«Δεν ήταν παρά μια αρχή…». Με τη μισή φράση από ένα σύνθημα του Μάη του ’68 ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή το βράδυ η προβολή μιας ανέκδοτης μικρού μήκους ταινίας του Παντελή Βούλγαρη με στιγμιότυπα από την Αθήνα στα χρόνια της δικτατορίας.
Ταυτοχρόνως ξεκινούσαν, στο χώρο του Παλιού Πανεπιστημίου στην Πλάκα, οι τριήμερες εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Εταιρεία Πολιτικού Προβληματισμού «Νίκος Πουλαντζάς» σε συνεργασία με το τμήμα Πολιτισμού του Συνασπισμού, με θέμα «O πολιτισμός στα χρόνια της δικτατορίας. Τομές και συνέχεια».
Με οδηγό τα γεγονότα (στη μουσική, τον κινηματογράφο, το βιβλίο, την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική, το θέατρο), αλλά και το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα στο οποίο δημιουργήθηκαν, οι διοργανωτές κάλεσαν ειδικούς ή πρωταγωνιστές του κάθε χώρου των τεχνών και των γραμμάτων. Κι αν τα βιώματα εξακολουθούν να είναι έντονα και συχνά να κυριαρχούν στις αποτιμήσεις της περιόδου, δεν συμβαίνει το ίδιο με την ψύχραιμη ανάγνωση των αιτίων, του γιατί και του πώς δημιουργήθηκαν ομάδες δημιουργών, ρεύματα, τάσεις στα γράμματα και τις τέχνες. Αλλωστε, όπως υπογράμμισε ο διευθυντής της «Νέας Εστίας» Σταύρος Ζουμπουλάκης, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει συστηματική μελέτη της περιόδου της δικτατορίας, γεγονός που αφορά και όσα συνέβησαν στο χώρο του πολιτισμού. Το έναυσμα σ’ αυτό το διάλογο επιχειρήθηκε τις τρεις μέρες που διήρκεσαν οι εργασίες της εκδήλωσης. Κι απ’ ό,τι φάνηκε μένουν πολλά να ειπωθούν για μία καθόλου μακρινή περίοδο της πρόσφατης πολιτικής και πολιτιστικής μας ιστορίας, ψύχραιμα και αποφορτισμένα.
Μουσική – ζωγραφική
Αρωγοί σ’ αυτό το εγχείρημα της Εταιρείας Πολιτικού Προβληματισμού «Νίκος Πουλαντζάς», δείγματα δημιουργίας κατά την περίοδο της δικτατορίας από δύο τέχνες: τη μουσική και τη ζωγραφική. O Λάκης Παππάς μετέφερε τα τραγούδια που άκουγαν οι θαμώνες μιας μπουάτ στη διάρκεια της δικτατορίας, αλλά και το κλίμα μιας βραδιάς. H φωνή ενός νέου ερμηνευτή, του Δώρου Δημοσθένους, μετέφερε μερικά ακόμα τραγούδια από τη δεκαετία του ’60 και του ’70.
Τι ενέπνευσε τους ζωγράφους και πώς αποτυπώθηκε ο αυταρχισμός και η βία στη ζωγραφική δηλώνουν τα έργα των Γιάννη Βαλαβανίδη, Ηλία Δεκουλάκου, Βαγγέλη Δημητρέα, Κλεοπάτρας Δίγκα, Ηρώς Κανακάκη, Λευτέρη Κανακάκη, Κυριάκου Κατζουράκη, Δημοσθένη Κοκκινίδη, Χρόνη Μπότσογλου, Δήμου Σκουλάκη και Γιάννη Ψυχοπαίδη, έργα που θα εκτίθενται μέχρι το Σάββατο του Λαζάρου, στο χώρο του Παλιού Πανεπιστημίου. Ο.Σ.
ΠΡΟΒΟΛΕΣ