Υπάρχουν ταινίες για τις οποίες όσο λιγότερα λες τόσο περισσότερο τις προστατεύεις? και το δημιουργό και το αποτέλεσμα. H Δήμητρα Αράπογλου είχε δημιουργήσει αυξημένες προσδοκίες για την πρώτη μεγάλου μήκους παραγωγή της, εξαιτίας της μικρού μήκους «Τυφλόμυγα», που είχε προηγηθεί (1990). Ευφάνταστη, συγκροτημένη, με σκηνοθετικές αρετές και βλέμμα. «O παράδεισος είναι προσωπική υπόθεση», που προβάλλεται από σήμερα, δεν έχει κρατήσει κανένα από τα προτερήματα της «Τυφλόμυγας». Ενας νέος και ελπιδοφόρος επιστήμονας εγκαταλείπει μητέρα και μνηστή για να ακολουθήσει νεαρή τραγουδίστρια. H σκηνοθέτης, σύμφωνα με τις δηλώσεις της, επιδιώκει μια αλληγορία, συνθέτοντας «έναν κόσμο παράξενο και, με την πρώτη ματιά, ασυνάρτητο». Ομως η Δ. Αράπογλου, εγκλωβίστηκε στο ασυνάρτητο, χάνοντας τον έλεγχο της ταινίας. Το αποτέλεσμα είναι άτεχνο, άρρυθμο, μουδιασμένο, αδιάφορο.
Καθώς το χάσμα ανάμεσα στην μικρού και στη μεγάλου μήκους προσπάθειά της είναι μεγάλο, ίσως θα πρέπει να περιμένουμε το επόμενο βήμα για να την κρίνουμε.
Πρωταγωνιστούν: Κρατερός Κατσούλης, Λένα Κιτσοπούλου, Μπέτυ Λιβανού, Θέμις Μπαζάκα, Γιώργος Κοτανίδης, Αντώνης Θεοδωρακόπουλος, κ.ά.Μ. K.