Αυτό που καυχιόταν ο Πουκ, το ξωτικό του σαιξπηρικού «Ονείρου…», ο Κυπριανός Κατσαρής το έχει κάνει πραγματικότητα της ζωής του εδώ και τρεις δεκαετίες τώρα: φέρνει βόλτα πολλές φορές κάθε χρόνο την υδρόγειο! Μόνο που αυτός δεν κρατά κάποιο μαγικό φίλτρο στα χέρια του για να μαγεύει όσους συναντά? φτάνει απλώς να τα ακουμπάει σ’ ένα πιάνο.
Τον διάσημο πιανίστα, από τους κορυφαίους σήμερα στον κόσμο, θα έχουμε την τύχη να τον ακούσουμε την ερχόμενη Τετάρτη στην Αθήνα, σε ένα «αλλιώτικο» ρεσιτάλ του, στο Μέγαρο φυσικά. Εν τω μεταξύ εκείνος, από το Μέξικο Σίτι όπου τον εντοπίσαμε προχθές, θα πάει Παρίσι και Λουξεμβούργο πριν έρθει εδώ, ενώ αμέσως μετά τον περιμένει η Στοκχόλμη? και πάει λέγοντας. Πετώντας, μάλλον.
Γεννήθηκε το 1951, Κύπριος όνομα και πράγμα, αν και δεν λέει πολλά για την Κύπρο -τα λένε οι πράξεις του: πέρα απ’ όσα έχει κάνει στο παρελθόν για το νησί του, μόλις πρόσφατα ηχογράφησε ένα δίσκο με τίτλο «Συπριάνα» ερμηνεύοντας έργα γραμμένα για την Κύπρο, όπως η «Ροζαμούνδη της Κύπρου» του Σούμπερτ, «H βασίλισσα της Κύπρου» του Χαλεβί, σε μεταγραφή Βάγκνερ κ.ά.
Το ρεσιτάλ που θα δώσει στην Αθήνα έχει ένα μέρος με έργα γνωστά και δημοφιλή κι ένα άλλο με έργα άγνωστα ή και άπαιχτα. «Ξέρετε ότι από τα έργα για πιάνο που γράφτηκαν στον 19ο αιώνα μόνο το 2% παίζεται σήμερα; Και υπάρχουν θησαυροί…», λέει. Συλλέγει με πάθος παλιές παρτιτούρες: «Χάνομαι συχνά σε βιβλιοθήκες και αντικάδικα. Βρίσκεις διαμάντια…».
Οπως τα ρεσιτάλ του, έτσι και οι πολλοί δίσκοι του που έχουν εκδοθεί και κυκλοφορούν σε όλον τον κόσμο περιλαμβάνουν και γνωστά και άπαιχτα πριν από αυτόν έργα: «Εχω δισκογραφήσει το μισό έργο του Σοπέν και όλα τα κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα του Μότσαρτ», λέει, «αλλά δίπλα στα μεγάλα έργα με ενδιαφέρει πολύ να προβάλω και παραγνωρισμένα».
Το πρόγραμμα στην Αθήνα
Ετσι και στο ρεσιτάλ του της Αθήνας, την Τετάρτη: Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει σπανίως ακουόμενα έργα, όπως του Λιστ το «Πένθιμο πρελούδιο και εμβατήριο» και το «Ευλογία Κυρίου μέσα στη μοναξιά», σε ποίηση Λαμαρτίνου από τον κύκλο «Ποιητικές και Θρησκευτικές Αρμονίες». Επίσης τρία τραγούδια του Λιστ μεταγραμμένα για πιάνο από τον Σούμπερτ, ενώ, τέλος, θα αυτοσχεδιάσει πάνω σε δικές του συνθέσεις -«όπως έκαναν οι πιανίστες τον 18ο και τον 19ο αιώνα, μια ωραία παράδοση που έχει χαθεί», λέει? «μόνο στην τζαζ σώζεται πια».
Το δεύτερο μέρος θα είναι γεμάτο Μπαχ -«τον Πυθαγόρα και τον Πλάτωνα της μουσικής», λέει, «αφού το έργο του είναι τα πάντα: Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Μουσική…». Τον ενδιαφέρουν και οι «τρεις πλευρές» που διακρίνει στον πιανιστικό Μπαχ, και τις οποίες έχει παρουσιάσει σε πολλές χώρες: ορίτζιναλ έργα για πιάνο του Μπαχ? μεταγραφές για πιάνο που έχει κάνει ο Μπαχ σε έργα δικά του ή άλλων, τα οποία αρχικά γράφτηκαν για άλλο όργανο? και, τρίτον, μεταγραφές για πιάνο έργων του Μπαχ από άλλους μουσικούς. Εδώ θα ακουστούν γνωστά και αγαπημένα έργα, όπως η Τοκάτα και Φούγκα, το Πρελούδιο αρ. 1 από «Το καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο», η Γαλλική Σουίτα αρ. 2 κ.ά.
Ηχογραφήσεις
Στο Μεξικό, εκτός από δύο συναυλίες, πήγε για να ηχογραφήσει δύο καινούργιους δίσκους με λατινοαμερικανική μουσική για πιάνο. Επί 20 χρόνια ηχογραφούσε με τις μεγαλύτερες πολυεθνικές της δισκογραφίες. H κρίση όμως τις έχει κάνει αδιάφορες για την κλασική μουσική κι αυτό τον οδήγησε, όπως και πολλούς άλλους, στη δημιουργία ενός δικού του δισκογραφικού λέιμπελ, που έχει εξασφαλίσει διανομή σε όλον τον κόσμο -και στην Ελλάδα από το κατάστημα «Οπερα» στη στοά δίπλα στη Λυρική. Μεταξύ άλλων πρόκειται σύντομα να εκδώσει και δύο έργα του Μίκη Θεοδωράκη (Συμφωνία αριθ. 2, Της Γης, και Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα) που είχε ερμηνεύσει πριν από 20 χρόνια υπό τη διεύθυνσή του με την Ορχήστρα του Λουξεμβούργου.
Με τόση δουλειά και συνεχή ταξίδια ανά τον κόσμο υπάρχει καθόλου χρόνος για προσωπική ζωή; «Είμαι τόσο ερωτευμένος με τη μουσική και το πιάνο…», απαντά. «Δεν παντρεύτηκα, δεν ήταν προτεραιότητά μου. Πρώτα είναι η εργασία μου και η προσωπική ζωή είναι αν και όταν βρεθεί χρόνος. Οχι «ευτυχώς», αλλά έτσι είναι. Είναι μια πασιόν η δουλειά αυτή, ένα πάθος. Γιατί ο χρόνος περνάει γρήγορα και έχω πολλά πράγματα να κάνω ακόμα…».