόλοιπα θα’ ναι άλλου τύπου κομμάτια, που θα κρατούν μια απόσταση από το στρατιωτικό». Στην Αθήνα θα τα δοκιμάσει σε δυο τετραήμερα (ώς αύριο το ένα και από την άλλη Πέμπτη ώς και Κυριακή το άλλο) και μετά στη Θράκη, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και τη Στερεά μέχρι την Κρήτη.
Με διάθεση πια παιχνιδιάρικη, χαλαρή μετά από την εμπειρία που έζησε, που όπως λέει του ‘κανε καλό. «Δεν το παρουσιάζω σαν τη χώρα του Οζ, διδάχθηκα όμως ότι η δημιουργία είναι να μπορείς να κάνεις ωραία μια ζωή που δεν έχει καμιά προϋπόθεση να ‘ναι ωραία. Ηταν όλα σκληρά και δύσκολα και άσχημα και καμιά ώρα δεν ήταν δική σου όπως την ήθελες εσύ. Επρεπε λοιπόν όλα αυτά να τα κάνεις δημιουργικά». Στα καινούργια του τραγούδια υπάρχουν κι άλλες αναφορές. Ενα περιγράφει μια εφηβική παρέα που πάει να πρωτοεπισκεφθεί οίκο ανοχής στην πλατεία Αττικής. «Ολοι μπαίνουν σε αυτή την όμορφη πόρτα που την παραλληλίζω με την ωραία πύλη των εκκλησιών και ο καθένας βγαίνει διαφορετικός. Ενα άλλο κομμάτι αναφέρεται σε κάποιον που ερωτεύεται μια κοπέλα του Move your Βody».
Σε ένα άλλο πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός. «Είναι από την επίσκεψη του πλανητάρχη. Περιγράφω μια αγωνιώδη νύχτα και έναν εσωτερικό μονόλογο». Κάτι σαν στοίχημα. Αντί να βάλει τον εαυτό του ή έναν ήρωά του να μιλάει επέλεξε ένα γνωστό πρόσωπο να περιγράφει μια εσωτερική πάλη. «Ημουν κι εγώ στο Μέγαρο Μαξίμου/ συγχάρηκα τον Καίσαρα κι εγώ//με τη γυναίκα μου και την υπέρτασή μου/και την αθόρυβη Αμερική μου/στο σχολείο με φωνάζανε μουγγό/…».
Ως τραγουδοποιός εμφανίστηκε στα 16 του, βγάζοντας μαθητής ακόμη τον πρώτο του δίσκο. Δεν θέλησε ποτέ να κάνει κάτι διαφορετικό; «Ηθελα να γίνω ηθοποιός και σκηνοθέτης. Μάλιστα στα 18 παρότι είχα βγάλει τον δίσκο με τον Μάνο Χατζιδάκι, δεν ήξερα ακόμη τι θα κάνω. Ζήτησα λοιπόν από τον Στ. Φασουλή να μου κάνει μαθήματα ώστε να πάω στο Εθνικό Θέατρο. Απέτυχα στις εξετάσεις οπότε συγκεντρώθηκα στο τραγούδι».
Αν δεν τον είχε παροτρύνει ο M. Χατζιδάκις θα ‘χε άραγε συνεχίσει στο χώρο; «Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι βρίσκω σχολικά τετράδια στα οποία είχα σχεδιάσει εξώφυλλά πιθανών δίσκων. «Φοίβος Δεληβοριάς. Ηχογραφηθηκε στην Καλλιθεα. Επαιξαν οι τάδε μουσικοί». Ακόμα και σημείωμα για το εσώφυλλο έγραφα…».